1ای خداوند، تو را به ياری میطلبم، پس نزد من بشتاب! وقتی فرياد برمیآورم و كمک میخواهم، صدای مرا بشنو!2بگذار دعای من مانند دود بخور به حضور تو رسد و برافراشتن دستهايم به سوی تو، همچون قربانی شامگاهی باشد.3ای خداوند، تو مراقب سخنان من باش و زبانم را نگاه دار.4هر نوع تمايل بد را از من دور كن، مبادا با مردان بدكار مرتكب اعمال زشت شوم و در بزم آنها شركت كنم.5بگذار مرد نيک مرا بزند كه لطفی در حق من خواهد بود؛ بگذار مرا تأديب و تنبيه كند كه برايم افتخار خواهد بود و از آن اِبا نخواهم كرد. اما با بدكاران مخالفت خواهم كرد و دعا خواهم كرد كه به سزای اعمالشان برسند.6-7وقتی رهبران اين بدكاران از صخرهها به پايين پرتاب شوند و استخوانهايشان به هر سو پراكنده گردد، آنگاه مردم به درستی سخنان من پی خواهند برد.8ای خداوند، از تو انتظار كمک دارم. تو پناهگاه من هستی. نگذار بدكاران مرا از بين ببرند.9مرا از دام و تلهٔ شروران برهان.10بگذار من جان به در برم، اما آنان در دام خود گرفتار شوند.
1A Psalm of David. O Lord, I call upon you; hasten to me! Give ear to my voice when I call to you! (مزامير 40:13; مزامير 70:5)2Let my prayer be counted as incense before you, and the lifting up of my hands as the evening sacrifice! (خروج 29:41; مزامير 28:2; نوشته‌ء لوقا 1:10; مکاشفه 5:8; مکاشفه 8:3)3Set a guard, O Lord, over my mouth; keep watch over the door of my lips! (مزامير 34:13; ميكاه 7:5)4Do not let my heart incline to any evil, to busy myself with wicked deeds in company with men who work iniquity, and let me not eat of their delicacies! (مزامير 94:4; مزامير 119:36; مزامير 141:9; امثال 23:6)5Let a righteous man strike me—it is a kindness; let him rebuke me—it is oil for my head; let my head not refuse it. Yet my prayer is continually against their evil deeds. (مزامير 109:4; امثال 9:8; امثال 19:25; امثال 25:12; امثال 27:6; جامعه 7:5)6When their judges are thrown over the cliff,[1] then they shall hear my words, for they are pleasant. (2تواريخ 25:12; نوشته‌ء لوقا 4:29)7As when one plows and breaks up the earth, so shall our bones be scattered at the mouth of Sheol.[2] (مزامير 53:5; حزقيال نبی 37:1)8But my eyes are toward you, O God, my Lord; in you I seek refuge; leave me not defenseless![3] (مزامير 11:1; مزامير 25:15)9Keep me from the trap that they have laid for me and from the snares of evildoers! (مزامير 140:5)10Let the wicked fall into their own nets, while I pass by safely. (مزامير 7:15)