John 12 | English Standard Version

English Standard Version

Mary Anoints Jesus at Bethany

1 Six days before the Passover, Jesus therefore came to Bethany, where Lazarus was, whom Jesus had raised from the dead. (Mt 26:6; Mr 14:3; Joh 11:1; Joh 11:55; Joh 12:12; Joh 12:20)

Mt 26:6Mr 14:3Joh 11:1Joh 11:55Joh 12:12Joh 12:20

2 So they gave a dinner for him there. Martha served, and Lazarus was one of those reclining with him at table. (Lu 10:38; Lu 10:40) 3 Mary therefore took a pound^[1] of expensive ointment made from pure nard, and anointed the feet of Jesus and wiped his feet with her hair. The house was filled with the fragrance of the perfume. (Lu 7:37) 4 But Judas Iscariot, one of his disciples (he who was about to betray him), said, 5 “Why was this ointment not sold for three hundred denarii^[2] and given to the poor?” (Joh 13:29) 6 He said this, not because he cared about the poor, but because he was a thief, and having charge of the moneybag he used to help himself to what was put into it. (Joh 12:5) 7 Jesus said, “Leave her alone, so that she may keep it^[3] for the day of my burial. 8 For the poor you always have with you, but you do not always have me.”

The Plot to Kill Lazarus

9 When the large crowd of the Jews learned that Jesus^[4] was there, they came, not only on account of him but also to see Lazarus, whom he had raised from the dead. (Joh 11:44) 10 So the chief priests made plans to put Lazarus to death as well, (Lu 16:31) 11 because on account of him many of the Jews were going away and believing in Jesus. (Joh 11:45; Joh 12:18)

The Triumphal Entry

12 The next day the large crowd that had come to the feast heard that Jesus was coming to Jerusalem. (Mt 21:4; Mr 11:7; Lu 19:35) 13 So they took branches of palm trees and went out to meet him, crying out, “Hosanna! Blessed is he who comes in the name of the Lord, even the King of Israel!” (Ps 118:25; Joh 1:49; Joh 5:43; Re 7:9)

Ps 118:25Joh 1:49Joh 5:43Re 7:9

14 And Jesus found a young donkey and sat on it, just as it is written, 15 “Fear not, daughter of Zion; behold, your king is coming, sitting on a donkey’s colt!” (Zec 9:9) 16 His disciples did not understand these things at first, but when Jesus was glorified, then they remembered that these things had been written about him and had been done to him. (Mr 9:32; Joh 2:22; Joh 7:39; Joh 12:23; Joh 13:7)

Mr 9:32Joh 2:22Joh 7:39Joh 12:23Joh 13:7

17 The crowd that had been with him when he called Lazarus out of the tomb and raised him from the dead continued to bear witness. (Lu 19:37) 18 The reason why the crowd went to meet him was that they heard he had done this sign. (Joh 12:9) 19 So the Pharisees said to one another, “You see that you are gaining nothing. Look, the world has gone after him.” (Joh 3:26; Joh 11:47)

Some Greeks Seek Jesus

20 Now among those who went up to worship at the feast were some Greeks. (1Ki 8:41; Mr 7:26; Joh 7:35; Ac 8:27; Ac 17:4)

1Ki 8:41Mr 7:26Joh 7:35Ac 8:27Ac 17:4

21 So these came to Philip, who was from Bethsaida in Galilee, and asked him, “Sir, we wish to see Jesus.” (Joh 1:44) 22 Philip went and told Andrew; Andrew and Philip went and told Jesus. (Mr 13:3) 23 And Jesus answered them, “The hour has come for the Son of Man to be glorified. (Mr 14:41; Joh 2:4; Joh 12:16; Joh 12:27; Joh 13:31; Joh 17:1)

Mr 14:41Joh 2:4Joh 12:16Joh 12:27Joh 13:31Joh 17:1

24 Truly, truly, I say to you, unless a grain of wheat falls into the earth and dies, it remains alone; but if it dies, it bears much fruit. (1Co 15:36) 25 Whoever loves his life loses it, and whoever hates his life in this world will keep it for eternal life. (Mt 10:39; Lu 14:26; Joh 11:25) 26 If anyone serves me, he must follow me; and where I am, there will my servant be also. If anyone serves me, the Father will honor him. (1Sa 2:30; Ps 91:15; Joh 8:12; Joh 14:3; Joh 14:21; Joh 14:23; Joh 16:27; Joh 17:24; Joh 21:18; 2Co 5:8; 1Th 4:17)

1Sa 2:30Ps 91:15Joh 8:12Joh 14:3Joh 14:21Joh 14:23Joh 16:27Joh 17:24Joh 21:182Co 5:81Th 4:17

