Psalm 30 | Lutherbibel 2017 :: ERF Bibleserver

Lutherbibel 2017

Dank für Rettung aus Todesnot

1 Ein Psalm Davids, ein Lied zur Einweihung des Tempels. (1Mak 4,52) 2 Ich preise dich, HERR; denn du hast mich aus der Tiefe gezogen und lässest meine Feinde sich nicht über mich freuen. 3 HERR, mein Gott, da ich schrie zu dir, machtest du mich gesund. (2Mo 15,26) 4 HERR, du hast meine Seele aus dem Reich des Todes geführt; du hast mich aufleben lassen unter denen, die in die Grube fuhren. (Ps 116,3; Ps 116,7) 5 Lobsinget dem HERRN, ihr seine Heiligen, und preiset seinen heiligen Namen! 6 Denn sein Zorn währet einen Augenblick und lebenslang seine Gnade. Den Abend lang währet das Weinen, aber des Morgens ist Freude. (Jes 54,7) 7 Ich aber sprach, als es mir gut ging: Ich werde nimmermehr wanken. 8 Denn, HERR, durch dein Wohlgefallen / hattest du mich auf einen starken Fels gestellt. Aber als du dein Antlitz verbargest, erschrak ich. 9 Zu dir, HERR, rief ich und flehte zu meinem Gott. 10 Was nützt dir mein Blut, wenn ich zur Grube fahre? Wird dir auch der Staub danken und deine Treue verkündigen? (Ps 6,6) 11 HERR, höre und sei mir gnädig! HERR, sei mein Helfer! 12 Du hast mir meine Klage verwandelt in einen Reigen, du hast mir den Sack der Trauer ausgezogen und mich mit Freude gegürtet, 13 dass ich dir lobsinge und nicht stille werde. HERR, mein Gott, ich will dir danken in Ewigkeit.

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft

1 Ein Psalm; ein Lied zur Einweihung des Hauses. Von David. (2Sam 5,11; Ps 127,1) 2 Ich will dich erheben, o HERR, denn du hast mich herausgezogen, dass meine Feinde sich nicht freuen durften über mich. (Ps 25,2; Ps 41,12; Ps 54,8; Ps 99,5; Ps 99,9)

Ps 25,2Ps 41,12Ps 54,8Ps 99,5Ps 99,9

3 HERR, mein Gott, zu dir habe ich geschrien, und du hast mich geheilt. (Ps 6,3; Jes 38,16; Jer 17,14) 4 HERR, du hast meine Seele aus dem Totenreich heraufgebracht; du hast mich belebt aus denen, die in die Grube hinabfahren. (Ps 40,2; Ps 86,13; Ps 103,4) 5 Lobsingt dem HERRN, ihr seine Getreuen, und preist seinen heiligen Namen! (2Mo 15,11; 1Chr 16,35; Ps 31,24; Ps 72,19; Ps 149,1; Eph 5,19; Kol 3,16)

2Mo 15,111Chr 16,35Ps 31,24Ps 72,19Ps 149,1Eph 5,19Kol 3,16

6 Denn sein Zorn währt einen Augenblick, seine Gnade aber lebenslang; am Abend kehrt das Weinen ein und am Morgen der Jubel. (Ps 6,7; Ps 23,6; Ps 90,14; Ps 103,9; Ps 126,5; Jes 12,1; Jes 26,20; Jes 54,7; 2Kor 4,17)

Ps 6,7Ps 23,6Ps 90,14Ps 103,9Ps 126,5Jes 12,1Jes 26,20Jes 54,72Kor 4,17

7 Und ich sprach, als es mir gut ging: »Ich werde ewiglich nicht wanken!« (Hi 29,18; Mt 26,33; Lk 22,31) 8 HERR, durch deine Gnade hattest du meinen Berg fest hingestellt; als du aber dein Angesicht verbargst, wurde ich bestürzt. (Ps 89,18; Ps 104,29; Hes 39,23; Mi 3,4)

Ps 89,18Ps 104,29Hes 39,23Mi 3,4

9 Zu dir, HERR, rief ich; zu dem Herrn flehte ich [um Gnade]: (Ps 34,7; Ps 107,19) 10 »Wozu ist mein Blut gut, wenn ich in die Grube fahre? Wird dir der Staub danken, wird er deine Treue verkündigen? (Ps 88,11; Jes 38,18) 11 Höre, o HERR, und sei mir gnädig; HERR, sei du mein Helfer!« (Ps 27,7; Ps 31,10; Ps 70,6) 12 Du hast mir meine Klage in einen Reigen verwandelt; du hast mein Trauergewand gelöst und mich mit Freude umgürtet, (Est 9,22; Ps 126,1; Jes 61,2; Jes 61,7; Jer 31,13; Joh 16,20)

Est 9,22Ps 126,1Jes 61,2Jes 61,7Jer 31,13Joh 16,20

13 damit man dir zu Ehren lobsinge und nicht schweige. O HERR, mein Gott, ich will dich ewiglich preisen! (Ps 9,3; Ps 18,50; Ps 57,8; Ps 145,1; Ps 146,2)

