1So put away all malice and all deceit and hypocrisy and envy and all slander. (Eph 4:22; Eph 4:25; Eph 4:31; Col 3:8)2Like newborn infants, long for the pure spiritual milk, that by it you may grow up into salvation— (Mt 18:3; 1Co 3:2; Heb 5:12)3if indeed you have tasted that the Lord is good. (Ps 34:8; Heb 6:5)4As you come to him, a living stone rejected by men but in the sight of God chosen and precious, (1Pe 2:6)5you yourselves like living stones are being built up as a spiritual house, to be a holy priesthood, to offer spiritual sacrifices acceptable to God through Jesus Christ. (Isa 56:7; Mal 1:11; Ro 12:1; Ro 15:16; 1Co 3:9; Eph 2:20; Php 4:18; Heb 3:4; Heb 3:6; Heb 13:15; 1Pe 2:9)6For it stands in Scripture: “Behold, I am laying in Zion a stone, a cornerstone chosen and precious, and whoever believes in him will not be put to shame.” (Isa 28:16; Ro 9:33; Ro 10:11)7So the honor is for you who believe, but for those who do not believe, “The stone that the builders rejected has become the cornerstone,”[1] (Ps 118:22; 2Co 2:16)8and “A stone of stumbling, and a rock of offense.” They stumble because they disobey the word, as they were destined to do. (Isa 8:14; Ro 9:22; Ro 9:33; Jud 1:4)9But you are a chosen race, a royal priesthood, a holy nation, a people for his own possession, that you may proclaim the excellencies of him who called you out of darkness into his marvelous light. (Ex 19:5; Ex 19:6; De 7:6; De 10:15; Ps 36:9; Isa 42:16; Isa 43:20; Isa 43:21; Isa 61:6; Isa 66:21; Mal 3:17; Ac 26:18; Re 1:6; Re 5:10)10Once you were not a people, but now you are God’s people; once you had not received mercy, but now you have received mercy. (Ho 1:6; Ho 1:9; Ho 2:23; Ro 9:25; Ro 10:19)11Beloved, I urge you as sojourners and exiles to abstain from the passions of the flesh, which wage war against your soul. (Le 25:23; Ro 13:14; Ga 5:24; Jas 4:1)12Keep your conduct among the Gentiles honorable, so that when they speak against you as evildoers, they may see your good deeds and glorify God on the day of visitation. (Isa 10:3; Mt 5:16; Lu 19:44; 2Co 8:21; 2Co 9:13; Ga 1:24; Php 2:15; Tit 2:8; 1Pe 3:16)
Submission to Authority
13Be subject for the Lord’s sake to every human institution,[2] whether it be to the emperor[3] as supreme, (Ro 13:1; Tit 3:1)14or to governors as sent by him to punish those who do evil and to praise those who do good. (Ro 13:3; Ro 13:4)15For this is the will of God, that by doing good you should put to silence the ignorance of foolish people. (1Pe 2:12)16Live as people who are free, not using your freedom as a cover-up for evil, but living as servants[4] of God. (Ro 6:22; 1Co 7:22; Jas 1:25)17Honor everyone. Love the brotherhood. Fear God. Honor the emperor. (Pr 24:21; Ro 12:10; Ro 13:7; Heb 13:1)18Servants, be subject to your masters with all respect, not only to the good and gentle but also to the unjust. (Eph 6:5; Col 3:22; 1Ti 6:1; Tit 2:9)19For this is a gracious thing, when, mindful of God, one endures sorrows while suffering unjustly. (1Pe 3:14; 1Pe 3:17; 1Pe 4:16)20For what credit is it if, when you sin and are beaten for it, you endure? But if when you do good and suffer for it you endure, this is a gracious thing in the sight of God. (1Pe 3:17; 1Pe 4:13; 1Pe 4:16)21For to this you have been called, because Christ also suffered for you, leaving you an example, so that you might follow in his steps. (Mt 11:29; Ac 14:22; 1Pe 2:20; 1Pe 3:9)22He committed no sin, neither was deceit found in his mouth. (Isa 53:9; 2Co 5:21; Heb 4:15; 1Jo 3:5)23When he was reviled, he did not revile in return; when he suffered, he did not threaten, but continued entrusting himself to him who judges justly. (Isa 53:7; Lu 23:46; Heb 12:3; 1Pe 3:9)24He himself bore our sins in his body on the tree, that we might die to sin and live to righteousness. By his wounds you have been healed. (Isa 53:4; Isa 53:5; Isa 53:11; Mt 8:17; Ro 6:2; Ro 6:11; Ro 6:13; Ro 7:4; Ro 7:6; Col 2:20; Col 3:3; Heb 9:28)25For you were straying like sheep, but have now returned to the Shepherd and Overseer of your souls. (Ps 119:176; Isa 53:6; Eze 34:6; Lu 15:4; Joh 10:11)
1 Peter 2
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
from Biblica1بنابراين، وجود خود را از كينه و دشمنی، فريب و دورويی، حسادت و بدگويی، پاک سازيد.2-3شما كه مهر و محبت خداوند را در زندگی خود چشيدهايد، مانند يک كودک نوزاد، مشتاق شير روحانی خالص باشيد، تا با خوردن آن، در نجاتی كه به دست آوردهايد، رشد نماييد.
