متیٰ 12

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica
1 در يكی از آن روزها، عيسی با شاگردان خود از ميان مزرعههای گندم میگذشت. آن روز، شنبه بود و شنبه روز مقدس و تعطيل مذهبی يهوديان بود. شاگردان عيسی كه گرسنه بودند، شروع كردند به چيدن خوشههای گندم و خوردن دانههای آن.2 ولی بعضی از فريسیها وقتی اين را ديدند، اعتراضكنان گفتند: «شاگردان تو قانون مذهبی ما را میشكنند. آنان روز شنبه خوشه میچينند.»3 عيسی به ايشان گفت: «مگر شما در كتاب آسمانی نخواندهايد كه وقتی داوود پادشاه و دوستانش گرسنه بودند، چه كردند؟4 ايشان وارد خانهٔ خدا شدند و نان مقدس را خوردند كه فقط كاهنان اجازه داشتند بخورند. كار ايشان نيز قانونشكنی بود.5 آيا در تورات موسی نخواندهايد كه چطور كاهنانی كه در خانهٔ خدا هستند، اجازه دارند حتی در روز تعطيل شنبه نيز كار كنند؟6 اما اينک كسی اينجاست كه از خانهٔ خدا هم مهمتر است.7 خدا در كتاب آسمانی فرموده است: ”من گوشت قربانی و هدايای شما را نمیخواهم. آنچه از شما میخواهم اين است كه رحم و محبت داشته باشيد.“ اگر شما معنی اين آيهٔ كتاب آسمانی را میدانستيد، هيچگاه اين گونه افراد را بیسبب محكوم نمیكرديد؛8 چون من صاحب اختيار روز شنبه نيز میباشم.»9 سپس عيسی به عبادتگاه يهود رفت،10 و در آنجا مردی را ديد كه دستش از كار افتاده بود. فريسیها از عيسی پرسيدند: «آيا شفا دادن در روز شنبه از نظر دينی جايز است؟» البته آنان اين سؤال را مطرح كردند به اين اميد كه بهانهای به دست آورند و دستگيرش كنند.11 ولی عيسی چنين جواب داد: «اگر شما فقط يک گوسفند داشته باشيد و آن هم روز شنبه در گودالی بيفتد، آيا چون روز شنبه است برای نجاتش، كاری انجام نخواهيد داد؟ يقيناً نجاتش خواهيد داد!12 و ارزش انسان چقدر بيشتر از گوسفندان است. پس در روز شنبه، انجام كار نيک رواست!»13 آنگاه به آن مرد گفت: «دستت را دراز كن.» و وقتی او چنين كرد آن دستش نيز مانند دست ديگرش سالم شد.14 فريسیها گرد آمدند و توطئه چيدند تا عيسی را بگيرند و بكشند.15 اما عيسی از نقشهٔ آنان باخبر بود. وقتی از كنيسه بيرون آمد، عدهٔ زيادی به دنبال او رفتند. او تمام بيماران ايشان را شفا بخشيد؛16 ولی ايشان را قدغن فرمود تا دربارهٔ معجزات او با كسی سخن نگويند.17 و اين در واقع، پيشگويی اشعيای نبی را به انجام رساند، كه میفرمايد:18 «اين است بندهٔ من كه او را برگزيدهام. او محبوب من است و مايه شادی من. من او را از روح خود پر میسازم تا قومها را به عدل داوری كند.19 نه میجنگد و نه فرياد میكشد، و نه صدايش را كسی میشنود.20 شخص ضعيف را از پای درنمیآورد و اميد مردم را، هر قدر نيز كه كوچک باشد از بين نمیبرد. با پيروزی خود، به تمام بیعدالتیها خاتمه خواهد داد،21 و مايهٔ اميد تمام قومها خواهد بود.»22 سپس، ديوانهای را نزد عيسی آوردند كه هم كور بود و هم لال. عيسی او را شفا بخشيد، به طوری كه او توانست هم سخن بگويد و هم ببيند.23 مردم همه تعجب كردند و گفتند: «گويا اين عيسی، همان مسيح موعود است.»24 ولی هنگامی كه خبر اين معجزه به گوش فريسيان رسيد، گفتند: «عيسی به اين دليل میتواند ارواح ناپاک را از مردم بيرون كند زيرا خودش شيطان و رئيس ديوهاست.»25 عيسی كه فكر ايشان را درک میكرد، فرمود: «هر حكومتی كه به دستههای مخالف تقسيم شود، نابودی آن حتمی است؛ و همچنين، شهر يا خانهای كه در آن تفرقه باشد، برقرار نخواهد ماند.26 حال چگونه ممكن است شيطان بخواهد شيطان را بيرون كند؟ زيرا اين كار باعث نابودی حكومتش خواهد شد.27 اگر شما معتقديد كه من با نيروی شيطانی ارواح ناپاک را بيرون میكنم، پس هممسلكان شما با چه نيرويی آنها را بيرون میكنند؟ آنان خودشان جواب اين تهمت شما را میدهند.28 «ولی اگر من بوسيلهٔ روح خدا، ارواح ناپاک را بيرون میكنم، پس بدانيد كه ملكوت خداوند در ميان شما آغاز شده است.29 كسی نمیتواند حكومت را از چنگ شيطان بيرون بكشد، مگر اينكه نخست او را ببندد. فقط در اين صورت میشود روحهای شيطانی را بيرون كرد.30 هر کس به من كمک نمیكند، به من ضرر میرساند.31-32 «اگر كسی حتی به من كفر بگويد و يا گناه ديگری مرتكب شود، امكان بخشايش او وجود دارد؛ اما بیحرمتی به روحالقدس هيچگاه بخشيده نخواهد شد، نه در اين دنيا و نه در آن دنيا.33 «درخت را بايد از ميوهاش شناخت. درخت خوب، ميوهٔ خوب میدهد؛ و درخت بد، ميوهٔ بد.34 ای مارها، شما كه باطنتان اينقدر بد است، چگونه میتوانيد سخنان نيكو و درست بر زبان بياوريد؟ زيرا سخنان انسان، نشان دهندهٔ باطن اوست.35 از سخنان انسانِ نيک میتوان پی برد كه در باطن او اندوختهای نيكو وجود دارد؛ همچنين سخنان انسان بدذات نيز از اندوختهٔ بد دل او خبر میدهد.36 اين را نيز به شما بگويم كه برای هر سخن بيهوده، بايد در روز داوری به خدا جواب بدهيد.37 پس گفتههای شما، از حالا سرنوشت شما را تعيين میكنند، چون بوسيلهٔ سخنانتان يا تبرئه میشويد يا محكوم.»38 روزی علمای دين يهود، كه عدهای فريسی نيز در ميانشان بودند، نزد عيسی آمدند و از او معجزهای خواستند تا ثابت كند كه مسيح موعود است.39-40 اما عيسی به ايشان جواب داد: «فقط مردم بدكار و بیايمان طالب معجزات بيشتر میباشند. اما معجزهٔ ديگری به شما نشان داده نمیشود مگر معجزهٔ يونس نبی. زيرا همانطور كه يونس سه شبانه روز در شكم آن ماهی بزرگ ماند، من نيز سه شبانه روز در دل زمين خواهم ماند.41 در روز داوری، مردم نينوا بر ضد شما قيام كرده، شما را محكوم خواهند نمود، زيرا ايشان با شنيدن موعظهٔ يونس توبه كردند، ولی اكنون كه شخصی بزرگتر از يونس در اينجا ايستاده است، به او گوش نمیدهيد.42 ملكهٔ سبا نيز در روز داوری بر ضد شما ايستاده، شما را محكوم خواهد كرد، چون او از راه دور برای شنيدن سخنان حكيمانهٔ سليمان به سرزمين او آمد، در حالی كه اكنون شخصی بزرگتر از سليمان در اينجا ايستاده است و شما به سخنان او توجهی نمیكنيد.43-45 «اين قوم بدكار مانند كسی است كه دچار روح ناپاک شده باشد. زيرا وقتی روح ناپاک از وجود چنين شخصی خارج میشود، برای مدتی به بيابانها میرود تا جای راحتی پيدا كند. ولی جايی نمیيابد و دوباره به سراغ آن شخص میآيد و قلب او را پاک، ولی خالی میبيند. پس، هفت روح خبيثتر از خودش را يافته، با هم وارد وجود آن شخص میشوند و در آنجا میمانند. در نتيجه، وضع اين شخص بدتر از اولش میشود.»46-47 در همان حال كه عيسی در آن خانه اين سخنان را برای مردم بيان میكرد، مادر و برادرانش بيرون منتظر او ايستاده بودند. پس، يک نفر برای عيسی پيغام آورد و گفت: «مادر و برادرانت بيرون، منتظر تو میباشند.»48 عيسی گفت: «مادر من كيست؟ برادرانم كيستند؟»49 سپس به شاگردانش اشاره كرد و گفت: «اينها هستند مادر و برادران من.50 هر كه از پدر آسمانی من اطاعت كند، برادر، خواهر و مادر من است.»

متیٰ 12

English Standard Version

