Proverbs 12 | English Standard Version

English Standard Version

1 Whoever loves discipline loves knowledge, but he who hates reproof is stupid. (Ps 49:10; Pr 5:12; Pr 15:10) 2 A good man obtains favor from the Lord, but a man of evil devices he condemns. (Pr 8:35) 3 No one is established by wickedness, but the root of the righteous will never be moved. (Pr 10:25) 4 An excellent wife is the crown of her husband, but she who brings shame is like rottenness in his bones. (Pr 10:5; Pr 14:30; Pr 31:10; So 3:11)

Pr 10:5Pr 14:30Pr 31:10So 3:11

5 The thoughts of the righteous are just; the counsels of the wicked are deceitful. (Mt 12:35) 6 The words of the wicked lie in wait for blood, but the mouth of the upright delivers them. (Pr 1:11; Pr 14:3) 7 The wicked are overthrown and are no more, but the house of the righteous will stand. (Job 34:25; Pr 10:25; Pr 10:30; Pr 11:21)

Job 34:25Pr 10:25Pr 10:30Pr 11:21

8 A man is commended according to his good sense, but one of twisted mind is despised. (1Sa 20:30) 9 Better to be lowly and have a servant than to play the great man and lack bread. 10 Whoever is righteous has regard for the life of his beast, but the mercy of the wicked is cruel. (De 25:4) 11 Whoever works his land will have plenty of bread, but he who follows worthless pursuits lacks sense. (Jud 9:4; Pr 20:13; Pr 28:19) 12 Whoever is wicked covets the spoil of evildoers, but the root of the righteous bears fruit. (Ps 10:9) 13 An evil man is ensnared by the transgression of his lips,^[1] but the righteous escapes from trouble. (Ps 64:8; Pr 18:7; Pr 21:23; Mt 12:37)

Ps 64:8Pr 18:7Pr 21:23Mt 12:37

14 From the fruit of his mouth a man is satisfied with good, and the work of a man’s hand comes back to him. (Jud 9:16; Jud 9:56; Pr 13:2; Pr 14:14; Pr 18:20; Pr 19:17; Isa 3:10)

Jud 9:16Jud 9:56Pr 13:2Pr 14:14Pr 18:20Pr 19:17Isa 3:10

15 The way of a fool is right in his own eyes, but a wise man listens to advice. (Pr 3:7; Pr 14:12; Pr 16:2; Pr 16:25; Pr 21:2; Pr 26:12)

Pr 3:7Pr 14:12Pr 16:2Pr 16:25Pr 21:2Pr 26:12

16 The vexation of a fool is known at once, but the prudent ignores an insult. (Pr 14:33; Pr 29:11) 17 Whoever speaks^[2] the truth gives honest evidence, but a false witness utters deceit. (Pr 6:19; Pr 14:5) 18 There is one whose rash words are like sword thrusts, but the tongue of the wise brings healing. (Ps 57:4; Pr 4:22) 19 Truthful lips endure forever, but a lying tongue is but for a moment. (Ps 52:4; Pr 19:9) 20 Deceit is in the heart of those who devise evil, but those who plan peace have joy. (Pr 3:29) 21 No ill befalls the righteous, but the wicked are filled with trouble. (Ps 91:10; 1Pe 3:13; 2Pe 2:9) 22 Lying lips are an abomination to the Lord, but those who act faithfully are his delight. (Pr 6:17; Pr 11:1; Pr 11:20; Re 22:15)

Pr 6:17Pr 11:1Pr 11:20Re 22:15

23 A prudent man conceals knowledge, but the heart of fools proclaims folly. (Pr 13:16; Pr 15:2) 24 The hand of the diligent will rule, while the slothful will be put to forced labor. (Ge 49:15; 1Ki 9:21; Pr 10:4; Pr 13:4)

Ge 49:151Ki 9:21Pr 10:4Pr 13:4

25 Anxiety in a man’s heart weighs him down, but a good word makes him glad. (Pr 15:13; Pr 17:22) 26 One who is righteous is a guide to his neighbor,^[3] but the way of the wicked leads them astray. 27 Whoever is slothful will not roast his game, but the diligent man will get precious wealth.^[4] (Pr 12:24) 28 In the path of righteousness is life, and in its pathway there is no death. (Pr 10:2)

