1I therefore, a prisoner for the Lord, urge you to walk in a manner worthy of the calling to which you have been called, (Ro 8:28; Eph 3:1; Php 1:27; Col 1:10; Col 2:6; 1Th 2:12)2with all humility and gentleness, with patience, bearing with one another in love, (Ac 20:19; Ga 5:23; Php 2:3; Col 1:11; Col 2:18; Col 2:23; Col 3:12; Col 3:13; 1Pe 3:8; 1Pe 5:5)3eager to maintain the unity of the Spirit in the bond of peace. (Ac 8:23; Col 3:14)4There is one body and one Spirit—just as you were called to the one hope that belongs to your call— (Eph 1:18; Eph 2:16; Eph 2:18)5one Lord, one faith, one baptism, (Zec 14:9; 1Co 1:13; 1Co 8:6; Ga 3:27; Eph 4:13; Jud 1:3)6one God and Father of all, who is over all and through all and in all. (Ro 9:5; 1Co 12:5)7But grace was given to each one of us according to the measure of Christ’s gift. (Mt 25:15; Ro 12:3; 1Co 12:7; Eph 3:2; Eph 4:16)8Therefore it says, “When he ascended on high he led a host of captives, and he gave gifts to men.”[1] (Jud 5:12; Ps 68:18; Col 2:15)9(In saying, “He ascended,” what does it mean but that he had also descended into the lower regions, the earth?[2] (Ps 63:9; Isa 44:23; Joh 3:13)10He who descended is the one who also ascended far above all the heavens, that he might fill all things.) (Mr 16:19; Eph 1:23; Heb 4:14; Heb 7:26; Heb 9:24)11And he gave the apostles, the prophets, the evangelists, the shepherds[3] and teachers,[4] (Jer 3:15; Ac 20:28; Ac 21:8; 1Co 12:5; 1Co 12:28; 2Ti 4:5)12to equip the saints for the work of ministry, for building up the body of Christ, (1Co 12:27; 2Co 13:9; Eph 4:16; Eph 4:29)13until we all attain to the unity of the faith and of the knowledge of the Son of God, to mature manhood,[5] to the measure of the stature of the fullness of Christ, (Eph 1:23; Eph 4:5; Heb 5:14)14so that we may no longer be children, tossed to and fro by the waves and carried about by every wind of doctrine, by human cunning, by craftiness in deceitful schemes. (Mt 11:7; Eph 6:11; Heb 13:9; Jas 1:6; Jud 1:12)15Rather, speaking the truth in love, we are to grow up in every way into him who is the head, into Christ, (Eph 1:22; Eph 2:21; Eph 4:25; 1Jo 3:18)16from whom the whole body, joined and held together by every joint with which it is equipped, when each part is working properly, makes the body grow so that it builds itself up in love. (Eph 4:7; Col 2:19)
The New Life
17Now this I say and testify in the Lord, that you must no longer walk as the Gentiles do, in the futility of their minds. (Ro 1:21; Eph 2:1; Eph 4:22; Col 2:18; Col 3:7; 1Th 2:12; 1Pe 1:18; 1Pe 4:3; 2Pe 2:18)18They are darkened in their understanding, alienated from the life of God because of the ignorance that is in them, due to their hardness of heart. (Mr 3:5; Ro 11:10; Eph 2:12)19They have become callous and have given themselves up to sensuality, greedy to practice every kind of impurity. (1Ki 21:25; Pr 23:35; Ro 1:24; Ro 1:26; Ro 1:28; 1Ti 4:2)20But that is not the way you learned Christ!