from Crossway
1 At that time Jesus went through the grainfields on the Sabbath. His disciples were hungry, and they began to pluck heads of grain and to eat. (تثنيه 23:25; نوشتهء مَرقُس‌ 2:23; نوشته‌ء لوقا 6:1)2 But when the Pharisees saw it, they said to him, “Look, your disciples are doing what is not lawful to do on the Sabbath.” (خروج‌ 20:9; متیٰ 12:10; نوشته‌ء لوقا 13:14; نوشته‌ء لوقا 14:3; نوشته‌ ء يوحنا 5:10; نوشته‌ ء يوحنا 7:23; نوشته‌ ء يوحنا 9:16)3 He said to them, “Have you not read what David did when he was hungry, and those who were with him: (1سموئيل 21:1; متیٰ 21:16)4 how he entered the house of God and ate the bread of the Presence, which it was not lawful for him to eat nor for those who were with him, but only for the priests? (خروج‌ 25:30; لاويان‌ 24:5)5 Or have you not read in the Law how on the Sabbath the priests in the temple profane the Sabbath and are guiltless? (اعداد 28:9; 1تواريخ 9:32; نوشته‌ ء يوحنا 7:22)6 I tell you, something greater than the temple is here. (حجی 2:9; ملاكی 3:1; متیٰ 12:8; متیٰ 12:41)7 And if you had known what this means, ‘I desire mercy, and not sacrifice,’ you would not have condemned the guiltless. (هوشع 6:6; ميكاه‌ 6:6; متیٰ 9:13)8 For the Son of Man is lord of the Sabbath.” (متیٰ 9:6)9 He went on from there and entered their synagogue. (نوشتهء مَرقُس‌ 3:1; نوشته‌ء لوقا 6:6)10 And a man was there with a withered hand. And they asked him, “Is it lawful to heal on the Sabbath?”—so that they might accuse him. (متیٰ 12:2; نوشته‌ء لوقا 11:54; نوشته‌ء لوقا 14:3; نوشته‌ء لوقا 20:20; نوشته‌ ء يوحنا 8:6)11 He said to them, “Which one of you who has a sheep, if it falls into a pit on the Sabbath, will not take hold of it and lift it out? (خروج‌ 23:4; تثنيه 22:4)12 Of how much more value is a man than a sheep! So it is lawful to do good on the Sabbath.” (متیٰ 6:26; متیٰ 10:31; نوشته‌ ء يوحنا 5:16)13 Then he said to the man, “Stretch out your hand.” And the man stretched it out, and it was restored, healthy like the other. (1پادشاهان 13:4)14 But the Pharisees went out and conspired against him, how to destroy him.15 Jesus, aware of this, withdrew from there. And many followed him, and he healed them all (متیٰ 10:23; متیٰ 19:2; نوشتهء مَرقُس‌ 3:7; نوشته‌ ء يوحنا 10:39)16 and ordered them not to make him known. (متیٰ 8:4; نوشتهء مَرقُس‌ 1:25; نوشتهء مَرقُس‌ 3:12; نوشتهء مَرقُس‌ 8:30; نوشته‌ء لوقا 4:41; نوشته‌ء لوقا 9:21)17 This was to fulfill what was spoken by the prophet Isaiah: (متیٰ 1:22)18 “Behold, my servant whom I have chosen, my beloved with whom my soul is well pleased. I will put my Spirit upon him, and he will proclaim justice to the Gentiles. (اشعيا 42:1; اشعيا 61:1; نوشته‌ء لوقا 4:18; نوشته‌ ء يوحنا 3:34; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 4:27; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 