Hosea 2 | Einheitsübersetzung 2016

Einheitsübersetzung 2016

Umwandlung der Unheilsbotschaft in eine Heilsbotschaft

1 Einst werden die Söhne Israels so zahlreich sein / wie der Sand am Meer, / der nicht zu messen und nicht zu zählen ist. Und dort, wo man zu ihnen sagt: / Ihr seid nicht mein Volk, wird man zu ihnen sagen: / Söhne des lebendigen Gottes seid ihr. (1Mo 22,17; 1Mo 32,13; Joh 1,12; Röm 9,26)

1Mo 22,171Mo 32,13Joh 1,12Röm 9,26

2 Die Söhne Judas werden sich gemeinsam mit den Söhnen Israels versammeln, / für sich ein einziges Oberhaupt bestimmen / und aus dem Land heraufziehen. Ja, groß wird der Tag Jesreels sein. (Jes 11,12; Jes 49,22; Jes 50,4; Jer 3,18; Hes 37,16; Sach 10,6)

Jes 11,12Jes 49,22Jes 50,4Jer 3,18Hes 37,16Sach 10,6

3 Sagt zu euren Brüdern: Ammi - mein Volk - / und zu euren Schwestern: Ruhama - Erbarmen -. (Hos 1,6)

Gottes Prozess gegen das untreue Israel

4 Verklagt eure Mutter, verklagt sie! / Denn sie ist nicht meine Frau / und ich bin nicht ihr Mann. Sie soll von ihrem Gesicht die Zeichen ihrer Unzucht beseitigen / und zwischen ihren Brüsten die Zeichen ihres Ehebruchs. 5 Sonst ziehe ich sie nackt aus / und stelle sie hin wie am Tag ihrer Geburt, ich mache sie wie die Wüste / und lasse sie werden wie verdorrtes Land, / ich lasse sie sterben vor Durst. (Jer 6,8; Jer 9,11; Hes 16,22) 6 Auch mit ihren Kindern habe ich kein Erbarmen; / denn Kinder der Unzucht sind sie. (Hos 1,6) 7 Ja, ihre Mutter hat Unzucht getrieben; / die mit ihnen schwanger war, hat Schändliches getan. Denn sie hat gesagt: Ich will meinen Liebhabern hinterhergehen. / Sie geben mir Brot und Wasser, / Wolle und Leinen, Öl und Getränke. (Jer 2,25; Jer 3,13; Hos 1,2) 8 Darum versperre ich dir den Weg / mit Dornengestrüpp und verbaue ihn mit einer Mauer, / sodass sie ihre Pfade nicht mehr findet. 9 Dann wird sie ihren Liebhabern nachrennen, aber sie nicht einholen. / Sie wird sie suchen, aber nicht finden. Dann wird sie sagen: Ich will gehen / und zu meinem ersten Mann zurückkehren; / denn damals ging es mir besser als jetzt. 10 Aber sie hat nicht erkannt, dass ich es war, / der ihr das Korn und den Most und das Öl gab, der sie mit Silber überhäufte / und mit Gold, das man dann für den Baal verbrauchte. 11 Darum werde ich mir mein Korn zurückholen / zu seiner Zeit / und meinen Most zu seiner Jahreszeit; ich werde ihr meine Wolle und mein Leinen entreißen, / die ihre Blöße verhüllen sollten. 12 Dann werde ich ihre Scham / vor den Augen ihrer Liebhaber aufdecken. / Niemand kann sie meiner Hand entreißen. (Hes 16,37; Joh 10,29) 13 Ich werde all ihrer Freude ein Ende machen: / ihrem Feiertag, ihrem Neumondfest, / ihrem Sabbat, all ihren festlichen Tagen. (Jes 1,13; Am 5,21; Am 8,10) 14 Und ich werde ihren Weinstock und ihren Feigenbaum verwüsten. / Das, wovon sie gesagt hat: Das ist mein Lohn, / den meine Liebhaber mir gegeben haben, das alles werde ich zur Wildnis machen; / die Tiere des Feldes fressen es kahl. (Ps 80,13; Jes 5,5; Mi 1,7) 15 Ich werde sie heimsuchen wegen der Tage, / an denen sie den Baalen Räucheropfer dargebracht hat; sie hat ihren Ring und ihren Schmuck angelegt / und ist ihren Liebhabern hinterhergegangen, / mich aber hat sie vergessen - Spruch des HERRN. (Hes 23,40; Hos 11,2) 16 Darum will ich selbst sie verlocken. / Ich werde sie in die Wüste gehen lassen / und ihr zu Herzen reden. 17 Von dort aus werde ich ihr ihre Weinberge wiedergeben. / Das Achor-Tal werde ich für sie zum Tor der Hoffnung machen. Dort wird sie mir antworten / wie in den Tagen ihrer Jugend, / wie am Tag, als sie aus dem Land Ägypten heraufzog. (Jes 65,10; Jer 2,2; Hes 16,43)

