مزامير 142

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica
1 با صدای بلند نزد خداوند فرياد میزنم و درخواست كمک مینمايم.2 تمام شكايات خود را به حضور او میآورم و مشكلات خود را برای او بازگو میكنم.3 وقتی جانم به لب میرسد او به كمكم میشتابد و راهی پيش پايم مینهد. دشمنانم بر سر راه من دام میگذارند.4 به اطراف خود نگاه میكنم و میبينم كسی نيست كه مرا كمک كند. پناهی ندارم و كسی به فكر من نيست.5 ای خداوند، تنها نزد تو فرياد برمیآورم و از تو ياری میجويم. در اين دنيا، يگانه پناهگاه من تو هستی. تنها تو میتوانی جانم را در امان بداری. در زندگی، تنها تو را آرزو دارم.6 فريادم را بشنو، زيرا بسيار درمانده هستم. مرا از دست دشمنانم برهان، زيرا آنها بسيار قويتر از من هستند.7 مرا از اين پريشانی و اسارت آزاد كن، تا تو را به سبب خوبیهایی كه برايم كردهای در جمع نيكان ستايش كنم.

مزامير 142

English Standard Version

from Crossway
1 A Maskil[1] of David, when he was in the cave. A Prayer. With my voice I cry out to the Lord; with my voice I plead for mercy to the Lord. (مزامير 3:4; مزامير 30:8; مزامير 57:1)2 I pour out my complaint before him; I tell my trouble before him. (مزامير 102:1; اشعيا 26:16)3 When my spirit faints within me, you know my way! In the path where I walk they have hidden a trap for me. (مزامير 77:3; مزامير 140:5)4 Look to the right and see: there is none who takes notice of me; no refuge remains to me; no one cares for my soul. (ايوب‌ 11:20; مزامير 16:8; مزامير 31:11; مزامير 69:20; اِرميا 25:35)5 I cry to you, O Lord; I say, “You are my refuge, my portion in the land of the living.” (مزامير 14:6; مزامير 16:5; مزامير 27:13)6 Attend to my cry, for I am brought very low! Deliver me from my persecutors, for they are too strong for me! (مزامير 17:1; مزامير 18:17; مزامير 79:8)7 Bring me out of prison, that I may give thanks to your name! The righteous will surround me, for you will deal bountifully with me. (مزامير 13:6; مزامير 143:11; اشعيا 42:7)