1Behold, the Lord’s hand is not shortened, that it cannot save, or his ear dull, that it cannot hear; (Nu 11:23; Isa 50:2)2but your iniquities have made a separation between you and your God, and your sins have hidden his face from you so that he does not hear. (Jer 5:25)3For your hands are defiled with blood and your fingers with iniquity; your lips have spoken lies; your tongue mutters wickedness. (Isa 1:15)4No one enters suit justly; no one goes to law honestly; they rely on empty pleas, they speak lies, they conceive mischief and give birth to iniquity. (Job 15:35; Ps 7:14; Isa 59:14)5They hatch adders’ eggs; they weave the spider’s web; he who eats their eggs dies, and from one that is crushed a viper is hatched.6Their webs will not serve as clothing; men will not cover themselves with what they make. Their works are works of iniquity, and deeds of violence are in their hands. (Job 8:14)7Their feet run to evil, and they are swift to shed innocent blood; their thoughts are thoughts of iniquity; desolation and destruction are in their highways. (Pr 1:16; Ro 3:15)8The way of peace they do not know, and there is no justice in their paths; they have made their roads crooked; no one who treads on them knows peace. (Isa 48:22; Isa 57:21)9Therefore justice is far from us, and righteousness does not overtake us; we hope for light, and behold, darkness, and for brightness, but we walk in gloom. (Isa 59:11; Isa 60:2)10We grope for the wall like the blind; we grope like those who have no eyes; we stumble at noon as in the twilight, among those in full vigor we are like dead men. (De 28:29; Job 5:14; Job 12:25; Isa 42:18; 1Co 4:9)11We all growl like bears; we moan and moan like doves; we hope for justice, but there is none; for salvation, but it is far from us. (Isa 38:14; Isa 46:13; Isa 56:1; Isa 59:9)12For our transgressions are multiplied before you, and our sins testify against us; for our transgressions are with us, and we know our iniquities:13transgressing, and denying the Lord, and turning back from following our God, speaking oppression and revolt, conceiving and uttering from the heart lying words. (Isa 59:3)
Judgment and Redemption
14Justice is turned back, and righteousness stands far away; for truth has stumbled in the public squares, and uprightness cannot enter. (Isa 51:4)15Truth is lacking, and he who departs from evil makes himself a prey. The Lord saw it, and it displeased him[1] that there was no justice.16He saw that there was no man, and wondered that there was no one to intercede; then his own arm brought him salvation, and his righteousness upheld him. (Isa 51:18; Isa 63:5)17He put on righteousness as a breastplate, and a helmet of salvation on his head; he put on garments of vengeance for clothing, and wrapped himself in zeal as a cloak. (Isa 9:7; Eph 6:13; 1Th 5:8)18According to their deeds, so will he repay, wrath to his adversaries, repayment to his enemies; to the coastlands he will render repayment. (Isa 41:1; Isa 41:5; Isa 63:4; Isa 63:6)19So they shall fear the name of the Lord from the west, and his glory from the rising of the sun; for he will come like a rushing stream,[2] which the wind of the Lord drives. (Ps 113:3; Isa 