1 Koryntian 10

Słowo Życia

od Biblica
1 Przyjaciele, przypomnijcie sobie pewne fakty: Kiedyś na pustyni nasi przodkowie byli prowadzeni przez obłok i wszyscy przeszli przez Morze Czerwone.2 Wszyscy, wraz z Mojżeszem, zostali zanurzeni w obłoku i w morzu.3 Wszyscy spożywali ten sam duchowy pokarm4 i pili ten sam duchowy napój. Czerpali bowiem wodę z towarzyszącej im duchowej skały, którą był sam Chrystus.5 Mimo to większość z nich nie znalazła uznania w oczach Boga i zginęła na pustyni.6 Powinno to być dla nas przestrogą, abyśmy, tak jak oni, nie dążyli do zła.7 Nie oddawajcie czci bożkom—jak tamci. Pismo przecież mówi, że oddając cześć złotemu cielcowi „zasiedli do jedzenia i picia, a potem wstali, aby tańczyć”.8 Nie ulegajmy rozwiązłości seksualnej—jak tamci, gdy jednego dnia zginęło dwadzieścia trzy tysiące osób.9 Nie róbmy testów na wiarygodność Chrystusa—jak oni robili i poginęli z powodu jadowitych węży.10 I nie narzekajcie na Boga—jak oni narzekali i zginęli, porażeni przez anioła śmierci.11 Wszystko, co ich spotkało, stanowi ostrzeżenie i zostało zapisane dla nas, żyjących u progu końca czasów. Jest to przestroga dla nas.12 Dlatego ten, kto sądzi, że stoi, niech uważa, żeby nie upadł.13 Pokusy, których doświadczacie, są normalną i ludzką rzeczą. Ale Bóg jest wierny i nie pozwoli, abyście byli kuszeni ponad wasze siły. Dopuszczając pokusę, pokaże wam również drogę wyjścia, abyście mogli wyjść z niej cało.14 Kochani, unikajcie wszystkiego, co ma jakikolwiek związek z kultem bożków.15 Wiem, że jesteście mądrzy, więc sami oceńcie moje słowa:16 Czy kielich z winem, za który dziękujemy podczas Wieczerzy Pańskiej, nie wyraża naszego udziału we krwi Chrystusa? A wspólnie łamany chleb? Czy nie wyraża naszej jedności jako Jego ciała?17 Wszyscy dzielimy się przecież jednym chlebem, bo choć jest nas wielu, stanowimy jedno ciało.18 Zwróćcie uwagę na przykład Izraela: Ci, którzy spożywają pokarm ofiarowany na ołtarzu świątyni, jednoczą się w ten sposób ze świątynią Boga.19 Czy chcę przez to powiedzieć, że pogańskie bóstwa lub ofiary składane im mają jakieś znaczenie? Absolutnie nie!20 Chcę tylko pokazać wam, że ofiary te w rzeczywistości składane są demonom, a nie Bogu. Ja zaś nie chciałbym, abyście mieli z nimi cokolwiek wspólnego.21 Nie możecie jednocześnie pić z kielicha Pana i z kielicha demonów! Nie możecie również zasiadać za stołem Pana i za stołem demonów!22 Czy mamy pobudzać Pana do zazdrości o nas? Czy jesteśmy od Niego mocniejsi?23 Wszystko jest dozwolone, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko nam wolno, ale nie wszystko wzmacnia naszą wiarę.24 Nie bądźcie egoistami—dbajcie o dobro innych!25 Kupujcie takie mięso, jakie jest w sprzedaży. Dla spokoju sumienia nie pytajcie, czy było ono ofiarowane bożkom.26 „Do Pana należy bowiem ziemia i wszystko, co na niej żyje”.27 Jeśli zostaniecie zaproszeni przez kogoś, kto nie wierzy Jezusowi, i chcecie skorzystać z jego gościny, jedzcie wszystko, czym was poczęstuje, dla spokoju sumienia nie pytając o pochodzenie pokarmu.28 Ale gdyby ktoś was ostrzegł, mówiąc: „Te pokarmy były przecież ofiarowane bożkom!”, nie jedzcie—ze względu na tego człowieka i sumienie.29 Mówię oczywiście o jego sumieniu, nie waszym. Dlaczego bowiem czyjeś sumienie miałoby ograniczać moją wolność?30 Jeśli dzięki łasce Boga mogę coś zjeść i dziękuję Mu za ten pokarm, to dlaczego ktoś miałby mnie potępiać?31 Tak więc, jeśli jecie, pijecie lub czynicie cokolwiek innego, zawsze róbcie to tak, aby oddawać chwałę Bogu.32 Nie doprowadzajcie do upadku ani Żydów, ani pogan, ani kogokolwiek, kto należy do kościoła Boga.33 Postępujcie tak, jak ja, który zabiegam o dobro innych ludzi i nie szukam własnej korzyści. Staram się bowiem, aby inni mogli dostąpić zbawienia.