The Son of Man Must Be Lifted Up

27 “Now is my soul troubled. And what shall I say? ‘Father, save me from this hour’? But for this purpose I have come to this hour. (Mr 14:35; Lu 22:44; Joh 11:33; Joh 12:23; Joh 13:21; Joh 18:37; Heb 5:7)

Mr 14:35Lu 22:44Joh 11:33Joh 12:23Joh 13:21Joh 18:37Heb 5:7

28 Father, glorify your name.” Then a voice came from heaven: “I have glorified it, and I will glorify it again.” (Mt 3:17; Mt 17:5; Mr 1:11; Mr 9:7; Lu 3:22; Lu 9:35; 2Pe 1:17)

Mt 3:17Mt 17:5Mr 1:11Mr 9:7Lu 3:22Lu 9:352Pe 1:17

29 The crowd that stood there and heard it said that it had thundered. Others said, “An angel has spoken to him.” (Ac 23:9) 30 Jesus answered, “This voice has come for your sake, not mine. (Joh 11:42) 31 Now is the judgment of this world; now will the ruler of this world be cast out. (Mt 13:19; Lu 4:6; Lu 10:18; Joh 14:30; Joh 16:11; Joh 16:33; 2Co 4:4; Eph 2:2; Eph 6:12; Col 2:15; 1Jo 3:8; 1Jo 4:4; 1Jo 5:19)

Mt 13:19Lu 4:6Lu 10:18Joh 14:30Joh 16:11Joh 16:332Co 4:4Eph 2:2Eph 6:12Col 2:151Jo 3:81Jo 4:41Jo 5:19

32 And I, when I am lifted up from the earth, will draw all people to myself.” (Joh 3:14; Joh 6:44; Joh 8:28; Ro 5:18; Ro 8:32; 2Co 5:15; 1Ti 2:6; Heb 2:9; 1Jo 2:2)

Joh 3:14Joh 6:44Joh 8:28Ro 5:18Ro 8:322Co 5:151Ti 2:6Heb 2:91Jo 2:2

33 He said this to show by what kind of death he was going to die. (Joh 18:32) 34 So the crowd answered him, “We have heard from the Law that the Christ remains forever. How can you say that the Son of Man must be lifted up? Who is this Son of Man?” (Ps 89:4; Ps 110:4; Isa 9:7; Eze 37:25; Lu 1:33; Joh 12:32)

Ps 89:4Ps 110:4Isa 9:7Eze 37:25Lu 1:33Joh 12:32

35 So Jesus said to them, “The light is among you for a little while longer. Walk while you have the light, lest darkness overtake you. The one who walks in the darkness does not know where he is going. (Isa 9:2; Jer 13:16; Joh 1:4; Joh 1:9; Joh 7:33; Joh 8:12; Joh 11:10; Joh 12:46; Eph 5:8; 1Th 5:4; 1Jo 1:6; 1Jo 2:11)

Isa 9:2Jer 13:16Joh 1:4Joh 1:9Joh 7:33Joh 8:12Joh 11:10Joh 12:46Eph 5:81Th 5:41Jo 1:61Jo 2:11

The Unbelief of the People

36 While you have the light, believe in the light, that you may become sons of light.” When Jesus had said these things, he departed and hid himself from them. (Lu 10:6) 37 Though he had done so many signs before them, they still did not believe in him, 38 so that the word spoken by the prophet Isaiah might be fulfilled: “Lord, who has believed what he heard from us, and to whom has the arm of the Lord been revealed?” (Isa 53:1; Mt 1:22; Ro 10:16) 39 Therefore they could not believe. For again Isaiah said, (Joh 5:44) 40 “He has blinded their eyes and hardened their heart, lest they see with their eyes, and understand with their heart, and turn, and I would heal them.” (Isa 6:10; Mt 13:14; Mr 6:52) 41 Isaiah said these things because he saw his glory and spoke of him. (Isa 6:1; Joh 5:46) 42 Nevertheless, many even of the authorities believed in him, but for fear of the Pharisees they did not confess it, so that they would not be put out of the synagogue; (Joh 3:1; Joh 7:13; Joh 7:48; Joh 9:22)

Joh 3:1Joh 7:13Joh 7:48Joh 9:22

43 for they loved the glory that comes from man more than the glory that comes from God. (Joh 5:44)

Jesus Came to Save the World

44 And Jesus cried out and said, “Whoever believes in me, believes not in me but in him who sent me. (Mt 10:40; Joh 5:24; Joh 13:20; Joh 14:1; 1Pe 1:21)