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica

1 كسی میتواند دانا شود كه تأديب را دوست داشته باشد. هر كه از اصلاح شدن نفرت داشته باشد احمق است. 2 خداوند از اشخاص نيک خشنود است، اما كسانی را كه نقشههای پليد میكشند محكوم میكند. 3 انسان با كارهای بد نمیتواند برای خود امنيت به وجود آورد، اما اشخاص درستكار پا برجا خواهند ماند. 4 زن خوب، تاج سر شوهرش است، ولی زن بیحيا مانند خوره جان او را میخورد. 5 انسان خوب فكرش پر از درستكاری است، اما فكر آدم بدكار انباشته از دروغ و نيرنگ است. 6 حرفهای بدكاران مردم را به دام هلاكت میكشاند، اما سخنان نيكان مردم را رهايی میبخشد. 7 بدكاران نابود میشوند، اما نيكان پايدار میمانند. 8 آدم عاقل را همه میستايند، اما شخص كوتهفكر را حقير میشمارند. 9 بهتر است انسان شخص مهمی به حساب نيايد اما زندگی او تأمين باشد تا اينكه خود را آدم بزرگی نشان دهد ولی محتاج نان باشد. 10 شخص خداشناس حتی به فكر آسايش حيواناتش نيز هست، اما رحم و مروت خدانشناسان چيزی بهجز ستمگری نيست. 11 هر كه در زمين خود زراعت كند نان كافی خواهد داشت، اما كسی كه وقت خود را به بيهودگی بگذراند آدم احمقی است. 12 اشخاص خدانشناس چشم طمع به اموالی كه بدكاران غارت كردهاند دارند، در حالی که خداشناسان از اموال خود به يكديگر كمک میكنند. 13 دروغ انسان را در دام گرفتار میكند، ولی راستی و صداقت موجب خلاصی میگردد. 14 پاداش تو بستگی به گفتار و رفتار تو دارد. هر چه بكاری همان را درو خواهی كرد. 15 آدم نادان فكر میكند هر کاری میكند درست است و احتياج به نصيحت ندارد، اما شخص دانا به نصايح ديگران گوش میدهد. 16 آدم نادان در مقابل توهين ديگران زود عصبانی میشود، ولی شخص دانا خونسردی خود را حفظ میكند. 17 وقتی كه حقيقت را میگويی عدالت اجرا میگردد، اما دروغ به بیعدالتی منجر میشود. 18 هستند كسانی كه با حرفهای نسنجيدهٔ خود زخم زبان میزنند، ولی سخنان مرد دانا تسكين دهنده و شفابخش است. 19 عمر دروغ كوتاه است، اما حقيقت تا ابد پايدار میماند. 20 افكار توطئهگران پر از نيرنگ است، اما دلهای آنانی كه خيرانديش هستند آكنده از شادی میباشد. 21 هيچ بدی به خداشناسان نمیرسد، اما بدكاران هميشه گرفتار بلا میشوند. 22 خدا كسانی را كه به قول خود وفا میكنند دوست دارد، ولی از اشخاص بدقول بيزار است. 23 آدم عاقل علم و دانش خود را به نمايش نمیگذارد، ولی شخص نادان حماقت خود را آشكار میسازد. 24 كار و كوشش، انسان را به قدرت میرساند؛ اما تنبلی، او را نوكر ديگران میسازد. 25 غم و غصه انسان را گرانبار میكند، اما سخن دلگرم كننده او را سبكبار و شاد میسازد. 26 شخص درستكار مردم را به راه راست هدايت میكند، اما آدم بدكار آنها را منحرف میسازد. 27 آدم تنبل حتی دنبال شكار خود نيز نمیرود. تلاش و كوشش، گنج گرانبهای انسان است. 28 راهی كه خداشناسان در آن گام برمیدارند به حيات منتهی میشود و در آن مرگ نيست.