4:30; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 10:38)19 He will not quarrel or cry aloud, nor will anyone hear his voice in the streets;20 a bruised reed he will not break, and a smoldering wick he will not quench, until he brings justice to victory;21 and in his name the Gentiles will hope.” (اشعيا 11:10; اشعيا 42:4; روم 15:12)22 Then a demon-oppressed man who was blind and mute was brought to him, and he healed him, so that the man spoke and saw. (متیٰ 9:32; نوشته‌ء لوقا 11:14)23 And all the people were amazed, and said, “Can this be the Son of David?” (متیٰ 9:27; نوشته‌ ء يوحنا 4:29; نوشته‌ ء يوحنا 7:26; نوشته‌ ء يوحنا 7:31)24 But when the Pharisees heard it, they said, “It is only by Beelzebul, the prince of demons, that this man casts out demons.” (متیٰ 10:25; نوشتهء مَرقُس‌ 3:22)25 Knowing their thoughts, he said to them, “Every kingdom divided against itself is laid waste, and no city or house divided against itself will stand. (متیٰ 9:4; نوشتهء مَرقُس‌ 3:23; نوشته‌ء لوقا 11:17)26 And if Satan casts out Satan, he is divided against himself. How then will his kingdom stand?27 And if I cast out demons by Beelzebul, by whom do your sons cast them out? Therefore they will be your judges. (2پادشاهان 2:7; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 19:13)28 But if it is by the Spirit of God that I cast out demons, then the kingdom of God has come upon you. (متیٰ 12:18; متیٰ 19:24; متیٰ 21:31; متیٰ 21:43; نوشته‌ء لوقا 17:21)29 Or how can someone enter a strong man’s house and plunder his goods, unless he first binds the strong man? Then indeed he may plunder his house. (اشعيا 49:24; اشعيا 53:12)30 Whoever is not with me is against me, and whoever does not gather with me scatters. (نوشتهء مَرقُس‌ 9:40; نوشته‌ء لوقا 9:50; نوشته‌ء لوقا 11:23)31 Therefore I tell you, every sin and blasphemy will be forgiven people, but the blasphemy against the Spirit will not be forgiven. (نوشتهء مَرقُس‌ 3:28; نوشته‌ء لوقا 12:10; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 7:51; يهودى نژاد 6:4; يهودى نژاد 10:26; يهودى نژاد 10:29; 1يوحنا 5:16)32 And whoever speaks a word against the Son of Man will be forgiven, but whoever speaks against the Holy Spirit will not be forgiven, either in this age or in the age to come. (متیٰ 11:19; متیٰ 12:31; نوشته‌ ء يوحنا 7:12; نوشته‌ ء يوحنا 9:24; افسس 1:21; 1تيموتائوس 1:12)33 “Either make the tree good and its fruit good, or make the tree bad and its fruit bad, for the tree is known by its fruit. (متیٰ 7:16; نوشته‌ء لوقا 6:43)34 You brood of vipers! How can you speak good, when you are evil? For out of the abundance of the heart the mouth speaks. (متیٰ 3:7; متیٰ 7:11; متیٰ 13:52; متیٰ 15:18; متیٰ 23:33; نوشته‌ء لوقا 6:45; افسس 4:29)35 The good person out of his good treasure brings forth good, and the evil person out of his evil treasure brings forth evil. (متیٰ 