— (Mt 11:29)21assuming that you have heard about him and were taught in him, as the truth is in Jesus, (Eph 1:13; Col 2:7)22to put off your old self,[6] which belongs to your former manner of life and is corrupt through deceitful desires, (Ro 6:6; Col 3:8; Col 3:9; Heb 3:13; Heb 12:1; Jas 1:21; 1Pe 2:1)23and to be renewed in the spirit of your minds, (Ro 12:2)24and to put on the new self, created after the likeness of God in true righteousness and holiness. (Ro 6:4; Eph 2:10)25Therefore, having put away falsehood, let each one of you speak the truth with his neighbor, for we are members one of another. (Zec 8:16; Ro 12:5; Eph 4:15; Col 3:9)26Be angry and do not sin; do not let the sun go down on your anger, (Ps 37:8)27and give no opportunity to the devil. (Jas 4:7)28Let the thief no longer steal, but rather let him labor, doing honest work with his own hands, so that he may have something to share with anyone in need. (Pr 21:26; Ac 20:35; Ga 6:10; 1Th 4:11; 2Th 3:8; 2Th 3:11)29Let no corrupting talk come out of your mouths, but only such as is good for building up, as fits the occasion, that it may give grace to those who hear. (Ec 10:12; Mt 12:34; Eph 5:4; Col 3:8; Col 4:6)30And do not grieve the Holy Spirit of God, by whom you were sealed for the day of redemption. (Isa 63:10; Eph 1:7; Eph 1:13; 1Th 5:19)31Let all bitterness and wrath and anger and clamor and slander be put away from you, along with all malice. (Col 3:8; Col 3:19)32Be kind to one another, tenderhearted, forgiving one another, as God in Christ forgave you. (Mt 6:14; 2Co 2:7; 2Co 2:10; Col 3:12; 1Pe 3:8)
1من كه به سبب خدمت خداوند اينجا در زندان به سر میبرم، از شما التماس میكنم طوری زندگی و رفتار كنيد كه شايستهٔ مقامتان باشد، مقامی كه خدا به شما عطا كرده است.2فروتن و مهربان باشيد. نسبت به يكديگر بردبار باشيد و به سبب محبتی كه به هم داريد، از خطاها و اشتباهات يكديگر چشمپوشی نماييد.3سعی كنيد همواره متفقاً از روح خدا هدايت شويد، تا بتوانيد هميشه با هم در صلح و صفا باشيد.4ما همه، اعضای يک بدنيم و در همگی ما يک«روح» ساكن است، يعنی روحالقدس؛ و همهٔ ما برای رسيدن به يک اميد دعوت شدهايم، يعنی به آن جلالی كه خدا برای ما تدارک ديده است.5برای ما فقط يک خداوند، يک ايمان و يک تعميد وجود دارد.6همهٔ ما يک خدا داريم كه پدر همهٔ ما و بالاتر از همهٔ ما و در همهٔ ماست و در تمام ذرات وجود ما زندگی میكند.7با اين حال، مسيح طبق صلاحديد خود، از دولت كَرَم خويش به هر يک از ما فيض خاصی بخشيده است.8در كتاب«زبور داوود» نيز دربارهٔ مسيح پيشگويی شده كه وقتی او پس از مرگ زنده شد و شيطان را مغلوب ساخت و ظفرمندانه به آسمان بازگشت، به مردم هدايا بخشيد.9دقت كنيد كه میفرمايد«به آسمان بازگشت»، يعنی میبايست ابتدا از آسمان نزول كرده، به اعماق زمين رفته باشد.10همان كسی كه پايين آمده، همانست كه به بالا بازگشت، بالاتر از آسمانها، تا همه چيز را در همه جا از حضور خود پر سازد.11به اين ترتيب، او عطايا و استعدادهای خاصی به ما بخشيد: به بعضی از ما، عطای خاص يک رسول را داده است؛ به عدهای اين عطا را داده است كه از خدا پيغام دريافت كنند و آن را به ديگران اعلان نمايند، به برخی استعداد فوقالعاده داده است كه مردم را به سوی خدا هدايت كنند و به برخی ديگر اين توانايی را داده است كه مانند يک شبان، از قوم خدا مراقبت كنند و ايشان را رهبری نمايند و تعليم دهند.12مسيح اين عطايا را با اين هدف به ما میبخشد كه ايمانداران مجهز شوند تا بتوانند بهتر او را خدمت كنند و باعث پيشرفت كليسا يعنی بدن او گردند و كليسا به رشد و كمال لازم برسد؛13تا سرانجام همهٔ ما در ايمان و شناخت خود از فرزند خدا متحد شده، رشد كنيم و به پری مسيح برسيم.14در آن صورت، ديگر مانند اطفال نخواهيم بود كه در اثر سخنان ديگران و دروغهايی كه برای گمراهی ما میگويند، هر لحظه نسبت به ايمانمان تغيير عقيده بدهيم،15-16بلكه با عشق و علاقه، همواره در پی راستی خواهيم رفت. راست خواهيم گفت، راست عمل خواهيم كرد و راست خواهيم زيست تا به اين ترتيب، به تدریج در هر امری مانند مسيح شويم كه سر كليسا میباشد. تحت هدايت مسيح است كه تمام اعضای بدن او، يعنی كليسا، در جای خود قرار میگيرند. هر اندام با روش خاص خود، به اندامهای ديگر كمک میكند، به طوری كه تمام بدن در تندرستی كامل و پر از محبت، رشد مینمايد.