Israels Zukunft

18 An jenem Tag - Spruch des HERRN - / wirst du zu mir sagen: Mein Mann! / Und du wirst nicht mehr zu mir sagen: Mein Baal. (Jes 54,5) 19 Ich werde die Namen der Baale in ihrem Mund beseitigen, / sodass niemand mehr ihre Namen anruft. (Sach 13,2) 20 Ich schließe zu ihren Gunsten an jenem Tag einen Bund / mit den Tieren des Feldes und den Vögeln des Himmels / und den Kriechtieren des Erdbodens. Bogen, Schwert und Krieg werde ich zerbrechen / und aus dem Land verbannen / und sie in Sicherheit schlafen lassen.^[1] (Jes 2,4; Jes 11,6; Hes 34,25) 21 Ich verlobe dich mir auf ewig; / ich verlobe dich mir um den Brautpreis von Gerechtigkeit und Recht, / von Liebe und Erbarmen, 22 ich verlobe dich mir / um den Brautpreis der Treue: / Dann wirst du den HERRN erkennen. (Jer 31,34) 23 An jenem Tag - Spruch des HERRN - / will ich antworten: Ich will dem Himmel antworten / und der Himmel wird der Erde antworten, 24 die Erde wird dem Korn, / dem Wein und dem Öl antworten / und diese werden Jesreel antworten. 25 Ich werde sie für mich im Land aussäen, / mich über Lo-Ruhama - Kein Erbarmen - erbarmen und zu Lo-Ammi - Nicht-mein-Volk - werde ich sagen: / Du bist mein Volk! / und er wird sagen: Du bist mein Gott!^[2] (Hos 1,6; Röm 9,25; 1Petr 2,10)

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft

Gottes Züchtigung für Israel und seine Wiederannahme

1 Und doch wird die Zahl der Kinder Israels werden wie der Sand am Meer, den man nicht messen noch zählen kann; und es soll geschehen, an dem Ort, wo zu ihnen gesagt wurde: »Ihr seid nicht mein Volk«, da sollen sie »Söhne des lebendigen Gottes« genannt werden. (1Mo 22,17; 2Sam 17,11; Joh 1,12; Röm 9,26; Gal 3,26; 1Petr 2,10)

1Mo 22,172Sam 17,11Joh 1,12Röm 9,26Gal 3,261Petr 2,10

2 Dann werden die Söhne Judas und die Söhne Israels sich einmütig versammeln und über sich ein einziges Oberhaupt setzen und werden aus dem Land heraufziehen; denn der Tag von Jesreel wird groß sein. (Jes 11,12; Jer 3,18; Hes 37,21; Röm 11,15)

Jes 11,12Jer 3,18Hes 37,21Röm 11,15

3 Nennt eure Brüder »Mein Volk«, und eure Schwestern: »Begnadigte«! (2Mo 19,5; Röm 11,30) 4 Weist eure Mutter zurecht; weist sie zurecht — denn sie ist nicht meine Frau, und ich bin nicht ihr Mann —, damit sie ihre Hurerei von ihrem Angesicht wegschaffe und ihre Ehebrecherei von ihren Brüsten! (Jes 50,1; Hes 16,25) 5 Sonst werde ich sie nackt ausziehen und sie hinstellen, wie sie war am Tag ihrer Geburt, und sie der Wüste gleichmachen, einem dürren Land, und sie sterben lassen vor Durst! (Jer 6,8; Jer 11,22; Jer 13,22; Hes 16,4; Hes 16,22; Hes 16,39; Hes 19,13; Am 8,13)

Jer 6,8Jer 11,22Jer 13,22Hes 16,4Hes 16,22Hes 16,39Hes 19,13Am 8,13

6 Und über ihre Kinder werde ich mich nicht erbarmen, weil sie Hurenkinder sind. (Hes 7,4) 7 Denn ihre Mutter hat Hurerei getrieben; die sie geboren hat, bedeckte sich mit Schande; denn sie sprach: »Ich will doch meinen Liebhabern nachlaufen, die mir mein Brot und Wasser geben, meine Wolle, meinen Flachs, mein Öl und meinen Trank!« (Jes 1,21; Jer 2,25; Jer 44,17; Hes 23,12; Hos 2,4)

