Colossians 2

English Standard Version

from Crossway
1 For I want you to know how great a struggle I have for you and for those at Laodicea and for all who have not seen me face to face, (Php 1:30; Col 1:29)2 that their hearts may be encouraged, being knit together in love, to reach all the riches of full assurance of understanding and the knowledge of God’s mystery, which is Christ, (Eph 6:22; Col 1:27; Col 3:14; Col 4:8)3 in whom are hidden all the treasures of wisdom and knowledge. (Isa 11:2; Isa 45:3; Lu 11:49; 1Co 1:24; 1Co 1:30; 1Co 2:6; Eph 1:8)4 I say this in order that no one may delude you with plausible arguments. (Ro 16:18; Eph 5:6; 2Pe 2:3)5 For though I am absent in body, yet I am with you in spirit, rejoicing to see your good order and the firmness of your faith in Christ. (1Co 5:3; 1Co 14:40; 1Pe 5:9)6 Therefore, as you received Christ Jesus the Lord, so walk in him, (Col 1:10; 1Th 4:1)7 rooted and built up in him and established in the faith, just as you were taught, abounding in thanksgiving. (Ac 20:32; 1Co 3:9; Eph 2:20; Eph 3:17; Eph 4:21; Eph 5:20; Col 4:2; Heb 13:9)8 See to it that no one takes you captive by philosophy and empty deceit, according to human tradition, according to the elemental spirits[1] of the world, and not according to Christ. (Mt 15:2; Eph 5:6; Col 2:20; 1Ti 6:20)9 For in him the whole fullness of deity dwells bodily, (Joh 1:14; Col 1:19; Col 2:17)10 and you have been filled in him, who is the head of all rule and authority. (Eph 1:21; Eph 3:19)11 In him also you were circumcised with a circumcision made without hands, by putting off the body of the flesh, by the circumcision of Christ, (Ro 2:29; Eph 2:11; Col 2:15; Col 3:9)12 having been buried with him in baptism, in which you were also raised with him through faith in the powerful working of God, who raised him from the dead. (Ac 2:24; Ro 6:4; Ro 6:5; 1Co 6:14; Eph 1:19; Col 3:1)13 And you, who were dead in your trespasses and the uncircumcision of your flesh, God made alive together with him, having forgiven us all our trespasses, (Eph 2:1; Eph 2:5)14 by canceling the record of debt that stood against us with its legal demands. This he set aside, nailing it to the cross. (Ac 3:19; Ro 7:4)15 He disarmed the rulers and authorities[2] and put them to open shame, by triumphing over them in him.[3] (Ge 3:15; Ps 68:18; Isa 53:12; Mt 12:29; Lu 10:18; Joh 12:31; Joh 16:11; Eph 2:16; Eph 4:8; Col 2:11; Heb 2:14)16 Therefore let no one pass judgment on you in questions of food and drink, or with regard to a festival or a new moon or a Sabbath. (Le 11:2; Le 23:2; Nu 28:11; Mr 2:28; Ro 14:3; Ro 14:5; Ro 14:10; Ro 14:13; Ro 14:17; Heb 9:10)17 These are a shadow of the things to come, but the substance belongs to Christ. (Col 2:2; Heb 8:5; Heb 10:1)18 Let no one disqualify you, insisting on asceticism and worship of angels, going on in detail about visions,[4] puffed up without reason by his sensuous mind, (Eze 13:7; Ro 8:7; 1Co 9:24; Eph 4:17; Col 2:23; 1Ti 1:7)19 and not holding fast to the Head, from whom the whole body, nourished and knit together through its joints and ligaments, grows with a growth that is from God. (Eph 4:15; Re 2:13; Re 3:11)20 If with Christ you died to the elemental spirits of the world, why, as if you were still alive in the world, do you submit to regulations— (Ro 6:2; Ga 4:9; Col 2:8)21 “Do not handle, Do not taste, Do not touch” (Col 2:16; 1Ti 4:3)22 (referring to things that all perish as they are used)—according to human precepts and teachings? (Isa 29:13; Mt 15:9; 1Co 6:13; Tit 1:14)23 These have indeed an appearance of wisdom in promoting self-made religion and asceticism and severity to the body, but they are of no value in stopping the indulgence of the flesh. (Col 2:18; 1Ti 4:8)