سنگهای زنده برای خانه خدا
4میدانيد كه مسيح، آن سنگ زندهای است كه خدا مقرر فرموده تا عمارت روحانی خود را بر آن بنا كند. گرچه انسانها دست رد به سينه او زدند. اما او نزد خدا عزيز و مكرم است. پس به سوی او بياييد،5تا شما نيز مانند سنگهای زنده در دست خدا، در بنای آن عمارت و عبادتگاه روحانی به کار رويد. مهمتر اينكه شما در اين عبادتگاه، كاهن مقدس نيز میباشيد. پس قربانیهای مقبول و مورد پسند خدا را توسط عيسی مسيح تقديم كنيد.6در كتاب آسمانی آمده است كه خدا مسيح را خواهد فرستاد تا در خانهٔ او، سنگ زاويهٔ گرانبها باشد، و هر كه به او ايمان بياورد، نوميد و پشيمان نشود.7اين«سنگ» برای شما كه ايمان داريد، بسيار گرانبهاست، اما برای بیايمانان همان سنگی است كه دربارهاش گفته شده: «سنگی كه معماران دور افكندند، سنگ اصلی ساختمان گرديد.»8همچنين، در كتاب آسمانی آمده است: «او سنگی است كه پای بعضی به آن میخورد و میافتند، و تخته سنگی است كه بعضی از آن سقوط میكنند.» حقشان است كه بيفتند و سقوط كنند، زيرا از كلام خدا اطاعت نمینمايند.9اما شما مانند آنان نيستيد. شما برگزيدگان خدا، و كاهنان پادشاهمان عيسی، و قوم مقدس و خاص خدا میباشيد، تا به اين ترتيب به ديگران نشان دهيد كه خدا چگونه شما را از تاريكی به نور عجيب خود دعوت نموده است.10زمانی شما هيچ هويت نداشتيد، اما اكنون فرزندان خدا میباشيد؛ زمانی از رحمت و مهربانی خدا بیبهره بوديد، اما حال، مورد لطف و رحمت او قرار گرفتهايد.11برادران عزيز، شما در اين دنيا رهگذری بيش نيستيد، و خانهٔ اصلی شما در آسمان است. از این رو، خواهش میكنم خود را از لذات گناهآلود اين دنيا دور نگاه داريد. شما برای اين قبيل اميال و هوسها ساخته نشدهايد؛ به همين دليل است كه آنها با روح و جان شما در جنگ و جدالند.12مراقب رفتار خود نزد اطرافيان بیايمانتان باشيد؛ چه، در اين صورت، حتی اگر ايشان شما را متهم به بدكاری نمايند، اما در زمان بازگشت مسيح، خدا را به سبب كارهای نيكتان، تمجيد خواهند كرد.
رفتار مسيحی در اجتماع
13-14به خاطر خداوند، از مقامات كشور اطاعت نماييد، خواه از رهبر مملكت، و خواه از مأمورين دولت كه از سوی رهبر منصوب شدهاند تا خلافكاران را مجازات كنند و درستكاران را پاداش دهند.15خواست خدا اينست كه شما درستكار باشيد تا به اين ترتيب دهان اشخاص نادانی را كه از شما ايراد میگيرند ببنديد.16درست است كه شما از قيد و بند احكام مذهبی آزاد شدهايد، اما اين به آن معنی نيست كه میتوانيد به هر كار نادرستی دست بزنيد، بلكه آزادی خود را بايد برای اجرای خواست خدا به کار ببريد.17به همه احترام كنيد؛ ايمانداران را دوست بداريد؛ از خدا بترسيد؛ به رهبران مملكت احترام بگذاريد.
سرمشق از مسيح
18شما خدمتكاران، بايد مطيع اربابان خود باشيد و به ايشان احترام كامل بگذاريد، نه فقط به اربابان مهربان و با ملاحظه، بلكه به آنانی نيز كه سختگير و تندخو هستند.19اگر به خاطر انجام ارادهٔ خدا، به ناحق متحمل رنج و زحمت شويد، خدا شما را اجر خواهد داد.20اگر به سبب اعمال بد و نادرست مجازات شويد، چه افتخاری دارد؟ اما اگر به سبب درستكاری و نيكوكاری، رنج و زحمت ببينيد و بدون شكايت آن را تحمل نماييد، آنگاه خدا را خشنود ساختهايد.21اين رنج و زحمت، جزئی از خدمتی است كه خدا به شما محول كرده است. سرمشق شما مسيح است كه در راه شما زحمت كشيد. پس راه او را ادامه دهيد.22هرگز از او گناهی سر نزد، و دروغی از دهان او بيرون نيامد.23وقتی به او ناسزا میگفتند، پاسخی نمیداد؛ و زمانی كه او را عذاب میدادند، تهديد به انتقام نمیكرد، بلكه زندگی خود را به خدايی واگذار كرد كه داور عادل و با انصاف میباشد.24او بر روی صليب، بار گناهان ما را بر دوش گرفت تا ما بتوانيم از چنگ گناه رهايی يافته، زندگی پاكی داشته باشيم. زخمهای او نيز دوای دردهای ما گرديد.25شما مانند گوسفندانی بوديد كه راهشان را گم كردهاند. اما اكنون نزد شبانتان بازگشتهايد، شبانی كه نگهبان جان شماست و شما را از خطرات حفظ میكند.