Jes 1,21Jer 2,25Jer 44,17Hes 23,12Hos 2,4

8 Darum siehe, ich will deinen Weg mit Dornen verzäunen; ja, ich will eine Mauer für sie errichten, damit sie ihre Pfade nicht mehr finden soll. (Hi 19,8; Kla 3,7) 9 Wenn sie dann ihren Liebhabern nachjagt und sie nicht mehr einholt, wenn sie sie sucht, aber nicht findet, so wird sie sagen: »Ich will hingehen und wieder zu meinem ersten Mann zurückkehren; denn damals hatte ich es besser als jetzt!« (Jer 3,22; Lk 15,18) 10 Sie erkannte ja nicht, dass ich es war, der ihr das Korn, den Most und das Öl gab und ihr das Silber und Gold mehrte, das sie für den Baal verwendet haben. (5Mo 8,17; Jer 5,24; Hes 16,19) 11 Darum will ich mein Korn zurücknehmen zu seiner Zeit und meinen Most zu seiner Frist und will ihr meine Wolle und meinen Flachs entziehen, womit sie ihre Blöße bedeckt. (3Mo 26,18) 12 Und ich will nun ihre Schande enthüllen vor den Augen ihrer Liebhaber; und niemand wird sie aus meiner Hand erretten. (Hes 16,37; Hos 5,14) 13 Und ich will aller ihrer Freude ein Ende machen, ihren Festen, ihren Neumondfeiern und ihren Sabbaten und allen ihren Feiertagen. (Jer 7,34; Kla 1,4; Am 8,10) 14 Ich will auch ihren Weinstock und ihren Feigenbaum verwüsten, von denen sie sagt: »Das ist der Lohn, den mir meine Liebhaber gegeben haben!« Ja, ich will sie in eine Wildnis verwandeln, dass sich die Tiere des Feldes davon nähren sollen. (3Mo 26,32; Jes 5,5) 15 Ich will sie strafen für die Festtage der Baale, an denen sie ihnen räucherte und sich mit ihren Ohrringen und ihrem Geschmeide schmückte und ihren Liebhabern nachlief und mich vergaß!, spricht der HERR. (1Kön 16,31; Jer 2,32) 16 Darum siehe, ich will sie locken und in die Wüste führen und ihr zu Herzen reden; (5Mo 8,2; Jes 40,1; Hes 20,35; Offb 12,14)

5Mo 8,2Jes 40,1Hes 20,35Offb 12,14

17 und ich will ihr von dort aus ihre Weinberge wiedergeben und ihr das Tal Achor zu einer Tür der Hoffnung machen, dass sie dort singen soll wie in den Tagen ihrer Jugend und wie an dem Tag, als sie aus dem Land Ägypten zog. (2Mo 15,1; 5Mo 23,5; Jos 7,26; Ps 106,12; Jer 2,2; Jer 31,2; Kla 3,21)

2Mo 15,15Mo 23,5Jos 7,26Ps 106,12Jer 2,2Jer 31,2Kla 3,21

18 An jenem Tag wird es geschehen, spricht der HERR, dass du mich »mein Mann« und nicht mehr »mein Baal« nennen wirst; (Jes 54,5) 19 und ich werde die Namen der Baale aus ihrem Mund entfernen, dass an ihre Namen nicht mehr gedacht werden soll. (Sach 13,2) 20 An jenem Tag will ich auch zu ihren Gunsten einen Bund schließen mit den Tieren des Feldes und mit den Vögeln des Himmels und mit allem, was auf Erden kriecht; und ich will Bogen, Schwert und alles Kriegsgerät im Land zerbrechen und sie sicher wohnen lassen. (3Mo 26,5; Hi 5,23; Ps 46,10; Jes 2,4; Jes 11,6; Jer 30,10; Hes 34,25; Mi 4,3)

3Mo 26,5Hi 5,23Ps 46,10Jes 2,4Jes 11,6Jer 30,10Hes 34,25Mi 4,3

21 Und ich will dich mir verloben auf ewig, ich will dich mir verloben in Gerechtigkeit und Recht, in Gnade und Erbarmen; (Ps 85,11; Jes 54,5; Jes 54,10; Jer 32,40)

