Psalm 81 | Einheitsübersetzung 2016

Einheitsübersetzung 2016

Gottes Aufruf zur Treue

1 Für den Chormeister. Nach dem Kelterlied. Von Asaf. 2 Jubelt Gott zu, er ist unsere Stärke, jauchzt dem Gott Jakobs! 3 Stimmt an den Gesang, schlagt die Pauke, die liebliche Leier, dazu die Harfe! 4 Stoßt am Neumond ins Widderhorn, am Vollmond, zum Tag unsres Festes! (3Mo 23,24; 4Mo 10,10) 5 Denn das ist Satzung für Israel, Entscheid des Gottes Jakobs. 6 Das hat er als Zeugnis für Josef erlassen, / als er gegen Ägypten auszog. Eine Stimme höre ich, die ich noch nie vernahm: 7 Seine Schulter hab ich von der Bürde befreit, seine Hände kamen los vom Lastkorb. (2Mo 1,14; 2Mo 6,6) 8 Du riefst in der Not und ich riss dich heraus; / ich habe dich aus dem Versteck des Donners erhört, an den Wassern von Meríba geprüft. [Sela] (2Mo 17,1; 4Mo 20,13; Ps 95,8) 9 Höre, mein Volk, ich will dich mahnen! Israel, wolltest du doch auf mich hören! 10 Kein fremder Gott soll bei dir sein, du sollst dich nicht niederwerfen vor einem fremden Gott. (2Mo 20,2) 11 Ich bin der HERR, dein Gott, / der dich heraufgeführt hat aus Ägypten. Weit öffne deinen Mund! Ich will ihn füllen. 12 Doch mein Volk hat nicht auf meine Stimme gehört; Israel hat mich nicht gewollt. (Ps 95,7) 13 Da überließ ich sie ihrem verstockten Herzen: Sollen sie gehen nach ihren eigenen Plänen. (Jer 7,24) 14 Ach, dass mein Volk doch auf mich hörte, dass Israel gehen wollte auf meinen Wegen! 15 Wie bald würde ich seine Feinde beugen, meine Hand gegen seine Bedränger wenden. (Ps 66,3) 16 Die den HERRN hassen, müssten ihm schmeicheln. Aber ihre Zeit soll zur Ewigkeit werden. 17 Ich würde es nähren mit bestem Weizen, dich sättigen mit Honig aus dem Felsen.^[1] (5Mo 32,13; Ps 147,14)

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft

1 Dem Vorsänger. Auf der Gittit. Von Asaph. (Ps 8,1; Ps 73,1) 2 Singt fröhlich Gott, der unsere Stärke ist, jauchzt dem Gott Jakobs! (Ps 46,2; Ps 46,7; Ps 59,18; Ps 66,1)

Ps 46,2Ps 46,7Ps 59,18Ps 66,1

3 Stimmt ein Lied an und nehmt das Tamburin zur Hand, die liebliche Laute samt der Harfe! (Ps 33,2) 4 Stoßt am Neumond in das Horn, am Vollmond, zum Tag unseres Festes! (3Mo 23,24; 4Mo 10,10) 5 Denn das ist eine Satzung für Israel, es ist eine Verordnung des Gottes Jakobs. (1Mo 32,28; Ps 81,2) 6 Er setzte es ein als Zeugnis für Joseph, als er auszog gegen das Land Ägypten. — Eine Sprache, die ich nicht kannte, höre ich: (2Mo 3,19; 2Mo 13,8; Ps 114,1) 7 »Ich habe die Last von seiner Schulter genommen, seine Hände sind den Tragkorb losgeworden. (2Mo 6,6; 5Mo 5,6) 8 Als du mich anriefst in der Not, da brachte ich dir Rettung; ich antwortete dir im Donnergewölk und prüfte dich am Haderwasser. (Sela.) (2Mo 2,23; 2Mo 17,7; 2Mo 19,16) 9 Höre, mein Volk, ich will dich ermahnen; Israel, wenn du mir doch Gehör schenken wolltest! (2Mo 15,26; 5Mo 5,29; Ps 50,7; Jes 55,3)

2Mo 15,265Mo 5,29Ps 50,7Jes 55,3

10 Kein anderer Gott soll bei dir sein, und einen fremden Gott bete nicht an! (5Mo 5,7; 5Mo 18,13) 11 Ich bin der HERR, dein Gott, der dich heraufgeführt hat aus dem Land Ägypten. Tue deinen Mund weit auf, so will ich ihn füllen! (5Mo 32,12; Joh 7,37; Eph 3,20) 12 Aber mein Volk hat meiner Stimme nicht gehorcht, und Israel war mir nicht zu Willen. (5Mo 9,7; Jer 7,24; Hos 9,17; Hebr 3,7)

5Mo 9,7Jer 7,24Hos 9,17Hebr 3,7

13 Da gab ich sie dahin in die Verstocktheit ihres Herzens, dass sie wandelten nach ihrem eigenen Rat. (Spr 1,30; Apg 7,42; Röm 1,24; Röm 1,26; Röm 1,28)

Spr 1,30Apg 7,42Röm 1,24Röm 1,26Röm 1,28

14 O dass doch mein Volk mir gehorsam wäre, und Israel in meinen Wegen wandelte! (5Mo 5,29; Jes 48,18) 15 Wie bald wollte ich ihre Feinde demütigen und meine Hand wenden gegen ihre Widersacher! (3Mo 26,7) 16 Die den HERRN hassen, müssten sich ihm schmeichelnd unterwerfen; ihre Zeit aber würde ewiglich währen! (Ps 66,3) 17 Und Er würde sie mit dem besten Weizen speisen; ja, mit Honig aus dem Felsen würde ich dich sättigen!« (5Mo 32,13; Ps 147,14)

