1If then you have been raised with Christ, seek the things that are above, where Christ is, seated at the right hand of God. (Eph 1:20; Php 3:14; Col 2:12)2Set your minds on things that are above, not on things that are on earth. (Mt 16:23)3For you have died, and your life is hidden with Christ in God. (Ro 6:2; Col 2:20)4When Christ who is your[1] life appears, then you also will appear with him in glory. (Joh 11:25; 1Co 15:43; Php 3:21; 1Pe 1:1; 1Pe 1:7; 1Pe 1:13; 1Jo 2:28; 1Jo 3:2)5Put to death therefore what is earthly in you:[2] sexual immorality, impurity, passion, evil desire, and covetousness, which is idolatry. (Job 31:25; Ro 1:26; Ro 6:13; Ro 8:13; Ga 5:24; Eph 5:3; Eph 5:5)6On account of these the wrath of God is coming.[3] (Eph 5:6)7In these you too once walked, when you were living in them. (Eph 2:2; Eph 2:11)8But now you must put them all away: anger, wrath, malice, slander, and obscene talk from your mouth. (Eph 4:22; Eph 4:29; Eph 4:31)9Do not lie to one another, seeing that you have put off the old self[4] with its practices (Le 19:11; Ro 6:6; Eph 4:22; Eph 4:25; Col 2:11)10and have put on the new self, which is being renewed in knowledge after the image of its creator. (Ro 6:4; Ro 8:29; Ro 12:2; Eph 2:10; Eph 4:24)11Here there is not Greek and Jew, circumcised and uncircumcised, barbarian, Scythian, slave,[5] free; but Christ is all, and in all. (Ro 10:12; 1Co 12:13; Ga 5:6; Eph 1:23)12Put on then, as God’s chosen ones, holy and beloved, compassionate hearts, kindness, humility, meekness, and patience, (Ro 8:33; Eph 4:2; Eph 4:32; Php 2:1; Col 3:10)13bearing with one another and, if one has a complaint against another, forgiving each other; as the Lord has forgiven you, so you also must forgive. (Mr 11:25; Col 3:12)14And above all these put on love, which binds everything together in perfect harmony. (Joh 17:23; Eph 4:3; Eph 5:2; 1Th 5:8; Heb 6:1)15And let the peace of Christ rule in your hearts, to which indeed you were called in one body. And be thankful. (Eph 2:16; Php 4:7; Col 3:17)16Let the word of Christ dwell in you richly, teaching and admonishing one another in all wisdom, singing psalms and hymns and spiritual songs, with thankfulness in your hearts to God. (Joh 15:3; Eph 5:19; Col 4:6)17And whatever you do, in word or deed, do everything in the name of the Lord Jesus, giving thanks to God the Father through him. (1Co 10:31; Eph 5:20; Col 1:12; Col 3:23; Col 4:2)
Rules for Christian Households
18Wives, submit to your husbands, as is fitting in the Lord. (Eph 5:4; Eph 5:22; Phm 1:8)19Husbands, love your wives, and do not be harsh with them. (Eph 4:31)20Children, obey your parents in everything, for this pleases the Lord. (Eph 5:24; Tit 2:9)21Fathers, do not provoke your children, lest they become discouraged.22Bondservants, obey in everything those who are your earthly masters,[6] not by way of eye-service, as people-pleasers, but with sincerity of heart, fearing the Lord. (Col 3:20)23Whatever you do, work heartily, as for the Lord and not for men, (Col 3:17; Phm 1:16)24knowing that from the Lord you will receive the inheritance as your reward. You are serving the Lord Christ. (1Co 7:22; Eph 6:8)25For the wrongdoer will be paid back for the wrong he has done, and there is no partiality.