Ps 85,11Jes 54,5Jes 54,10Jer 32,40

22 ja, ich will dich mir verloben in Treue, und du wirst den HERRN erkennen! (Jer 24,7; Jer 31,33) 23 Und es soll geschehen an jenem Tag, spricht der HERR, da will ich antworten; ich will dem Himmel antworten, und er soll der Erde antworten; (5Mo 28,12; Hes 34,26; Sach 8,12) 24 und die Erde wird antworten mit Korn, Most und Öl, und diese werden Jesreel antworten. (5Mo 7,13; Am 9,13) 25 Und ich will sie mir im Land ansäen und mich über die »Unbegnadigte« erbarmen und zu »Nicht-mein-Volk« sagen: »Du bist mein Volk!«, und es wird sagen: »Du bist mein Gott!« (Jer 31,27; Hes 36,8; Joh 20,26; Röm 9,26; Röm 11,31; 1Petr 2,10)

Jer 31,27Hes 36,8Joh 20,26Röm 9,26Röm 11,311Petr 2,10

الكتاب المقدس

von Biblica

1 «قُولُوا لإِخْوَتِكُمْ عَمِّي (أَنْتُمْ شَعْبِي) وَلأَخَوَاتِكُمْ رُحَامَةَ (أَنَا أَرْحَمُكُم).