Ps 9,3Ps 18,50Ps 57,8Ps 145,1Ps 146,2

الكتاب المقدس

von Biblica

مَزْمُورٌ نَشِيدٌ بِمُنَاسَبَةِ تَدْشِينِ الْبَيْتِ. لِدَاوُدَ

1 أُمَجِّدُكَ يَا رَبُّ لأَنَّكَ انْتَشَلْتَنِي وَلَمْ تَجْعَلْ أَعْدَائِي يَشْمَتُونَ بِي. 2 يَا رَبُّ إِلَهِي اسْتَغَثْتُ بِكَ فَشَفَيْتَنِي 3 يَا رَبُّ، أَنْتَ انْتَشَلْتَ نَفْسِي مِنْ شَفَا الْهَاوِيَةِ. وَأَنْقَذْتَنِي مِنْ بَيْنِ الْمُنْحَدِرِينَ إِلَى عَالَمِ الأَمْوَاتِ. 4 يَا أَتْقِيَاءَ الرَّبِّ رَنِّمُوا لَهُ، وَارْفَعُوا الشُّكْرَ لاسْمِهِ الْمُقَدَّسِ، 5 فَإِنَّ غَضَبَهُ يَدُومُ لِلَحْظَةٍ، أَمَّا رِضَاهُ فَمَدَى الْحَيَاةِ. يَبْقَى الْبُكَاءُ لِلَيْلَةٍ، أَمَّا فِي الصَّبَاحِ فَيَعُمُّ الابْتِهَاجُ. 6 وَأَنَا قُلْتُ فِي أَثْنَاءِ طُمَأْنِينَتِي: لَا أَتَزَعْزَعُ أَبَداً. 7 أَنْتَ يَا رَبُّ قَدْ وَطَّدْتَ بِرِضَاكَ قُوَّتِي كَالْجَبَلِ الرَّاسِخِ، لَكِنْ حِينَ حَجَبْتَ وَجْهَكَ عَنِّي ارْتَعَبْتُ. 8 يَا رَبُّ إِلَيْكَ صَرَخْتُ، وَإِلَيْكَ يَا سَيِّدِي تَضَرَّعْتُ. 9 مَاذَا يُجْدِيكَ مَوْتِي وَنُزُولِي إِلَى الْقَبْرِ؟ أَيَسْتَطِيعُ تُرَابِي أَنْ يَحْمَدَكَ أَوْ يُحَدِّثَ بِأَمَانَتِكَ؟ 10 اسْمَعْنِي يَا رَبُّ، وَارْحَمْنِي. كُنْ مُعِيناً لِي. 11 حَوَّلْتَ نَوْحِي إِلَى رَقْصٍ. خَلَعْتَ عَنِّي مِسْحَ الْحِدَادِ وَكَسَوْتَنِي رِدَاءَ الْفَرَحِ. 12 لِتَتَرَنَّمْ لَكَ نَفْسِي وَلَا تَسْكُتْ، يَا رَبُّ إِلَهِي إِلَى الأَبَدِ أَحْمَدُكَ.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica

دعای تشكر

1 خداوندا، تو را ستايش میكنم، زيرا مرا نجات دادی و نگذاشتی دشمنانم به من بخندند. 2 ای خداوند، ای خدای من، وقتی نزد تو فرياد برآوردم و كمک طلبيدم، مرا شفا دادی. 3 مرا از لب گور برگرداندی و از چنگال مرگ نجاتم دادی تا نميرم. 4 ای عزيزان خداوند، او را ستايش كنيد! نام مقدس خداوند را بستاييد، 5 زيرا غضب او لحظهای است، اما رحمت و محبت او دائمی! اگر تمام شب نيز اشک بريزيم، صبحگاهان باز شادی آغاز میشود. 6 هنگامی كه خوشحال و كامياب بودم، به خود گفتم هرگز شكست نخواهم خورد. 7 فكر كردم مانند كوه هميشه پا برجا و پايدار خواهم بود. اما همين كه تو، ای خداوند، روی خود را از من برگرداندی، ترسان و پريشان شدم. 8 ای خداوند، در پيشگاه تو ناليدم و التماسكنان گفتم: 9 «نابودی من برای تو چه فايدهای دارد؟ اگر بميرم و زير خاک بروم، آيا غبار خاک من، تو را خواهد ستود؟ آيا جسد خاک شدهٔ من از وفاداری و صداقت تو تعريف خواهد كرد؟ 10 خداوندا، دعايم را بشنو و بر من رحم كن! ای خداوند، مددكار من باش!» 11 خدايا، تو ماتم مرا به شادی و رقص تبديل كردهای! تو رخت عزا را از تنم درآوردی و لباس جشن و شادی به من پوشاندی. 12 بنابراين سكوت نخواهم كرد و با تمام وجود در وصف تو سرود خواهم خواند. ای خداوند، ای خدای من، تا به ابد تو را سپاس خواهم گفت!