van Biblica1Een psalm van David voor de koordirigent. HERE, U ziet alles van mij, U kent mij helemaal zoals ik ben.2U weet het als ik zit en als ik weer opsta, vanuit de hemel weet U wat ik denk.3U ziet waar ik heen ga en weet wanneer ik ga liggen. Alles wat ik doe, is voor U bekend.4Elk woord dat ik uitspreek, kent U al, HERE.5U bent bij mij, naast mij, voor mij, achter mij. Uw hand rust op mij.6Het is voor mij onmogelijk dat te begrijpen. Het is zo wonderlijk, zo hoog.7Hoe zou ik mij kunnen verbergen voor uw Geest, waar zou ik naartoe moeten om U te ontvluchten?8Als ik naar de hemel ging, zag ik U daar. Als ik neerdaalde in het dodenrijk, zou ik U ook daar ontmoeten.9Zelfs als ik vleugels had en ging wonen aan de andere kant van de zee,10zou ik U daar ontmoeten. U zou mij vasthouden en uw rechterhand zou mij stevig leiden.11Stel dat ik zei dat de duisternis op mij kon vallen, dan zou het nog licht om mij heen zijn.12Ook de duisternis kan niets voor U verbergen. Voor U is de nacht net zo licht als de dag en duisternis betekent niets voor U.13U hebt mij immers in de buik van mijn moeder gemaakt? Mijn hele lichaam werd door U geweven.14Ik prijs U, omdat U mij zo prachtig hebt gemaakt. Alles wat U doet, is wonderbaarlijk. Alles in mij getuigt daarvan.15U zag elk van mijn botten, terwijl zij in het verborgene werden gemaakt.16U zag mij al toen ik nog geen vorm had. Elke dag van mijn leven stond toen al in uw boek opgeschreven.17Wat betekenen uw gedachten veel voor mij, mijn God. Zij zijn ontelbaar.18Zelfs als ik ze zou proberen te tellen, blijken het er nog meer te zijn dan de zandkorrels. Ik ben voortdurend in uw nabijheid.19Mijn God, wilt U uw tegenstanders doden? Moordenaars, blijf uit mijn buurt!20Zij zeggen boosaardige dingen tegen U en gebruiken uw naam voor hun leugens. Zij zijn uw vijanden.21Ik moet immers wel de mensen haten die U haten, HERE? Ik heb een diepe afkeer van mensen die tegen U in opstand komen.22Ik voel een diepe haat tegen hen en beschouw hen als mijn eigen vijanden.23God, houdt U mij in het oog en ken mijn hart. Toets mij. U mag alles weten wat er in mij omgaat.24Let op of ik soms de verkeerde weg opga. Leid mij op uw weg, die naar uw eeuwigheid voert.
1 Pro předního zpěváka. Davidův, žalm. Hospodine, zkoumáš mě a znáš mě. 2 Víš o mně, ať sedím nebo vstanu, zdálky je ti jasné, co chci dělat. 3 Sleduješ mou stezku i místo, kde ležím, všechny moje cesty jsou ti známy. 4 Ještě nemám slovo na jazyku, a ty, Hospodine, víš už všechno. 5 Sevřel jsi mě zezadu i zpředu, svou dlaň jsi položil na mě. 6 Nad mé chápání jsou tyto divy, jsou nedostupné, nestačím na to. 7 Kam odejdu před tvým duchem, kam uprchnu před tvou tváří? 8 Zamířím-li k nebi, jsi tam, a když si ustelu v podsvětí, také tam budeš. 9 I kdybych vzlétl na křídlech jitřní záře, chtěl přebývat při nejzazším moři, 10 tvoje ruka mě tam doprovodí, tvá pravice se mě chopí. 11 Kdybych řekl: Snad mě přikryje tma, i noc kolem mne se stane světlem. 12 Žádná tma pro tebe není temná: noc jako den svítí, temnota je jako světlo. 13 Tys to byl, kdo utvořil mé ledví, v životě mé matky jsi mě utkal. 14 Tobě vzdávám chválu za činy, jež budí bázeň: podivuhodně jsem utvořen, obdivuhodné jsou tvé skutky, toho jsem si plně vědom. 15 Tobě nezůstala skryta jediná z mých kostí, když jsem byl v skrytosti tvořen a hněten v nejhlubších útrobách země. 16 Tvé oči mě viděly v zárodku, všechno bylo zapsáno v tvé knize: dny tak, jak se vytvářely, dřív než jediný z nich nastal. 17 Jak si vážím divů, které konáš, Bože! Nesmírný je jejich počet, 18 sčetl bych je, ale je jich víc než písku. Sotva procitnu, jsem s tebou. 19 Kéž bys, Bože, skolil svévolníka. Pryč ode mne, vy, kdo proléváte krev! 20 Dovolávají se tě při svých pletichách, zneužívají tvé jméno tvoji protivníci. 21 Nemám nenávidět, Hospodine, ty, kdo nenávidí tebe? S odporem pohlížet na ty, kdo se proti tobě zvedli? 22 Nenávidím je, rozhodně nenávidím, jsou to také moji nepřátelé. 23 Bože, zkoumej mě, ty znáš mé srdce, zkoušej mě, ty znáš můj neklid, 24 hleď, zda jsem nesešel na cestu trápení, a po cestě věčnosti mě veď!