1Czy nie jestem zupełnie wolny? Czy nie jestem apostołem? Czy nie widziałem na własne oczy Jezusa, naszego Pana? Czy to nie dzięki mojej służbie należycie do Niego?2Nawet jeśli inni nie uważają mnie za apostoła, to wy jesteście żywym dowodem tego, że jako apostoł służę Panu.3Moja linia obrony wobec oskarżających mnie będzie taka:4Czy nie wolno nam korzystać z waszej gościnności?5Czy nie wolno nam poślubić wierzącej kobiety i zabrać jej ze sobą w podróż? Tak przecież czynią inni apostołowie oraz bracia naszego Pana. Podobnie postąpił również Piotr.6Czy tylko ja i Barnaba musimy zarabiać na własne utrzymanie?7Czy żołnierz, pełniący służbę, utrzymuje się za własne pieniądze? Czy rolnik nie korzysta z owoców swojej pracy? Czy pasterz doglądający owiec nie może napić się ich mleka?8Nie jest to mój wymysł, ale nakaz Prawa Mojżesza.9Czytamy w nim: „Nie będziesz zawiązywał pyska wołowi, który młóci zboże”. Czy Bóg miał na myśli tylko woła?10To, że ci, którzy orzą i młócą, mogą spodziewać się udziału w zbiorach, zostało zapisane również ze względu na nas.11Skoro zasialiśmy w waszych sercach dobra duchowe, to co w tym dziwnego, że będziemy korzystać z waszych dóbr materialnych?12Skoro inni z nich korzystają, to dlaczego my byśmy nie mogli? My jednak nie skorzystaliśmy z tego prawa, ale sami pracujemy na własne utrzymanie, aby nie stwarzać przeszkód dobrej nowinie o Chrystusie.13Czy nie wiecie, że pracownicy świątyni korzystają z przynoszonej tam żywności? Podobnie jest z tymi, którzy pracują przy ołtarzu Bożym—korzystają z tego, co ludzie przynoszą w ofierze.14Pan ustalił również, żeby ci, którzy głoszą dobrą nowinę, byli utrzymywani przez innych wierzących.15Ale ja nie korzystałem z tego prawa! Nie piszę tego teraz, ponieważ czegoś od was chcę. Wolałbym umrzeć z głodu niż pozbawić się satysfakcji z tego, że pełnię służbę bez zapłaty.16To, że opowiadam ludziom dobrą nowinę, nie jest żadną moją zasługą. To po prostu mój obowiązek! Marny byłby bowiem mój los, gdybym tego nie robił.17Jeśli opowiadałbym ją z własnej dobrej woli, zasługiwałbym na zapłatę. Ale ja otrzymałem to zadanie od Pana.18Jaką więc mam zapłatę? Moją nagrodą jest właśnie to, że głoszę dobrą nowinę bez zapłaty i nie korzystam z należnego mi prawa.
Jak używać wolności
19Jestem wolny, ale stałem się sługą wszystkich, aby w ten sposób pozyskać dla Chrystusa jak najwięcej osób.20Gdy jestem wśród Żydów, postępuję jak Żyd, aby pozyskać Żydów. Gdy jestem wśród przestrzegających Prawa Mojżesza, również przestrzegam go, choć mu nie podlegam. Chcę jednak w ten sposób pozyskać ich.21Gdy jestem wśród pogan, którzy nie przestrzegają tego Prawa, również żyję bez niego, chcąc pozyskać pogan. Postępując tak, oczywiście nie odrzucam Bożego prawa, bo podlegam prawu Chrystusa.22Gdy jestem wśród ludzi, których wiara jest jeszcze słaba, również okazuję moją słabość, chcę bowiem pozyskać także ich. Szukam ze wszystkimi wspólnego języka, aby choć niektórych doprowadzić do zbawienia.23Wszystko to robię ze względu na dobrą nowinę, aby mieć udział w jej głoszeniu.
Trudna droga do zwycięstwa
24Na stadionie biegnie wielu zawodników, ale wygrywa tylko pierwszy. Wy również biegnijcie tak, aby wygrać!25Każdy zawodnik, pragnąc zwycięstwa, odmawia sobie wielu rzeczy. Czyni to, ponieważ chce zdobyć nagrodę. Jego nagroda jest jednak przemijająca, nasza zaś—wieczna!26Dlatego ja nie biegnę na oślep i nie zadaję ciosów w powietrze.27Panuję nad własnym ciałem i podporządkowuję je sobie, abym głosząc dobrą nowinę innym, sam nie został zdyskwalifikowany.