زندگی تازه در مسيح
17-18بنابراين، از جانب خداوند به شما میگويم كه ديگر مانند كسانی كه هنوز نجات نيافتهاند، زندگی نكنيد، چون ايشان كور و گمراه هستند و دل سنگشان پر از ظلمت است. ايشان از حيات خدا دورند، زيرا فكر و دل خود را به روی خدا بستهاند؛ در نتيجه نمیتوانند راههای خدا را تشخيص دهند.19برای ايشان اهميتی ندارد كه چه كاری خوبست و چه كاری بد؛ در فساد غرق شدهاند و برای ارضای هوسها و شهوات خود، دست به هر عمل زشتی میزنند، و از هيچ كاری روی گردان نيستند.20اما مسيح چنين روشی برای زندگی به شما نياموخته است.21اگر واقعاً صدای او را شنيدهايد و حقايقی را كه دربارهٔ خود فرموده است، درک كردهايد،22پس اكنون بايد طبيعت كهنه و گناهآلود خود را كه بر اثر شهوات فريبنده فاسد و فاسدتر میشود، از خود بيرون نماييد،23فكر و ذهن شما بايد روزبهروز تغيير كند و به سوی كمال پيش رود.24بلی، شما بايد شخص جديد و متفاوتی شويد، شخصی مقدس و درستكار؛ و اين طبيعت نو را كه به صورت خداست، بپوشيد.25ديگر به هم دروغ نگوييد، بلكه گفتارتان هميشه راست باشد، زيرا ما اعضای يكديگريم و اگر به يكديگر دروغ بگوييم، در واقع، به خودمان لطمه میزنيم.26اگر عصبانی شديد، اجازه ندهيد گناهی از شما سر بزند. پيش از آنكه خورشيد غروب كند، خشم را از خود دور كنيد،27زيرا اگر خشمگين بمانيد، به شيطان فرصت میدهيد كه شما را به گناه وا دارد.28اگر كسی از شما قبلاً دزد بوده، بايد فوراً از اين كار دست بكشد و با همان دستها، آبرومندانه كار كند تا بتواند به محتاجان كمک نمايد.29هيچگاه سخنان بد و زشت بر زبان نياوريد، بلكه گفتارتان نيكو و مفيد باشد تا به شنوندگان خير و بركت برساند.30طوری زندگی نكنيد كه باعث رنجش روحالقدس گردد. به ياد داشته باشيد كه او بر شما مهر زده است تا شما را برای روز رستگاری آماده كند، روزی كه در آن به طور كامل از گناه آزادی خواهيد يافت.31هر نوع تلخی، خشم، غضب، درشتخويی، ناسزاگويی و نفرت را از خود دور كنيد،32و در عوض نسبت به هم مهربان و دلسوز باشيد و يكديگر را ببخشيد، همانطور كه خدا نيز شما را به خاطر مسيح بخشيده است.