1On one occasion, while the crowd was pressing in on him to hear the word of God, he was standing by the lake of Gennesaret, (Nu 34:11; De 3:17; Jos 12:3; Mt 14:34; Joh 6:1)2and he saw two boats by the lake, but the fishermen had gone out of them and were washing their nets. (Mt 4:18; Mr 1:16; Mr 1:19; Joh 1:40)3Getting into one of the boats, which was Simon’s, he asked him to put out a little from the land. And he sat down and taught the people from the boat. (Mt 5:1)4And when he had finished speaking, he said to Simon, “Put out into the deep and let down your nets for a catch.” (Joh 21:6)5And Simon answered, “Master, we toiled all night and took nothing! But at your word I will let down the nets.” (Joh 21:3)6And when they had done this, they enclosed a large number of fish, and their nets were breaking. (Joh 21:11)7They signaled to their partners in the other boat to come and help them. And they came and filled both the boats, so that they began to sink. (Joh 21:4)8But when Simon Peter saw it, he fell down at Jesus’ knees, saying, “Depart from me, for I am a sinful man, O Lord.” (Isa 6:5; Mt 8:34)9For he and all who were with him were astonished at the catch of fish that they had taken,10and so also were James and John, sons of Zebedee, who were partners with Simon. And Jesus said to Simon, “Do not be afraid; from now on you will be catching men.”[1]11And when they had brought their boats to land, they left everything and followed him. (Mt 19:27; Lu 5:28; Lu 18:28)
Jesus Cleanses a Leper
12While he was in one of the cities, there came a man full of leprosy.[2] And when he saw Jesus, he fell on his face and begged him, “Lord, if you will, you can make me clean.” (Mt 8:2; Mt 9:28; Mr 1:40; Mr 9:22; Lu 17:16)13And Jesus[3] stretched out his hand and touched him, saying, “I will; be clean.” And immediately the leprosy left him.14And he charged him to tell no one, but “go and show yourself to the priest, and make an offering for your cleansing, as Moses commanded, for a proof to them.” (Le 14:2; Mt 9:30; Mt 12:16; Mt 17:9; Mr 1:34; Mr 5:43; Mr 6:11; Mr 7:36; Mr 8:26; Lu 9:5; Lu 17:14; Jas 5:3)15But now even more the report about him went abroad, and great crowds gathered to hear him and to be healed of their infirmities. (Mr 1:45)16But he would withdraw to desolate places and pray. (Mt 14:23; Mr 1:35)
Jesus Heals a Paralytic
17On one of those days, as he was teaching, Pharisees and teachers of the law were sitting there, who had come from every village of Galilee and Judea and from Jerusalem. And the power of the Lord was with him to heal.[4] (Mt 22:35; Lu 2:46; Lu 8:46; Ac 5:34; 1Ti 1:7)18And behold, some men were bringing on a bed a man who was paralyzed, and they were seeking to bring him in and lay him before Jesus, (Mt 9:2; Mr 2:3; Mr 6:55)19but finding no way to bring him in, because of the crowd, they went up on the roof and let him down with his bed through the tiles into the midst before Jesus. (De 22:8; 1Sa 9:25; Ne 8:16; Mt 10:27; Mt 24:17; Mr 2:4; Ac 10:9)20And when he saw their faith, he said, “Man, your sins are forgiven you.” (Mt 8:10; Mt 8:13; Mt 9:22; Mt 9:29; Mt 15:28; Mr 10:52; Lu 7:9; Lu 7:48; Lu 7:50; Lu 17:19; Lu 18:42; Joh 5:14; Ac 3:16; Ac 14:9; Jas 5:15)21And the scribes and the Pharisees began to question, saying, “Who is this who speaks blasphemies? Who can forgive sins but God alone?” (Ps 32:5; Isa 43:25; Mt 26:65; Joh 10:36)22When Jesus perceived their thoughts, he answered them, “Why do you question in your hearts? (Joh 2:25)23Which is easier, to say, ‘Your sins are forgiven you,’ or to say, ‘Rise and walk’?24But that you may know that the Son of Man has authority on earth to forgive sins”—he said to the man who was paralyzed—“I say to you, rise, pick up your bed and go home.” (Lu 6:5)25And immediately he rose up before them and picked up what he had been lying on and went home, glorifying God. (Lu 7:16)26And amazement seized them all, and they glorified God and were filled with awe, saying, “We have seen extraordinary things today.” (Lu 5:25)