Mt 10:40Joh 5:24Joh 13:20Joh 14:11Pe 1:21

45 And whoever sees me sees him who sent me. (Joh 6:40; Joh 14:9) 46 I have come into the world as light, so that whoever believes in me may not remain in darkness. (Joh 1:4; Joh 1:9; Joh 8:12; Joh 12:35)

Joh 1:4Joh 1:9Joh 8:12Joh 12:35

47 If anyone hears my words and does not keep them, I do not judge him; for I did not come to judge the world but to save the world. (Joh 3:17; Joh 3:36; Joh 4:42; Joh 8:15)

Joh 3:17Joh 3:36Joh 4:42Joh 8:15

48 The one who rejects me and does not receive my words has a judge; the word that I have spoken will judge him on the last day. (De 18:18; Lu 10:16; Ro 2:16) 49 For I have not spoken on my own authority, but the Father who sent me has himself given me a commandment—what to say and what to speak. (Joh 3:17; Joh 5:19; Joh 5:30; Joh 15:10)

Joh 3:17Joh 5:19Joh 5:30Joh 15:10

50 And I know that his commandment is eternal life. What I say, therefore, I say as the Father has told me.”

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

from Turkish Bible Society

İsa Beytanya'da

1 İsa, Fısıh Bayramı'ndan altı gün önce, ölümden dirilttiği Lazar'ın bulunduğu Beytanya'ya geldi. 2 Orada kendisi için bir ziyafet düzenlediler. Marta hizmet ediyordu. İsa'yla birlikte sofrada oturanlardan biri de Lazar'dı. 3 Meryem, çok değerli saf hintsümbülü yağından yarım litre kadar getirerek İsa'nın ayaklarına sürdü ve saçlarıyla ayaklarını sildi. Ev yağın güzel kokusuyla doldu. 4-5 Ama öğrencilerinden biri, İsa'ya sonradan ihanet eden Yahuda İskariot, ‹‹Bu yağ neden üç yüz dinara satılıp parası yoksullara verilmedi?›› dedi. 6 Bunu, yoksullarla ilgilendiği için değil, hırsız olduğu için söylüyordu. Ortak para kutusu ondaydı ve kutuya konulandan aşırıyordu. 7 İsa, ‹‹Kadını rahat bırak›› dedi. ‹‹Bunu benim gömüleceğim gün için saklasın. 8 Yoksullar her zaman aranızdadır, ama ben her zaman aranızda olmayacağım.›› 9 Yahudiler'den büyük bir kalabalık İsa'nın Beytanya'da bulunduğunu öğrendi ve yalnız İsa için değil, O'nun ölümden dirilttiği Lazar'ı da görmek için oraya geldi. 10 Başkâhinler ise Lazar'ı da öldürmeyi tasarladılar. 11 Çünkü onun yüzünden birçok Yahudi gidip İsa'ya iman ediyordu.

İsa'nın Yeruşalim'e Girişi

12 Ertesi gün, bayramı kutlamaya gelen büyük kalabalık İsa'nın Yeruşalim'e gelmekte olduğunu duydu. (Mt 21:1; Mr 11:1; Lu 19:28) 13 Hurma dalları alarak O'nu karşılamaya çıktılar. ‹‹Hozana! Rab'bin adıyla gelene, İsrail'in Kralı'na övgüler olsun!›› diye bağırıyorlardı. 14-15 İsa bir sıpa bulup üzerine bindi. Yazılmış olduğu gibi, ‹‹Korkma, ey Siyon kızı! İşte, Kralın sıpaya binmiş geliyor.›› 16 Öğrencileri ilkin bunları anlamadılar. Ama İsa yüceltildikten sonra bu sözlerin O'nun hakkında yazıldığını, halkın bunları O'nun için yaptığını hatırladılar. 17 Lazar'ı mezardan çağırıp ölümden dirilttiği sırada İsa'yla birlikte bulunan kalabalık buna tanıklık etti. 18 İsa'nın bu doğaüstü belirtiyi gerçekleştirdiğini duyan halk O'nu karşılamaya çıktı. 19 Ferisiler ise birbirlerine, ‹‹Görüyorsunuz, elinizden hiçbir şey gelmiyor. Bütün dünya O'nun peşine takıldı›› dediler.