1 Koryntian 10

English Standard Version

od Crossway
1 For I do not want you to be unaware, brothers,[1] that our fathers were all under the cloud, and all passed through the sea, (Wj 13,21; Wj 14,22)2 and all were baptized into Moses in the cloud and in the sea,3 and all ate the same spiritual food, (Wj 16,15; Wj 16,35; Pwt 8,3; Neh 9,15; Neh 9,20; Ps 78,24; Ps 78,25; Ps 105,40; Jan 6,31)4 and all drank the same spiritual drink. For they drank from the spiritual Rock that followed them, and the Rock was Christ. (Wj 17,6)5 Nevertheless, with most of them God was not pleased, for they were overthrown[2] in the wilderness. (Lb 14,29; Lb 14,37; Lb 26,64; Ps 106,26; Hbr 3,17; Jud 1,5)6 Now these things took place as examples for us, that we might not desire evil as they did. (Lb 11,4; Lb 11,33; Ps 78,18; Ps 106,14)7 Do not be idolaters as some of them were; as it is written, “The people sat down to eat and drink and rose up to play.” (Wj 32,4; Wj 32,6; 1 Kor 10,14)8 We must not indulge in sexual immorality as some of them did, and twenty-three thousand fell in a single day. (Lb 25,1; Lb 25,9; Ps 106,29; Dz 15,20; 1 Kor 6,18)9 We must not put Christ[3] to the test, as some of them did and were destroyed by serpents, (Wj 17,2; Wj 17,7; Lb 21,5; Lb 21,6; Ps 78,18)10 nor grumble, as some of them did and were destroyed by the Destroyer. (Wj 12,23; Lb 14,2; Lb 14,29; 2 Sm 24,16; 1 Krn 21,15; Ps 78,49)11 Now these things happened to them as an example, but they were written down for our instruction, on whom the end of the ages has come. (Rz 4,23; Rz 13,11)12 Therefore let anyone who thinks that he stands take heed lest he fall. (Rz 11,20; 2 P 3,17)13 No temptation has overtaken you that is not common to man. God is faithful, and he will not let you be tempted beyond your ability, but with the temptation he will also provide the way of escape, that you may be able to endure it. (Dn 3,17; 1 Kor 1,9; 2 P 2,9)14 Therefore, my beloved, flee from idolatry. (1 Kor 10,7)15 I speak as to sensible people; judge for yourselves what I say. (1 Kor 8,1)16 The cup of blessing that we bless, is it not a participation in the blood of Christ? The bread that we break, is it not a participation in the body of Christ? (Mt 26,26; Mt 26,27; Dz 2,42; Dz 20,7; 1 Kor 11,23; 1 Kor 11,25)17 Because there is one bread, we who are many are one body, for we all partake of the one bread. (Rz 12,5; 1 Kor 12,12; 1 Kor 12,20; Ef 4,4; Ef 4,16; Kol 3,15)18 Consider the people of Israel:[4] are not those who eat the sacrifices participants in the altar? (Kpł 3,3; Kpł 7,15; Rz 1,3; Rz 4,1; Rz 9,5; 2 Kor 11,18; Hbr 13,10)19 What do I imply then? That food offered to idols is anything, or that an idol is anything? (1 Kor 8,4)20 No, I imply that what pagans sacrifice they offer to demons and not to God. I do not want you to be participants with demons. (Pwt 32,17)21 You cannot drink the cup of the Lord and the cup of demons. You cannot partake of the table of the Lord and the table of demons. (Pwt 32,38; Iz 65,11; 2 Kor 6,15)22 Shall we provoke the Lord to jealousy? Are we stronger than he? (Pwt 32,21; Kazn 6,10; Ez 22,14)23 “All things are lawful,” but not all things are helpful. “All things are lawful,” but not all things build up. (1 Kor 6,12; 1 Kor 8,9)24 Let no one seek his own good, but the good of his neighbor. (Rz 15,1; 1 Kor 9,23; 1 Kor 10,33; 1 Kor 13,5; 2 Kor 12,14; Flp 2,21)25 Eat whatever is sold in the meat market without raising any question on the ground of conscience. (1 Kor 8,7)26 For “the earth is the Lord’s, and the fullness thereof.” (Wj 9,29; Wj 19,5; Pwt 10,14; Job 41,11; Ps 24,1; Ps 50,12)27 If one of the unbelievers invites you to dinner and you are disposed to go, eat whatever is set before you without raising any question on the ground of conscience. (Łk 10,8)28 But if someone says to you, “This has been offered in sacrifice,” then do not eat it, for the sake of the one who informed you, and for the sake of conscience—29 I do not mean your conscience, but his. For why should my liberty be determined by someone else’s conscience? (Rz 14,16; 1 Kor 8,9; 1 Kor 9,19)30 If I partake with thankfulness, why am I denounced because of that for which I give thanks? (Rz 14,6; 1 Tm 4,3)31 So, whether you eat or drink, or whatever you do, do all to the glory of God. (Kol 3,17; 1 P 4,11)32 Give no offense to Jews or to Greeks or to the church of God, (Dz 20,28; Rz 14,13; 1 Kor 8,13; 1 Kor 11,16; 2 Kor 6,3)33 just as I try to please everyone in everything I do, not seeking my own advantage, but that of many, that they may be saved. (1 Kor 9,22; 1 Kor 10,24; Ga 1,10)