Jesus Calls Levi
27After this he went out and saw a tax collector named Levi, sitting at the tax booth. And he said to him, “Follow me.” (Mt 5:46; Mt 9:9; Mt 11:19; Mr 2:14)28And leaving everything, he rose and followed him. (Lu 5:11)29And Levi made him a great feast in his house, and there was a large company of tax collectors and others reclining at table with them. (Lu 15:1)30And the Pharisees and their scribes grumbled at his disciples, saying, “Why do you eat and drink with tax collectors and sinners?” (Mt 11:19; Lu 15:2; Ac 4:5; Ac 23:9)31And Jesus answered them, “Those who are well have no need of a physician, but those who are sick.32I have not come to call the righteous but sinners to repentance.” (Mt 4:17; Mt 11:20; Mr 1:15; Lu 13:3; Lu 13:5; Lu 15:7; Lu 15:10; Lu 24:47; Joh 9:39; Ac 5:31; 1Ti 1:15)
A Question About Fasting
33And they said to him, “The disciples of John fast often and offer prayers, and so do the disciples of the Pharisees, but yours eat and drink.” (Mt 11:2; Mt 14:12; Lu 2:37; Lu 11:1; Lu 18:12; Joh 1:35; Joh 3:25; Joh 4:1; Ac 18:25; Ac 19:3)34And Jesus said to them, “Can you make wedding guests fast while the bridegroom is with them? (Joh 3:29)35The days will come when the bridegroom is taken away from them, and then they will fast in those days.” (Lu 17:22; Joh 16:20)36He also told them a parable: “No one tears a piece from a new garment and puts it on an old garment. If he does, he will tear the new, and the piece from the new will not match the old.37And no one puts new wine into old wineskins. If he does, the new wine will burst the skins and it will be spilled, and the skins will be destroyed. (Jos 9:4)38But new wine must be put into fresh wineskins.39And no one after drinking old wine desires new, for he says, ‘The old is good.’”[5]
Luke 5
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
نخستين شاگردان عيسی
1روزی عيسی در كنار درياچهٔ جنيسارت ايستاده بود و عده بسياری برای شنيدن كلام خدا نزد او گرد آمده بودند.2آنگاه عيسی دو قايق خالی در ساحل درياچه ديد كه ماهيگيرها از آنها بيرون آمده بودند و تورهای خود را پاک میكردند.3پس سوار يكی از آن قايقها شد و به شمعون كه صاحب قايق بود، فرمود كه آن را اندكی از ساحل دور نمايد تا در آن نشسته، از آنجا مردم را تعليم دهد.4پس از آنكه سخنان خود را به پايان رسانيد، به شمعون فرمود: «اكنون قايق را به جای عميق درياچه ببر، و تورهايتان را به آب بيندازيد تا ماهی فراوان صيد كنيد!»5شمعون در جواب گفت: «استاد، ديشب زياد زحمت كشيديم ولی چيزی صيد نكرديم. اما اكنون به دستور تو، يكبار ديگر تورها را خواهم انداخت!»6اين بار آنقدر ماهی گرفتند كه نزديک بود تورها پاره شوند!7بنابراين از همكاران خود در قايق ديگر كمک خواستند. طولی نكشيد كه هر دو قايق از ماهی پر شد، به طوری كه نزديک بود غرق شوند!8وقتی شمعون پطرس به خود آمد و پی برد كه چه معجزهای رخ داده است، در مقابل عيسی زانو زد و گفت: «سَروَر من، نزديک من نيا، چون من ناپاكتر از آنم كه در حضور تو بايستم.»9در اثر صيد آن مقدار ماهی، او و همكارانش وحشتزده شده بودند.10همكاران او، يعقوب و يوحنا، پسران زبدی نيز همان حال را داشتند. عيسی به پطرس فرمود: «نترس! از اين پس، مردم را برای خدا صيد خواهی كرد!»11وقتی به خشكی رسيدند، بیدرنگ هر چه داشتند، رها كردند و به دنبال عيسی راه افتادند.
عيسی جذامی را شفا میبخشد
12روزی عيسی در يكی از شهرها بود كه ناگاه يک جذامی او را ديد و پيش پايهايش به خاک افتاد و گفت: «سَروَر من، اگر بخواهی، میتوانی مرا از جذام پاکسازی!»13عيسی دست خود را دراز كرد و آن جذامی را لمس نمود و گفت: «البته كه میخواهم. پاک شو!» همان لحظه، جذام او برطرف گرديد.14عيسی به او فرمود: «در اين باره با كسی سخن نگو، بلكه نزد كاهن برو تا تو را معاينه كند. سپس طبق شريعت موسی، قربانی مخصوص شفا از جذام را تقديم كن تا به اين ترتيب نشان دهی كه شفا يافتهای.»15كارهای عيسی روزبهروز بيشتر زبانزد مردم میشد و همه دستهدسته میآمدند تا پيغام او را بشنوند و از امراض خود شفا يابند.16ولی عيسی بيشتر اوقات برای دعا به نقاط دور افتاده در خارج شهر میرفت.
