1خدای اسرائيل را كه قوت ماست با سرودهای شاد ستايش كنيد!2با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانيد.3شيپورها را در روز عيد به صدا درآوريد در اول ماه و در ماه تمام.4زيرا اين در اسرائيل رسم است و حكمی است از جانب خدای يعقوب.5خداوند اين عيد را به هنگام بيرون آمدن بنیاسرائيل از مصر، مملكتی كه زبانش برای ما بيگانه بود، برای آنها تعيين كرد. خداوند میفرمايد:6«بار سنگين بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهايت را از حمل سبدها رها ساختم.7وقتی در زحمت بودی دعا كردی و من تو را رهانيدم. از ميان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در كنار چشمههای ”مريبه“ ايمان تو را آزمايش كردم.8ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار میكنم! ای اسرائيل، به من گوش بده!9هرگز نبايد خدای ديگری را پرستش نمايی.10من كه تو را از بردگی در مصر رهانيدم، خدای تو هستم. دهان خود را باز كن و من آن را از بركات خود پر خواهم ساخت.11«اما بنیاسرائيل سخن مرا نشنيدند و مرا اطاعت نكردند.12پس من هم ايشان را رها كردم تا به راه خود روند و مطابق ميل خود زندگی كنند.13اما ای كاش به من گوش میدادند و مطابق دستورات من زندگی میكردند.14آنگاه بیدرنگ دشمنانشان را شكست میدادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب میساختم؛15كسانی كه از من نفرت داشتند در حضور من به خاک میافتادند و گرفتار عذاب جاودانی میشدند؛16و من اسرائيل را با بهترين گندم و عسل میپروراندم.»