1Am I not free? Am I not an apostle? Have I not seen Jesus our Lord? Are not you my workmanship in the Lord? (Dz 9,3; Dz 9,17; Dz 14,14; Dz 18,9; Dz 22,14; Dz 22,18; Dz 23,11; 1 Kor 3,6; 1 Kor 9,19; 1 Kor 15,8; 2 Kor 10,7; 2 Kor 12,12; 1 Tes 2,6; Ap 2,2)2If to others I am not an apostle, at least I am to you, for you are the seal of my apostleship in the Lord. (2 Kor 3,2)3This is my defense to those who would examine me.4Do we not have the right to eat and drink? (1 Kor 9,14; 1 Tes 2,6; 1 Tes 2,9; 2 Tes 3,8)5Do we not have the right to take along a believing wife,[1] as do the other apostles and the brothers of the Lord and Cephas? (Mt 8,14; Mt 12,46; Jan 1,42; 1 Kor 7,7)6Or is it only Barnabas and I who have no right to refrain from working for a living?7Who serves as a soldier at his own expense? Who plants a vineyard without eating any of its fruit? Or who tends a flock without getting some of the milk? (Pwt 20,6; Przyp 27,18; Pnp 8,12; 1 Kor 3,6; 2 Kor 10,4; 1 Tm 1,18; 2 Tm 2,3)8Do I say these things on human authority? Does not the Law say the same?9For it is written in the Law of Moses, “You shall not muzzle an ox when it treads out the grain.” Is it for oxen that God is concerned? (Pwt 25,4; 1 Tm 5,18)10Does he not certainly speak for our sake? It was written for our sake, because the plowman should plow in hope and the thresher thresh in hope of sharing in the crop. (Rz 4,24; 2 Tm 2,6)11If we have sown spiritual things among you, is it too much if we reap material things from you? (Rz 15,27; Ga 6,6)12If others share this rightful claim on you, do not we even more? Nevertheless, we have not made use of this right, but we endure anything rather than put an obstacle in the way of the gospel of Christ. (Dz 20,33; 1 Kor 9,15; 1 Kor 9,18; 2 Kor 6,3; 2 Kor 11,12)13Do you not know that those who are employed in the temple service get their food from the temple, and those who serve at the altar share in the sacrificial offerings? (Kpł 6,16; Kpł 6,26; Kpł 7,6; Lb 5,9; Lb 18,8; Pwt 18,1)14In the same way, the Lord commanded that those who proclaim the gospel should get their living by the gospel. (Mt 10,10; 1 Kor 9,4)15But I have made no use of any of these rights, nor am I writing these things to secure any such provision. For I would rather die than have anyone deprive me of my ground for boasting. (Dz 18,3; 2 Kor 11,10)16For if I preach the gospel, that gives me no ground for boasting. For necessity is laid upon me. Woe to me if I do not preach the gospel! (Dz 4,20; Dz 9,6; Rz 1,14)17For if I do this of my own will, I have a reward, but if not of my own will, I am still entrusted with a stewardship. (1 Kor 4,1; Ga 2,7; Flp 1,16)18What then is my reward? That in my preaching I may present the gospel free of charge, so as not to make full use of my right in the gospel. (2 Kor 11,7; 2 Kor 12,13)19For though I am free from all, I have made myself a servant to all, that I might win more of them. (Mt 18,15; 1 Kor 9,1; 1 Kor 10,29; Ga 5,13; 1 P 3,1)20To the Jews I became as a Jew, in order to win Jews. To those under the law I became as one under the law (though not being myself under the law) that I might win those under the law. (Dz 16,3; Dz 21,23)21To those outside the law I became as one outside the law (not being outside the law of God but under the law of Christ) that I might win those outside the law. (Rz 2,12; Rz 2,14; 1 Kor 7,22; Ga 2,3; Ga 3,2)22To the weak I became weak, that I might win the weak. I have become all things to all people, that by all means I might save some. (Rz 11,14; 1 Kor 7,16; 1 Kor 10,33; 2 Kor 11,29)23I do it all for the sake of the gospel, that I may share with them in its blessings. (1 Kor 10,24)24Do you not know that in a race all the runners run, but only one receives the prize? So run that you may obtain it. (Ga 2,2; Ga 5,7; Flp 2,16; Flp 3,14; Kol 2,18; 2 Tm 4,7; Hbr 12,1)25Every athlete exercises self-control in all things. They do it to receive a perishable wreath, but we an imperishable. (1 Tm 6,12; 2 Tm 2,5; 2 Tm 4,7; Jk 1,12; Jud 1,3)26So I do not run aimlessly; I do not box as one beating the air. (1 Kor 14,9; Hbr 12,4)27But I discipline my body and keep it under control,[2] lest after preaching to others I myself should be disqualified. (Pnp 1,6; Jer 6,30; Rz 1,28; Rz 6,19; Hbr 6,8)