30:27)20“And a Redeemer will come to Zion, to those in Jacob who turn from transgression,” declares the Lord. (Isa 40:9; Isa 43:14; Joe 2:32; Ro 11:26)21“And as for me, this is my covenant with them,” says the Lord: “My Spirit that is upon you, and my words that I have put in your mouth, shall not depart out of your mouth, or out of the mouth of your offspring, or out of the mouth of your children’s offspring,” says the Lord, “from this time forth and forevermore.” (De 4:10; Isa 51:16; Jer 31:31; Heb 8:10; Heb 10:16)
1ای مردم فكر نكنيد كه خداوند ضعيف شده و ديگر نمیتواند شما را نجات دهد. گوش او سنگين نيست؛ او دعاهای شما را میشنود.2اما گناهان شما باعث شده او با شما قطع رابطه كند و دعاهای شما را جواب ندهد.3دستهای شما به خون آلوده است و انگشتهايتان به گناه. لبهای شما سخنان دروغ میگويد و از زبانتان حرفهای زشت شنيده میشود.4در دادگاه عدالت را زير پا میگذاريد و با دروغهايی كه میگوييد رأی دادگاه را به نفع خود تغيير میدهيد. شما گناهكار و ظالم هستيد.5-6نقشهٔ شومتان مانند تخم افعی است كه وقتی شكسته میشود افعی از آن بيرون میآيد و مردم را به هلاكت میرساند! اما بدانيد كه نقشههايتان عملی نخواهد شد و هيچ فايدهای به شما نخواهد رسانيد. آنها مانند لباسی هستند كه از تار عنكبوت بافته شده باشند.7با فكرتان دائم نقشههای پليد طرح میكنيد و با پاهايتان به دنبال بیگناهان میدويد تا آنها را بكشيد. هر جا میرويد خرابی و ويرانی برجای میگذاريد8و سلب آرامش میكنيد. تمام كارهای شما از روی بیانصافی است. راههای شما كج است، و هر كه در آن قدم بگذارد از آسايش برخوردار نخواهد شد.
اعتراف قوم اسرائيل
9مردم میگويند: «الان فهميديم چرا خدا ما را از دست دشمنانمان نجات نمیدهد و چرا هنگامی كه در انتظار نور بوديم، تاريكی به سراغمان آمد!10مانند اشخاص نابينا، كورمال كورمال راه میرويم و در روز روشن جايی را نمیبينيم و به زمين میافتيم؛ گويی در دنيای مردگان زندگی میكنيم!11همهٔ ما همچون خرسهای گرسنه خرناس میكشيم و مانند فاختهها میناليم. به خداوند روی میآوريم تا ما را نجات دهد، اما بیفايده است؛ زيرا او از ما روگردان شده است.12گناهانی كه نسبت به خداوند مرتكب شدهايم در حضور او روی هم انباشته شده و عليه ما شهادت میدهند. «ای خداوند، میدانيم كه گناهكاريم.13ما تو را ترک گفته و رد كردهايم و از پيروی تو دست برداشتهايم. ما ظالم و ياغی هستيم. فكرهای ما كج است و حرفهای ما پر از دروغ.14انصاف را زير پا گذاشتهايم؛ عدالت را از خود راندهايم؛ حقيقت را در كوچهها انداختهايم و صداقت را به بوتهٔ فراموشی سپردهايم.
رستگاری قوم اسرائيل
15راستی از بين رفته است؛ و هر كه بخواهد از ناراستی دوری كند، مورد سرزنش واقع میشود.» خداوند تمام اين بديها را ديده و غمگين است.16او تعجب میكند كه چرا كسی نيست به داد مظلومان برسد. پس او خود آماده میشود تا ايشان را نجات دهد، زيرا او خدای عادلی است.17خداوند عدالت را مانند زره میپوشد و كلاهخود نجات را بر سر میگذارد. سراسر وجود او آكنده از حس عدالتخواهی است؛ او از ظالمان انتقام خواهد كشيد.18دشمنان خود را به سزای اعمالشان خواهد رسانيد و مخالفان خود را حتی اگر در سرزمينهای دور دست نيز باشند، جزا خواهد داد.19همهٔ مردم، از شرق تا غرب، از قدرت او خواهند ترسيد و به او احترام خواهند گذاشت. او مانند سيلابی عظيم و طوفانی شديد خواهد آمد.20خداوند به قوم خود میگويد: «نجات دهندهای در اورشليم ظهور خواهد كرد تا كسانی را كه از گناهانشان دست میكشند، نجات بخشد.21و اما من با شما اين عهد را میبندم: روح من كه بر شماست و كلام من كه در دهان شماست، هرگز از شما دور نخواهند شد. اين است عهد من با شما و با نسلهای شما تا ابد.»