1ای مسيحيان، آيا يكديگر را تشويق و دلگرم میكنيد؟ آيا آنقدر يكديگر را دوست داريد كه به هم كمک كنيد؟ آيا احساس میكنيد كه ما همه با هم برادريم و از يک روح برخورداريم؟ آيا دلسوز و همدرد هستيد؟2اگر چنين است، يكديگر را محبت نموده، قلباً با هم توافق داشته و همدل و همفكر باشيد، تا مرا واقعاً شاد سازيد.3خودخواه نباشيد و برای خودنمايی زندگی نكنيد. فروتن باشيد و ديگران را از خود بهتر بدانيد.4فقط به فكر خودتان نباشيد، بلكه به كار و مسايل ديگران هم توجه نماييد.
فروتنی و سرافرازی مسيح
5شما بايد همان طرز فكری را در پيش گيريد كه مسيح داشت.6او با اينكه ماهيت خدايی داشت، اما نخواست از اختيار و حق خدايی خود استفاده كند؛7بلكه قدرت و جلال خود را كنار گذاشت و به شكل يک بنده درآمد، و شبيه انسانها شد؛8و حتی بيش از اين نيز خود را فروتن ساخت، تا جايی كه حاضر شد مانند يک تبهكار، بر روی صليب اعدام شود.9به همين جهت، خدا او را بینهايت سرافراز كرد و نامی به او بخشيد كه از هر نام ديگری والاتر است،10تا به نام«عيسی»، هر آنچه در آسمان و بر زمين و زير زمين است، به زانو درآيد،11و برای جلال خدای پدر، همه به زبان خود اعتراف كنند كه عيسی مسيح، خداوند است.
درخشش زندگی مسيحی
12عزيزان من، زمانی كه نزد شما بودم، سعی میكرديد دستورهای مرا اطاعت كنيد. اكنون كه از شما دورم، همين روش را ادامه دهيد و بكوشيد تا با اعمالتان نشان دهيد كه نجات يافتهايد، يعنی با اطاعت و احترام عميق به خدا، و دوری از هر آنچه كه موجب ناخشنودی اوست.13زيرا خدا خودش در وجود شما كار میكند تا بتوانيد با ميل و رغبت او را اطاعت نماييد و اعمالی را بجا آوريد كه مورد پسند اوست.14كارهايتان را بدون غرغر و شكايت انجام دهيد،15تا كسی نتواند از شما ايراد بگيرد. شما بايد در اين دنيای فاسد كه پر از افراد نادرست و ناخلف است، همچون فرزندان خدا، پاک و بیلكه باشيد و در ميان ايشان مانند نور بدرخشيد،16و كلام حياتبخش خدا را به ايشان برسانيد. آنگاه، به هنگام بازگشت مسيح، من غرق شادی خواهم شد، زيرا نتيجه زحماتی را كه برای شما كشيدهام، خواهم ديد.17حتی اگر لازم باشد، حاضرم آخرين قطرهٔ خونِ خود را برای حفظ ايمانتان بريزم و جانم را مثل قربانی به خدا تقديم كنم و در راه شما فدا شوم. من از اين كار، شادی خواهم نمود و شما را در شادی خود شريک خواهم ساخت.18شما نيز بايد از اين كار خوشحال باشيد و با من شادی كنيد كه اين افتخار را دارم تا در راه شما جان خود را فدا نمايم.
پولس از تيموتائوس تقدير میکند
19اگر خدا بخواهد، بزودی تيموتائوس را نزد شما خواهم فرستاد، تا وقتی نزد من باز میگردد، مرا از احوال شما آگاه كند و روحم را شاد سازد.20هيچكس مانند تيموتائوس، چنين علاقهٔ خالصی نسبت به شما ندارد؛21گويا هر کس فقط به مسائل خود میانديشد، و به فكر خدمت به مسيح نيست.22اما شما تيموتائوس را میشناسيد؛ او مثل يک فرزند به من كمک كرده تا پيغام انجيل را اعلام نمايم.23بنابراين، اميدوارم به محض اينكه از انجام كار خود مطلع شدم، تيموتائوس را فوری نزد شما بفرستم؛24و اميدوارم به لطف خداوند، خودم هم بزودی نزد شما بيايم.
پولس از اپافروديتوس تقدير میکند
25در ضمن، فكر كردم لازم است«اپافروديتوس» را نيز پيش شما بفرستم. او را نزد من فرستاده بوديد تا در وقت احتياج به من كمک كند. من و او با هم مانند برادران واقعی بودهايم و دوش به دوش هم كار كردهايم و جنگيدهايم.26اكنون او را نزد شما میفرستم، چون دلش برای همهٔ شما تنگ شده است. خصوصاً غمگين شد از اينكه شنيد شما از بيماری او آگاهی يافتهايد.27در واقع، بيماری او بسيار سخت بود و چيزی نمانده بود كه از پای درآيد. اما خدا، هم به او و هم به من رحم كرد و نگذاشت كه اين غم نيز بر غمهای ديگر من اضافه شود.28دلم میخواهد هر چه زودتر او را نزد شما بفرستم، چون میدانم كه از ديدنش واقعاً شاد خواهيد شد؛ همين موضوع باعث خوشحالی من خواهد شد و از بار غمم خواهد كاست.29پس او را همچون برادری در خداوند به گرمی بپذيريد و از زحمات او قدردانی نماييد،30زيرا جانش را در راه خدمت به مسيح، به خطر انداخت تا به جای شما كه از من دور هستيد، به من خدمت كند.
19I hope in the Lord Jesus to send Timothy to you soon, so that I too may be cheered by news of you. (1قرنتس 4:17; 1تسالونيکی 3:2)20For I have no one like him, who will be genuinely concerned for your welfare. (1قرنتس 16:10)21For they all seek their own interests, not those of Jesus Christ. (1قرنتس 10:24; 2تيموتائوس 3:2)22But you know Timothy’s[4] proven worth, how as a son[5] with a father he has served with me in the gospel. (1قرنتس 4:17; 2قرنتس 2:9; 1تيموتائوس 1:2; 2تيموتائوس 1:2; 2تيموتائوس 3:10)23I hope therefore to send him just as soon as I see how it will go with me,24and I trust in the Lord that shortly I myself will come also. (فيليپی 1:25; فليمون 1:22)25I have thought it necessary to send to you Epaphroditus my brother and fellow worker and fellow soldier, and your messenger and minister to my need, (فيليپی 4:18; فليمون 1:2)26for he has been longing for you all and has been distressed because you heard that he was ill.27Indeed he was ill, near to death. But God had mercy on him, and not only on him but on me also, lest I should have sorrow upon sorrow.28I am the more eager to send him, therefore, that you may rejoice at seeing him again, and that I may be less anxious.29So receive him in the Lord with all joy, and honor such men, (روم 16:2; 1قرنتس 16:18; 1تسالونيکی 5:12; 1تيموتائوس 5:17)30for he nearly died[6] for the work of Christ, risking his life to complete what was lacking in your service to me. (اعمال رسولان مسيح 20:24; 1قرنتس 16:17; فيليپی 4:10)