12:34)36 I tell you, on the day of judgment people will give account for every careless word they speak, (جامعه 12:14; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 17:31; روم 14:12; افسس 5:4; افسس 5:11; ‏1پطرس 4:5; 2پطرس 1:8)37 for by your words you will be justified, and by your words you will be condemned.” (متیٰ 5:22; نامهء يعقوب‌ 3:2)38 Then some of the scribes and Pharisees answered him, saying, “Teacher, we wish to see a sign from you.” (متیٰ 16:1; نوشتهء مَرقُس‌ 8:11; نوشته‌ء لوقا 11:16; نوشته‌ء لوقا 23:8; نوشته‌ ء يوحنا 2:18; نوشته‌ ء يوحنا 4:48; نوشته‌ ء يوحنا 6:30; 1‏قرنتس 1:22)39 But he answered them, “An evil and adulterous generation seeks for a sign, but no sign will be given to it except the sign of the prophet Jonah. (اشعيا 57:3; متیٰ 16:4; نوشتهء مَرقُس‌ 8:11; نوشتهء مَرقُس‌ 8:38; نوشته‌ء لوقا 11:29; نامهء يعقوب‌ 4:4)40 For just as Jonah was three days and three nights in the belly of the great fish, so will the Son of Man be three days and three nights in the heart of the earth. (يونس‌ 1:17; متیٰ 17:22)41 The men of Nineveh will rise up at the judgment with this generation and condemn it, for they repented at the preaching of Jonah, and behold, something greater than Jonah is here. (اِرميا 3:11; حزقيال‌ نبی‌ 16:51; يونس‌ 1:2; يونس‌ 3:5; متیٰ 12:6; روم 2:27; يهودى نژاد 11:7)42 The queen of the South will rise up at the judgment with this generation and condemn it, for she came from the ends of the earth to hear the wisdom of Solomon, and behold, something greater than Solomon is here. (1پادشاهان 10:1; 2تواريخ 9:1; متیٰ 12:41)43 “When the unclean spirit has gone out of a person, it passes through waterless places seeking rest, but finds none. (مزامير 63:1; اِرميا 2:6; نوشته‌ء لوقا 11:24)44 Then it says, ‘I will return to my house from which I came.’ And when it comes, it finds the house empty, swept, and put in order.45 Then it goes and brings with it seven other spirits more evil than itself, and they enter and dwell there, and the last state of that person is worse than the first. So also will it be with this evil generation.” (متیٰ 12:39; نوشته‌ ء يوحنا 5:14; 2پطرس 2:20)46 While he was still speaking to the people, behold, his mother and his brothers[1] stood outside, asking to speak to him.[2] (متیٰ 13:55; نوشتهء مَرقُس‌ 3:31; نوشتهء مَرقُس‌ 6:3; نوشته‌ء لوقا 8:19; نوشته‌ ء يوحنا 2:12; نوشته‌ ء يوحنا 7:3; نوشته‌ ء يوحنا 7:5; نوشته‌ ء يوحنا 7:10; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 1:14; 1‏قرنتس 9:5; غلاطيه 1:19)48 But he replied to the man who told him, “Who is my mother, and who are my brothers?”49 And stretching out his hand toward his disciples, he said, “Here are my mother and my brothers!50 For whoever does the will of my Father in heaven is my brother and sister and mother.” (متیٰ 7:21; نوشته‌ء لوقا 11:28; نوشته‌ ء يوحنا 15:14; يهودى نژاد 2:11)