Frau Weisheit und Frau Torheit laden zu Gast (Zusammenfassung)
1Die Weisheit hat ihr Haus gebaut, / hat es mit sieben Säulen ausgeschmückt.2Sie hat ihr Vieh geschlachtet, ihren Wein gemischt / und auch schon ihren Tisch gedeckt.3Nun schickt sie ihre Dienerinnen / und ruft auf den Höhen der Stadt:4„Wer unerfahren ist, der kehre hier ein!“ / Sie redet zu denen ohne Verstand:5„Kommt und esst von meinem Brot / und trinkt von meinem guten Wein!6Lasst ab von eurer Dummheit, wählt doch das Leben, / und geht auf dem Weg des Verstands!“7Wer einen Spötter ermahnt, erntet nur Schimpf; / und wer einen Gesetzlosen rügt, bekommt sein Teil davon ab.8Ermahne einen Spötter nicht, sonst hasst er dich nur! / Ermahne den Weisen, er liebt dich dafür!9Unterrichte den Weisen, dann wird er noch weiser; / belehre den Gerechten, so lernt er noch mehr!10Der Anfang aller Weisheit ist Ehrfurcht vor Jahwe. / Den Heiligen erkennen, das ist Verstand.11Denn durch mich werden deine Tage zahlreich sein / und die Jahre deines Lebens vermehrt.12Wenn du weise bist, dann hast du selbst etwas davon, / doch wenn du nur große Worte machst, trägst du die Folgen allein.13Frau Torheit ist eine schamlose Frau / und hat nie etwas erkannt!14Da sitzt sie an ihrem Hauseingang, / sie thront auf dem Marktplatz der Stadt,15um einzuladen den, der vorübergeht, / der einen geraden Weg verfolgt:16„Wer unerfahren ist, der kehre hier ein!“ / Und zu denen ohne Verstand sagt sie:17„Gestohlenes Wasser ist süß, / und heimlich entwendetes Brot schmeckt ganz besonders gut!“18Doch wer ihr folgt, weiß nicht, dass dort die Schatten hausen, / denn ihre früheren Gäste sind schon in der Totenwelt.
1Moudrost si vystavěla dům, sedm tesaných sloupů vztyčila.2Dobytče porazila, víno nalila, už také prostřela svůj stůl.3Děvečky vyslala a volá na městských výšinách:4„Kdo je zmatený, ať přijde ke mně!“ Ty, kterým chybí rozum, vyzývá:5„Pojďte a jezte na mých hodech, popijte víno, jež jsem nalila.6Opusťte hloupost a konečně žijte, cestou rozumnosti se vydejte!“7Kdo poučuje drzouna, říká si o urážku, kdo kárá darebáka, přijde k úrazu.8Nekárej drzouna – jen by tě nenáviděl; pokárej moudrého – bude tě milovat.9Poděl se s moudrým a ještě zmoudří, pouč spravedlivého a bude znalejší.10Klíčem k moudrosti je úcta k Hospodinu, v poznání Svatého je rozumnost.11Takto[1] se tvé dny rozmnoží, léta života ti přibudou.12Jsi-li moudrý, moudrost vyplatí se ti, jsi-li drzoun, sám na to doplatíš.13Paní Tupost dělá veliký povyk, je hloupost sama, neví vůbec nic.14U dveří svého domu vysedává, na křesle na městských výšinách.15Pokřikuje na ty, kdo po cestě jdou, kdo po svých stezkách přímě kráčejí:16„Kdo je zmatený, ať přijde ke mně!“ Všechny nerozumné vyzývá:17„Kradená voda je tak sladká, zakázaný pokrm tolik příjemný!“18Netuší hňup, že podsvětí jej čeká: v pekelné jámě jsou ti, jež pozvala!