İsa Öleceğini Önceden Bildiriyor

20 Bayramda tapınmak üzere Yeruşalim'e gidenler arasında bazı Grekler vardı. 21 Bunlar, Celile'nin Beytsayda Kenti'nden olan Filipus'a gelerek, ‹‹Efendimiz, İsa'yı görmek istiyoruz›› diye rica ettiler. 22 Filipus gitti, bunu Andreas'a bildirdi. Andreas ve Filipus da gidip İsa'ya haber verdiler. 23 İsa, ‹‹İnsanoğlu'nun yüceltileceği saat geldi›› diye karşılık verdi. 24 ‹‹Size doğrusunu söyleyeyim, buğday tanesi toprağa düşüp ölmedikçe yalnız kalır. Ama ölürse çok ürün verir. 25 Canını seven onu yitirir. Ama bu dünyada canını gözden çıkaran onu sonsuz yaşam için koruyacaktır. 26 Bana hizmet etmek isteyen, ardımdan gelsin. Ben neredeysem bana hizmet eden de orada olacak. Baba, bana hizmet edeni onurlandıracaktır. 27 Şimdi yüreğim sıkılıyor, ne diyeyim? ‹Baba, beni bu saatten kurtar› mı diyeyim? Ama ben bu amaç için bu saate geldim. 28 Baba, adını yücelt!›› Bunun üzerine gökten bir ses geldi: ‹‹Adımı yücelttim ve yine yücelteceğim.›› 29 Orada duran ve bunu işiten kalabalık, ‹‹Gök gürledi›› dedi. Başkaları, ‹‹Bir melek O'nunla konuştu›› dedi. 30 İsa, ‹‹Bu ses benim için değil, sizin içindi›› dedi. 31 ‹‹Bu dünya şimdi yargılanıyor. Bu dünyanın egemeni şimdi dışarı atılacak. 32 Ben yerden yukarı kaldırıldığım zaman bütün insanları kendime çekeceğim.›› 33 İsa bunu, nasıl öleceğini belirtmek için söylüyordu. 34 Kalabalık O'na şöyle karşılık verdi: ‹‹Kutsal Yasa'dan öğrendiğimize göre Mesih sonsuza dek kalacaktır. Nasıl oluyor da sen, ‹İnsanoğlu yukarı kaldırılmalıdır› diyorsun? Kimdir bu İnsanoğlu?›› 35 İsa, ‹‹Işık kısa bir süre daha aranızdadır›› dedi. ‹‹Karanlıkta kalmamak için ışığınız varken yürüyün. Karanlıkta yürüyen nereye gittiğini bilmez. 36 Sizde ışık varken ışığa iman edin ki, ışık oğulları olasınız.›› İsa bu sözleri söyledikten sonra uzaklaşıp onlardan gizlendi.

Halkın İnadı

37 Gözleri önünde bunca doğaüstü belirti gerçekleştirdiği halde O'na iman etmediler. 38 Bütün bunlar Peygamber Yeşaya'nın söylediği şu söz yerine gelsin diye oldu: ‹‹Rab, verdiğimiz habere kim inandı? Rab'bin gücü kime açıklandı?›› 39-40 İşte bu yüzden iman edemiyorlardı. Nitekim Yeşaya başka bir yerde de şöyle demişti: ‹‹Tanrı onların gözlerini kör etti Ve yüreklerini nasırlaştırdı. Öyle ki, gözleri görmesin, Yürekleri anlamasın Ve bana dönmesinler. Dönselerdi, onları iyileştirirdim.›› 41 Bunları söyleyen Yeşaya, İsa'nın yüceliğini görmüş ve O'nun hakkında konuşmuştu. 42 Bununla birlikte, önderlerin bile birçoğu İsa'ya iman etti. Ama Ferisiler yüzünden, havra dışı edilmemek için iman ettiklerini açıkça söylemediler. 43 Çünkü insandan gelen övgüyü, Tanrı'dan gelen övgüden daha çok seviyorlardı. 44 İsa yüksek sesle, ‹‹Bana iman eden bana değil, beni gönderene iman etmiş olur›› dedi. 45 ‹‹Beni gören beni göndereni de görür. 46 Bana iman eden hiç kimse karanlıkta kalmasın diye, dünyaya ışık olarak geldim. 47 Sözlerimi işitip de onlara uymayanı ben yargılamam. Çünkü ben dünyayı yargılamaya değil, dünyayı kurtarmaya geldim. 48 Beni reddeden ve sözlerimi kabul etmeyen kişiyi yargılayacak biri var. O kişiyi son günde yargılayacak olan, söylediğim sözdür. 49 Çünkü ben kendiliğimden konuşmadım. Beni gönderen Baba'nın kendisi ne söylemem ve ne konuşmam gerektiğini bana buyurdu. 50 O'nun buyruğunun sonsuz yaşam olduğunu biliyorum. Bunun için ne söylüyorsam, Baba'nın bana söylediği gibi söylüyorum.››