شفای مرد افليج
17روزی عيسی در خانهای مشغول تعليم مردم بود. عدهای از علمای دين يهود و فريسیها نيز از اورشليم و ساير شهرهای جليل و يهوديه در آنجا حضور داشتند. در همان حال، عيسی با قدرت خداوند، بيماران را شفا میبخشيد.18-19در آن ميان، چند نفر آمدند و مرد فلجی را بر روی بستری به همراه آوردند. آنها كوشيدند كه خود را از ميان انبوه جمعيت نزد عيسی برسانند، اما نتوانستند. پس به پشت بام رفتند و سفالهای سقف بالای سر عيسی را برداشتند و بيمار را با بسترش پايين فرستادند و مقابل عيسی گذاشتند.20وقتی عيسی ايمان ايشان را ديد، به آن مرد فلج فرمود: «ای دوست، گناهانت آمرزيده شد!»21علما و فريسيانی كه در آنجا نشسته بودند، با خود فكر كردند: «چه كفری! مگر اين شخص خود را كه میداند؟ غير از خدا، چه كسی میتواند گناهان مردم را ببخشد؟»22عيسی فوراً متوجه افكار آنان شد و فرمود: «چرا سخن مرا كفر میپنداريد؟23-24من اين قدرت و اختيار را دارم كه گناه انسان را ببخشم. ولی میدانم كه سخن گفتن آسان است؛ ديگران نيز ممكن است همين ادعا را بكنند. پس حال اين مرد را شفا میبخشم تا بدانيد كه ادعای من پوچ نيست!» سپس رو به آن مرد زمينگير كرد و فرمود: «برخيز و بسترت را جمع كن و به خانه برو!»25آن مرد در برابر چشمان همه، فوراً از جا برخاست، بستر خود را برداشت و در حالی که با تمام وجود خدا را شكر میكرد، به خانه رفت.26حيرت همهٔ حضار را فرا گرفته بود. ايشان با ترس آميخته به احترام خدا را شكر میكردند و میگفتند: «امروز شاهد اتفاقات عجيبی بوديم!»
يک باجگير، شاگرد عيسی میشود
27پس از آن، وقتی عيسی از شهر خارج میشد، يكی از مأمورين باج و خراج را ديد كه در محل كارش نشسته است. نام اين شخص، لاوی بود. عيسی به او فرمود: «تو نيز بيا مرا پيروی كن!»28همان لحظه، لاوی از همه چيز دست كشيد و به دنبال عيسی به راه افتاد.29مدتی بعد، لاوی در خانه خود ضيافت بزرگی به افتخار عيسی ترتيب داد. جمعی از همكاران سابق او و ميهمانان ديگر نيز دعوت داشتند.30اما فريسیها و علمای وابسته به ايشان نزد شاگردان عيسی رفته، لب به شكايت گشودند و گفتند: «چرا شما با اين افراد گناهكار، بر سر يک سفره مینشينيد؟»31عيسی در جواب ايشان گفت: «بيماران نياز به پزشک دارند، نه تندرستان!32من آمدهام تا گناهكاران را به توبه دعوت كنم، نه آنانی را كه خود را عادل و مقدس میپندارند!»
سؤال درباره روزه
33يكبار به عيسی گفتند: «شاگردان يحيی اغلب اوقات در روزه به سر میبرند و نماز میخوانند. شاگردان فريسیها نيز چنين میكنند. اما چرا شاگردان تو، هميشه در حال خوردن و نوشيدن هستند؟»34عيسی در جواب، از ايشان پرسيد: «آيا در جشن عروسی، تا وقتی كه داماد آنجاست، میتوانيد ميهمانان را به روزه داشتن وادار كنيد؟35اما زمانی میرسد كه داماد كشته خواهد شد؛ آنگاه ايشان روزه خواهند گرفت.»36سپس عيسی مَثَلی آورد و گفت: «كسی لباس نو را پاره نمیكند تا تكهای از پارچه آن را به لباس كهنه وصله بزند، چون نه فقط لباس نو از بين میرود، بلكه لباس كهنه نيز با وصله نو، بدتر میشود.37همچنين كسی شراب تازه را در مَشک كهنه نمیريزد، چون شراب تازه، مَشک كهنه را پاره میكند، آنگاه هم شراب میريزد و هم مَشک از بين میرود.38شراب تازه را بايد در مشک تازه ريخت.39اما پس از نوشيدن شراب كهنه، ديگر كسی تمايلی به شراب تازه ندارد، چون میگويد كه شراب كهنه بهتر است.»