1 Poutní píseň. Jak často mě už od mládí sužovali – Izrael ať řekne –, 2 jak často mě už od mládí sužovali, ale nepřemohli. 3 Po zádech mi orali oráči, vyorali dlouhé brázdy. 4 Hospodin je spravedlivý, postraňky těch svévolníků přeťal. 5 S hanbou zpět ať táhnou všichni, kteří nenávidí Sijón! 6 Ať jsou jak tráva na střechách, ta uschne dřív, než je vytrhána. 7 Jí si ten, kdo žne, dlaň nenaplní, ani náruč ten, jenž sbírá snopy. 8 Neřeknou jim ti, kdo půjdou kolem: „Požehnání Hospodinovo buď s vámi! Žehnáme vám v Hospodinově jménu.“
1Ein Wallfahrtslied. Sie haben mich oft bedrängt von meiner Jugend auf – so sage Israel –,2sie haben mich oft bedrängt von meiner Jugend auf; aber sie haben mich nicht überwältigt.3Die Pflüger haben auf meinem Rücken geackert und ihre Furchen lang gezogen. (Iz 51,23)4Der HERR, der gerecht ist, hat der Frevler Stricke zerhauen.5Ach dass zuschanden würden und zurückwichen alle, die Zion hassen!6Ach dass sie würden wie das Gras auf den Dächern, das verdorrt, ehe man es ausrauft,7mit dem der Schnitter seine Hand nicht füllt noch der Garbenbinder seinen Arm;8und keiner, der vorübergeht, soll sprechen: / Der Segen des HERRN sei über euch! Wir segnen euch im Namen des HERRN. (Rt 2,4)