عقاب إسرائيل واستعادتها

2 حَاكِمُوا أُمَّكُمْ، لأَنَّهَا لَيْسَتْ زَوْجَتِي، وَأَنَا لَسْتُ رَجُلَهَا، حَتَّى تَخْلَعَ زِنَاهَا عَنْ وَجْهِهَا وَفُجُورَهَا مِنْ بَيْنِ ثَدْيَيْهَا. 3 لِئَلّا أُعَرِّيَهَا وَأَرُدَّهَا كَمَا كَانَتْ يَوْمَ مَوْلِدِهَا، وَأَجْعَلَهَا كَالْقَفْرِ أَوْ كَأَرْضٍ جَرْدَاءَ، وَأُمِيتَهَا ظَمَأً. 4 وَلا أَرْحَمُ أَبْنَاءَهَا لأَنَّهُمْ أَوْلادُ زِنىً. 5 فَأُمُّهُمْ قَدْ زَنَتْ، وَالَّتِي حَمَلَتْهُمُ ارْتَكَبَتِ الْمُوبِقَاتِ، لأَنَّهَا قَالَتْ: أَسْعَى وَرَاءَ عُشَّاقِي الَّذِينَ يُقَدِّمُونَ لِي خُبْزِي وَمَائِي وَصُوفِي وَكَتَّانِي وَزَيْتِي وَمَشْرُوبَاتِي. 6 لِذَلِكَ أُسَيِّجُ طَرِيقَهَا بِالشَّوْكِ وَأَحُوطُهَا بِسُورٍ حَتَّى لَا تَجِدَ لَهَا مَسْلَكاً. 7 فَتَسْعَى وَرَاءَ عُشَّاقِهَا وَلَكِنَّهَا لَا تُدْرِكُهُمْ، وَتَلْتَمِسُهُمْ فَلا تَجِدُهُمْ، ثُمَّ تَقُولُ، لأَنْطَلِقَنَّ وَأَرْجِعَنَّ إِلَى زَوْجِي الأَوَّلِ، فَقَدْ كُنْتُ مَعَهُ فِي حَالٍ خَيْرٍ مِمَّا أَنَا عَلَيْهِ الآنَ. 8 إِنَّهَا لَمْ تَعْرِفْ أَنَّنِي أَنَا الَّذِي أَعْطَيْتُهَا الْقَمْحَ وَالْخُبْزَ وَالزَّيْتَ، وَأَغْدَقْتُ عَلَيْهَا الْفِضَّةَ وَالذَّهَبَ الَّتِي قَدَّمُوهَا لِلْبَعْلِ. 9 لِذَلِكَ أَسْتَرِدُّ حِنْطَتِي فِي حِينِهَا، وَخَمْرِي فِي أَوَانِهِ، وَأَنْتَزِعُ صُوفِي وَكَتَّانِي اللَّذَيْنِ تَسْتُرُ بِهِمَا عُرْيَهَا. 10 وَأَكْشِفُ عَوْرَتَهَا أَمَامَ عُشَّاقِهَا، وَلا يُنْقِذُهَا أَحَدٌ مِنْ يَدِي. 11 وَأُبَطِّلُ كُلَّ أَفْرَاحِهَا وَأَعْيَادِهَا وَاحْتِفَالاتِ رُؤُوسِ شُهُورِهَا وَسُبُوتِهَا وَجَمِيعَ مَوَاسِمِهَا. 12 وَأُتْلِفُ كُرُومَهَا وَتِينَهَا الَّتِي قَالَتْ عَنْهَا: هِيَ أُجْرَتِي الَّتِي قَبَضْتُهَا مِنْ عُشَّاقِي، فَأُحَوِّلُهَا إِلَى غَابَةٍ يَلْتَهِمُهَا وَحْشُ الصَّحْرَاءِ. 13 وَأُعَاقِبُهَا عَلَى أَيَّامِ احْتِفَالاتِهَا بِآلِهَةِ الْبَعْلِ، حِينَ أَحْرَقَتْ لَهَا الْبَخُورَ، وَتَزَيَّنَتْ بِخَوَاتِمِهَا وَحُلِّيِهَا وَضَلَّتْ وَرَاءَ عُشَّاقِهَا وَنَسِيَتْنِي، يَقُولُ الرَّبُّ. 14 لِهَذَا، هَا أَنَا أَتَمَلَّقُهَا وَآخُذُهَا إِلَى الصَّحْرَاءِ وَأُخَاطِبُهَا بِحَنَانٍ، 15 وَأَرُدُّ لَهَا كُرُومَهَا هُنَاكَ، وَأَجْعَلُ مِنْ وَادِي عَخُورَ (أَيْ وَادِي الإِزْعَاجِ) بَاباً لِلرَّجَاءِ، فَتَتَجَاوَبُ مَعِي كَالْعَهْدِ بِها فِي أَيَّامِ صِبَاهَا، حِينَ خَرَجَتْ مِنْ دِيَارِ مِصْرَ. 16 فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ، يَقُولُ الرَّبُّ، تَدْعِينَنِي: زَوْجِي، وَلا تَدْعِينَنِي أَبَداً: بَعْلِي. 17 لأَنِّي أَنْزِعُ أَسْمَاءَ الْبَعْلِ مِنْ فَمِكِ، وَلا يَرِدُ ذِكْرُهَا بِأَسْمَائِهَا مِنْ بَعْدُ. 18 وَأُبْرِمُ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مِنْ أَجْلِكِ عَهْداً مَعَ وَحْشِ الْبَرِّيَّةِ وَطُيُورِ السَّمَاءِ وَزَوَاحِفِ الأَرْضِ وَأُحَطِّمُ الْقَوْسَ وَالسَّيْفَ، وَأُبْطِلُ الْحَرْبَ مِنَ الأَرْضِ، وَأَجْعَلُكِ تَنَامِينَ مُطْمَئِنَّةً 19 وَأَخْطُبُكِ لِنَفْسِي إِلَى الأَبَدِ، أَخْطُبُكِ بِالْعَدْلِ وَالْحَقِّ وَالإِحْسَانِ وَالْمَرَاحِمِ. 20 أَخْطُبُكِ لِنَفْسِي بِالأَمَانَةِ فَتَعْرِفِينَ الرَّبَّ. 21 فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ أَسْتَجِيبُ لِشَعْبِي إِسْرَائِيلَ، وَأَغْمُرُ أَرْضَهُمْ بِالْمَطَرِ، فَتُثْمِرُ. 22 فَتُنْبِتُ الأَرْضُ الْقَمْحَ وَالْعِنَبَ وَالزَّيْتَ، وَكُلُّهَا تَسْتَجِيبُ لِيَزْرَعِيلَ (أَيْ: اللهُ يَزْرَعُ) 23 وَأَزْرَعُ شَعْبِي فِي الأَرْضِ لِنَفْسِي، وَأَرْحَمُ لُورُحَامَةَ (أَيْ: لَا رَحْمَةَ)، وَأَقُولُ: لِلُوعَمِّي (أَيْ: لَيْسَ شَعْبِي) أَنْتَ شَعْبِي، فَيَقُولُ: أَنْتَ إِلَهِي».

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica

1 ای يزرعيل، اسم برادر و خواهرت را عوض كن. نام برادرت را عمی (يعنی«قوم من هستی») و اسم خواهرت را روحامه (يعنی«ترحم شده») بگذار، زيرا اكنون خداوند بر او رحم میفرمايد.

