(اين مزمور را داوود هنگامی نوشت كه اهالی زيف میخواستند او را به شائول تسليم كنند. نگاه كنيد به اول سموئيل 23:19 و 26:1.)
1ای خدا، به قدرت خود مرا نجات ده و به قوت خويش از من دفاع كن.2خدايا، دعای مرا بشنو و به سخنانم توجه فرما،3زيرا بدكاران بر ضد من برخاستهاند و ظالمان قصد جان مرا دارند. آنان كسانیاند كه تو را نمیشناسند.4ای خداوند، تو مددكار من هستی و جان مرا حفظ میكنی.5تو دشمنان مرا به سزای اعمالشان خواهی رساند. تو امين هستی و آنها را ريشهكن خواهی كرد.6ای خداوند، با ميل و رغبت قربانی به تو تقديم خواهم كرد و تو را سپاس خواهم گفت زيرا تو نيكو هستی.7تو مرا از همهٔ مشكلاتم رهانيدهای و من با چشمان خود شكست دشمنانم را ديدهام.
1To the choirmaster: with stringed instruments. A Maskil[1] of David, when the Ziphites went and told Saul, “Is not David hiding among us?” O God, save me by your name, and vindicate me by your might. (1سموئيل 23:19; 1سموئيل 26:1; مزامير 4:1; مزامير 5:11; مزامير 52:9)2O God, hear my prayer; give ear to the words of my mouth. (مزامير 55:1)3For strangers[2] have risen against me; ruthless men seek my life; they do not set God before themselves. (1سموئيل 23:15; مزامير 18:44; مزامير 86:14; مزامير 144:7; اشعيا 25:5)4Behold, God is my helper; the Lord is the upholder of my life. (مزامير 118:7)5He will return the evil to my enemies; in your faithfulness put an end to them. (مزامير 89:49; مزامير 143:12)6With a freewill offering I will sacrifice to you; I will give thanks to your name, O Lord, for it is good. (مزامير 52:9)7For he has delivered me from every trouble, and my eye has looked in triumph on my enemies. (مزامير 59:10; مزامير 92:11; مزامير 112:8; مزامير 118:7)