1اكنون كه همراه مسيح از نو زنده شدهايد، به بركات و شاديهای آسمان چشم بدوزيد، جايی كه مسيح در كنار خدا، بر تخت عزت و قدرت نشسته است.2همواره به آنچه در آسمان است بينديشيد، و برای امور اين دنيای زودگذر غصه نخوريد.3به اين دنيای فانی همانقدر دل ببنديد كه يک شخص مرده دل میبندد! زيرا زندگی واقعی شما در آسمان است، همراه مسيح در حضور خدا!4وقتی مسيح كه زندگی واقعی ماست بازگردد، شما نيز با او خواهيد درخشيد و در جلال و شكوه او شريک خواهيد شد.5پس به گناهان اين دنيا نزديک نشويد؛ هوسهای ناپاک را كه در وجودتان كمين میكنند، نابود سازيد؛ هرگز خود را با گناهانی چون بیعفتی، ناپاكی، شهوترانی و هوسهای ننگين ديگر آلوده نكنيد. به چيزهای خوشظاهر اين دنيا نيز طمع نورزيد، چون طمع نوعی بتپرستی است.6آنانی كه مرتكب چنين اعمالی میشوند، يقيناً گرفتار خشم و غضب خدا خواهند شد.7شما نيز زمانی كه هنوز به اين دنيای گناهآلود تعلق داشتيد، اسير همين عادتهای شرمآور بوديد.8اما اكنون وقت آن است كه خشم و كينه و فحش و سخنان زشت را همچون جامهای پوسيده از تن خود درآوريد و دور بيندازيد.9به يكديگر دروغ نگوييد، زيرا آن طبيعت كهنه و فاسد شما كه دروغ میگفت، ديگر مرده و از بين رفته است؛10و اكنون زندگی كاملاً تازهای را در پيش گرفتهايد، كه طی آن در شناخت راستی ترقی میكنيد و میكوشيد هر روز بيشتر شبيه مسيح، خالق اين زندگی تازه شويد.11در اين زندگی تازه، قومیت شخص، نژاد، سواد و مقام اجتماعی او اهميت و ارزشی ندارد، چون همهٔ مردم میتوانند به يک اندازه به حضور مسيح بيايند. آنچه واقعاً اهميت و ارزش دارد، حضور مسيح در زندگی شخص است.12حال كه خدا شما را برای اين زندگی تازه برگزيده و اينچنين شما را محبت كرده است، شما نيز بايد نسبت به ديگران دلسوز، مهربان، فروتن، ملايم و بردبار باشيد؛13و رفتار ديگران را تحمل كنيد و آماده باشيد تا ايشان را ببخشيد. هرگز از يكديگر كينه به دل نگيريد. از ياد نبريد كه مسيح شما را بخشيده است؛ پس شما نيز بايد ديگران را ببخشيد.14مهمتر از همه، بگذاريد محبت هادی زندگی شما باشد، زيرا محبت عامل همبستگی كامل مسيحيان است.15بگذاريد آرامشی كه مسيح عطا میكند، همواره بر دلهای شما مسلط باشد، چون همهٔ ما بايد مانند اعضای يک بدن، در هماهنگی و صفا زندگی كنيم. در ضمن، هميشه شكرگزار باشيد.16كلام و تعاليم مسيح را به ياد آوريد و بگذاريد سخنان او زندگیتان را بارور سازد و شما را حكمت آموزد. كلام او را به يكديگر تعليم دهيد. مزامير و سرودهای روحانی بسراييد و با قلبی مملو از شكرگزاری آنها را برای خداوند بخوانيد.17گفتار و كردار شما، شايستهٔ نام عيسای خداوند باشد؛ و توسط او به حضور خدای پدر بياييد تا تشكرات خود را به او تقديم كنيد.
رفتار تازه
18ای زنان، از شوهران خود اطاعت كنيد، زيرا اين خواست خداوند است.19ای شوهران، همسران خود را محبت نماييد و با ايشان تندی و تلخی نكنيد.20ای فرزندان، مطيع پدر و مادر خود باشيد، زيرا اين خداوند را خشنود میسازد.21و شما پدران، فرزندانتان را آنقدر سرزنش نكنيد كه دلسرد و دل شكسته شوند.22ای غلامان، در هر امری مطيع اربابان خود در اين دنيا باشيد. نه تنها در حضور ايشان به وظايف خود خوب عمل كنيد، بلكه به سبب محبت و احترامتان به مسيح، هميشه از صميم قلب خدمت نماييد.23هر كاری را از جان و دل انجام دهيد، درست مانند اينكه برای مسيح كار میكنيد، نه برای اربابتان.24فراموش نكنيد كه شما پاداشتان را از مسيح خداوند دريافت خواهيد كرد، يعنی همان ميراثی را كه برای شما نگاه داشته است، زيرا شما در واقع غلام مسيح هستيد.25پس اگر مسيح را خوب خدمت نكنيد، خدا نيز پاداش خوبی به شما نخواهد داد، چون كسی كه در انجام وظيفهاش كوتاهی كند، خدا به او رحم نخواهد نمود.