Colossians 2

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica
1 ای كاش میدانستيد كه من برای شما و ايمانداران«لائوديكيه» و مسيحيان ديگری كه شخصاً مرا نديدهاند، با چه سوز دلی دعا میكنم.2 دعای من اينست كه همواره دلگرم باشيد و بوسيلهٔ ريسمانهای نيرومند محبت، به يكديگر بپيونديد و با اطمينان واقعی و درک روشن، به شناخت مسيح دست يابيد. زيرا آن راز بزرگ خدا كه اكنون آشكار شده است، خود مسيح است.3 تمام گنجينههای حكمت و معرفت خدا، در مسيح نهفته است.4 اين را میگويم تا كسی نتواند شما را با سخنان و استدلالات فريبنده، گمراه سازد.5 زيرا با اينكه از شما دورم، اما دلم پيش شماست و از رابطهٔ خوب شما با يكديگر و از ايمان راسختان به مسيح شادم.6 پس همانطور كه برای دريافت نجات، به مسيح ايمان آورديد، اكنون نيز برای حل مشكلات روزانه، به او ايمان داشته باشيد و با پيوندی ناگسستنی با او زندگی كنيد.7 در او ريشه بدوانيد تا از او قوت بگيريد. بكوشيد كه همواره در او رشد كنيد و در حقايقی كه آموختهايد، قوی و نيرومند گرديد؛ و برای كارهايی كه او برای شما انجام داده است، زندگیتان لبريز از شادی و شكرگزاری باشد.8 هوشيار باشيد تا كسی با فلسفههای باطل خود، ايمان و شادی روحانی را از شما نگيرد؛ نظريات غلط و پوچ ايشان، بر افكار و عقايد مردم استوار است، نه بر فرمايشات و تعاليم مسيح.9 در مسيح طبيعت و ذات الهی، به طور كامل، در يک بدن انسانی ظاهر شده است.10 بنابراين، وقتی مسيح را داريد، همه چيز داريد و وجود شما از حضور خدا لبريز است. مسيح در واقع حاكم بر تمامی رياستها و قدرتهاست.11 هنگامی كه به سوی مسيح آمديد، او شما را از اميال و خواستههای ناپاكتان آزاد ساخت، اما نه بهوسیله يک عمل انسانی يعنی سنت ختنه، بلكه با يک عمل روحانی، يعنی شستشوی روح شما.12 زيرا زمانی كه غسل تعميد گرفتيد، در واقع طبيعت كهنه و گناهكارتان با مسيح مرد و دفن شد؛ سپس با مسيح زنده شديد و حياتی نوين را آغاز كرديد. تمام اينها در اثر اين بود كه به كلام خدای توانا ايمان آورديد، خدايی كه مسيح را پس از مرگ زنده كرد.13 زمانی شما در گناهان خود مرده بوديد، و هوسهای گناهآلود بر وجودتان مسلط بود. اما خدا شما را در حيات مسيح سهيم گرداند، زيرا همهٔ گناهانتان را آمرزيد،14 و سند محكوميت شما را كه حاكی از نااطاعتی شما بود، از بين برد. خدا نامهٔ اعمالتان را بر صليب مسيح ميخكوب كرد و همه گناهانتان را به حساب او گذاشت.15 به اين ترتيب، قدرت شيطان را كه شما را به گناه متهم میساخت، در هم شكست. خدا به تمام مردم دنيا به روشنی نشان داد كه مسيح بر روی صليب بر شيطان چيره شده است؛ و شما هم بوسيلهٔ او، از تمام گناهان خود پاک شدهايد.16 پس اجازه ندهيد كسی از شما ايراد بگيرد و بگويد كه چرا اين را میخوريد و يا آن را مینوشيد؛ يا چرا فلان عيد مذهبی يا ماه جديد را جشن نمیگيريد؛ و يا چرا در روز مقدس شنبه كار میكنيد.17 تمام اينها احكامی موقتی بودند كه با آمدن مسيح از اعتبار افتادند. آنها فقط سايهای از آن«واقعيت» بودند كه قرار بود بيايد، و آن واقعيت، خود مسيح است.18 هرگز تحت تأثير سخنان اشخاصی قرار نگيريد كه به قول خودشان، رؤياهای آسمانی میبينند و ظاهراً خيلی فروتن هستند و فرشتگان را میپرستند. اينان كه میخواهند خود را مقدستر از شما جلوه دهند، چنان سرمست افكار انسانی خود شدهاند19 كه ارتباط خود را با مسيح كه«سر» همهٔ ماست، به کلی از دست دادهاند. در حالی که اگر ما كه«بدن» هستيم، بخواهيم آن طور كه خدا مقرر كرده، رشد كنيم، بايد بوسيلهٔ رگ و پی، پيوند خود را با«سر» نگاه داريم.20 اكنون شما با مسيح مردهايد و از عقايد دنيا آزاد شدهايد، عقايدی كه بر اساس آنها، برای كسب نجات بايد اعمال نيک انجام داد و دستورهای خاصی را بجا آورد. پس حال كه از اين عقايد آزاد شدهايد، چرا باز پايبند اصول و قوانينی میشويد21 كه میگويد اين را نخوريد، آن را نچشيد، و دست به فلان خوراک نزنيد؟22 اينها قوانين زودگذر انسانی هستند، زيرا خوراک وقتی خورده شد، ديگر تمام شده است!23 اين قوانين ممكن است به ظاهر خوب باشند، زيرا اجرای آنها نياز به زهد و عبادت و رياضت زياد دارد؛ اما برای تسلط بر افكار و هوسهای ناپسند انسان، هيچگونه تأثيری ندارند، جز اينكه شخص را خودپسند و مغرور سازند.