الكتاب المقدس

von Biblica

لِقَائِدِ الْمُنْشِدِينَ عَلَى الْجَتِّيَّةِ. لآسَافَ

1 رَنِّمُوا بِفَرَحٍ للهِ قُوَّتِنَا، اهْتِفُوا عَالِياً لإِلَهِ يَعْقُوبَ. 2 أَنْشِدُوا نَشِيداً، وَانْقُرُوا عَلَى الدُّفِّ وَاعْزِفُوا عَلَى الْعُودِ الْمُطْرِبِ، وَعَلَى الرَّبَابِ. 3 انْفُخُوا بِالْبُوقِ فِي أَوَّلِ الشَّهْرِ، فِي الْوَقْتِ الْمُعَيَّنِ لِيَوْمِ عِيدِنَا، 4 لأَنَّ هَذَا فَرِيضَةٌ مَرْسُومَةٌ عَلَى إِسْرَائِيلَ، وَحُكْمٌ يُوْجِبُهُ إِلَهُ يَعْقُوبَ. 5 جَعَلَهُ شَهَادَةً لَهُ بَيْنَ (قَوْمِ) يُوسُفَ، عِنْدَمَا ضَرَبَ مِصْرَ، حَيْثُ سَمِعْنَا لُغَةً لَمْ نَعْرِفْهَا تَقُولُ: 6 «أَزَحْتُ كَتِفَهُ مِنْ تَحْتِ الأَحْمَالِ الثَّقِيلَةِ، وَسَلِمَتْ يَدَاهُ مِنْ حَمْلِ السِّلالِ. 7 دَعَوْتَنِي فِي الضِّيقِ فَنَجَّيْتُكَ. اسْتَجَبْتُ لَكَ مِنْ مَكْمَنِ الرَّعْدِ. جَرَّبْتُكَ عِنْدَ مِيَاهِ مَرِيبَةَ. 8 اسْمَعْ يَا شَعْبِي فَأُحَذِّرَكَ، يَا إِسْرَائِيلُ هَلّا سَمِعْتَ لِي؟ 9 لَا تَكُنْ فِيكَ عِبَادَةٌ لإِلَهٍ غَرِيبٍ، وَلَا تَسْجُدْ لإِلَهٍ أَجْنَبِيٍّ. 10 أَنَا الرَّبُّ إِلَهُكَ الَّذِي أَنْقَذَكَ مِنْ أَرْضِ مِصْرَ: افْتَحْ فَمَكَ وَاسِعاً فَأَمْلأَهُ خَيْراً. 11 غَيْرَ أَنَّ شَعْبِي لَمْ يَسْمَعْ لِي، وَإِسْرَائِيلَ لَمْ يَرْضَ بِي. 12 لِذَلِكَ أَسْلَمْتُهُمْ إِلَى عِنَادِ قُلُوبِهِمْ. وَسَلَكُوا وَفْقاً لِمَشُورَاتِ أَنْفُسِهِمْ. 13 لَوْ سَمِعَ لِي شَعْبِي وَسَلَكَ إِسْرَائِيلُ فِي طُرُقِي، 14 لَكُنْتُ أَخْضَعْتُ أَعْدَاءَهُمْ سَرِيعاً، وَحَوَّلْتُ يَدِي نَحْوَ خُصُومِهِمْ، 15 وَلَكَانَ مُبْغِضِيَّ يَتَمَلَّقُونَنِي، وَلَطَالَتْ حِقْبَةُ عِقَابِهِمْ إِلَى الأَبَدِ. 16 وَلَكُنْتُ أُطْعِمُ شَعْبِي أَفْخَرَ الْحِنْطَةِ، وَأُشْبِعُهُمْ عَسَلاً مِنَ الصَّخْرَةِ».

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica

سرود عيد

1 خدای اسرائيل را كه قوت ماست با سرودهای شاد ستايش كنيد! 2 با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانيد. 3 شيپورها را در روز عيد به صدا درآوريد در اول ماه و در ماه تمام. 4 زيرا اين در اسرائيل رسم است و حكمی است از جانب خدای يعقوب. 5 خداوند اين عيد را به هنگام بيرون آمدن بنیاسرائيل از مصر، مملكتی كه زبانش برای ما بيگانه بود، برای آنها تعيين كرد. خداوند میفرمايد: 6 «بار سنگين بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهايت را از حمل سبدها رها ساختم. 7 وقتی در زحمت بودی دعا كردی و من تو را رهانيدم. از ميان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در كنار چشمههای ”مريبه“ ايمان تو را آزمايش كردم. 8 ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار میكنم! ای اسرائيل، به من گوش بده! 9 هرگز نبايد خدای ديگری را پرستش نمايی. 10 من كه تو را از بردگی در مصر رهانيدم، خدای تو هستم. دهان خود را باز كن و من آن را از بركات خود پر خواهم ساخت. 11 «اما بنیاسرائيل سخن مرا نشنيدند و مرا اطاعت نكردند. 12 پس من هم ايشان را رها كردم تا به راه خود روند و مطابق ميل خود زندگی كنند. 13 اما ای كاش به من گوش میدادند و مطابق دستورات من زندگی میكردند. 14 آنگاه بیدرنگ دشمنانشان را شكست میدادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب میساختم؛ 15 كسانی كه از من نفرت داشتند در حضور من به خاک میافتادند و گرفتار عذاب جاودانی میشدند؛ 16 و من اسرائيل را با بهترين گندم و عسل میپروراندم.»