خيانت اسرائيل

2 مادرت را توبيخ كن، زيرا زن مرد ديگری شده است و من ديگر شوهر او نيستم. از او بخواه تا از فاحشگی دست بردارد و ديگر خودفروشی نكند؛ 3 و گرنه او را مثل روزی كه از مادر متولد شد عريان خواهم ساخت و مانند زمينی كه دچار خشكسالی شده باشد از تشنگی هلاک خواهم كرد. 4 از فرزندان او چون فرزندان خودم مراقبت نخواهم كرد، زيرا آنها از آن من نيستند بلكه فرزندان مردان ديگری هستند. 5 مادرشان مرتكب زنا شده و با بیشرمی گفته است: «دنبال مردانی میروم كه به من خوراک و پوشاک میدهند.» 6 ولی من ديواری از خار و خس به دور او میكشم و مانعی بر سر راه او میگذارم تا راهش را پيدا نكند. 7 به طوری كه وقتی دنبال فاسقانش میدود نتواند به آنها برسد. دنبال آنها خواهد گشت، ولی پيدايشان نخواهد كرد. آنگاه خواهد گفت: «بهتر است نزد شوهر خود بازگردم، چون وقتی كه با او بودم زندگیام بهتر میگذشت.» 8 او نمیفهمد كه هر چه دارد از من دارد. تمام طلا و نقرهای را كه او برای پرستش بت خود بعل به كار میبرد، من به او میدادم. 9 ولی اكنون ديگر شراب و غلهای را كه هميشه سر موعد برای او فراهم میكردم به او نخواهم داد و لباسهایی كه برای پوشش برهنگیاش به او میدادم از او پس خواهم گرفت. 10 قباحت او را در نظر فاسقانش آشكار خواهم ساخت و هيچكس نخواهد توانست او را از دست من خلاصی بخشد. 11 به تمام خوشيها و بزمها، عيدها و جشنهايش پايان خواهم داد. 12 تاكستانها و باغهای ميوهای را كه ادعا میكند فاسقانش به او هديه دادهاند نابود میكنم. آنها را به صورت جنگل درمیآورم و ميوههايش را نصيب حيوانات صحرا میگردانم. 13 به سبب تمام آن روزهايی كه برای بت خودش بعل، بخور میسوزانيد و گوشوارههايش را به گوش میكرد و با طلا و جواهرات، خود را میآراست و مرا ترک نموده، به دنبال فاسقانش میرفت، او را مجازات خواهم كرد. اين را خداوند میفرمايد. 14 ولی دوباره دل او را به دست میآورم و او را به بيابان خواهم برد و در آنجا با وی سخنانی دلنشين خواهم گفت. 15 در آنجا باغهای انگورش را به او پس خواهم داد، و«درهٔ زحمات» او را به«دروازهٔ اميد» مبدل خواهم ساخت. او باز در آنجا مانند روزهای جوانیاش و مثل زمان قديم كه او را از اسارت مصر آزاد كردم سرود خواهد خواند. 16 در آن روز مرا به جای«سرور من»، «شوهر من» خطاب خواهد كرد. 17 كاری میكنم كه«بعل» را فراموش كند و ديگر اسمش را نيز بر زبان نياورد. 18 در آن زمان، بين شما و حيوانات وحشی و پرندگان و خزندگان عهدی قرار میدهم تا ديگر از هم نترسيد؛ و تمام سلاحهای جنگی را از بين برده، به جنگها پايان خواهم داد. آنگاه در امنيت خواهيد زيست. 19 من با زنجير عدالت و انصاف و محبت و رحمت، شما را برای هميشه به خود پيوند خواهم داد. 20 من عهدی را كه با شما بستهام بجا خواهم آورد و شما را نامزد خود خواهم ساخت و شما مرا در آن زمان واقعاً خواهيد شناخت. 21-22 در آن روز من دعاهای قوم خود اسرائيل را اجابت خواهم كرد. بر زمين باران خواهم فرستاد و زمين نيز غله و انگور و زيتون توليد خواهد كرد. 23 در آن زمان قوم اسرائيل را برای خود در زمين خواهم كاشت. به كسانی كه گفته بودم«ديگر رحمت بس است»، رحم خواهم نمود و به آنانی كه گفته بودم«قوم من نيستيد»، خواهم گفت: «اكنون شما قوم من هستيد» و ايشان جواب خواهند داد: «تو خدای ما هستی.^[1]» (Hos 1,6; Hos 1,9)