1След това имаше юдейски празник и Иисус отиде в Йерусалим.2А в Йерусалим близо до Овчата порта се намира къпалня, по еврейски наричана Витезда, която се състои от пет засводени отделения.3-4В тях лежеше голямо множество болни, слепи, куци и парализирани[1].5Там имаше един човек, болен от тридесет и осем години.6Иисус го видя да лежи и понеже знаеше, че боледува от дълго време, попита го: „Искаш ли да оздравееш?“7Болният Му отговори: „Господине, нямам си човек да ме спусне в къпалнята, когато се раздвижи водата. Докато аз отида, друг слиза преди мене.“8Иисус му каза: „Стани, вдигни постелката си и ходи!“9Човекът веднага оздравя, вдигна постелката си и започна да ходи. А този ден беше събота. (Йн 7:23; Йн 9:14)10Затова юдеите казаха на изцеления: „Събота е и не ти е позволено да вдигаш постелката си.“ (Изх 20:8; Неем 13:19; Ер 17:21; Лк 13:14)11Той им отговори: „Онзи, Който ме изцели, Той ми рече: „Вдигни постелката си и ходи!“12Попитаха го: „Кой е Човекът, Който ти рече: „Вдигни постелката си и ходи?“ (Йн 9:12)13Но изцеленият не знаеше кой е Излекувалият го, защото Иисус се беше отдръпнал поради тълпата, която беше на това място.14След това Иисус го намери в храма и му каза: „Ето ти оздравя! Недей греши вече, за да не те сполети нещо по-лошо.“15Човекът отиде и извести на юдеите, че Иисус е, Който го изцели.16Затова юдеите гонеха Иисус и търсеха случай да Го убият[2], понеже вършеше такива неща в събота. (Йн 7:23)17А Иисус им казваше: „Моят Отец досега работи и Аз работя.“ (Йн 9:4)18Затова юдеите още повече се стремяха да Го убият, защото не само нарушаваше съботата, но и наричаше Бога Свой Отец, като правеше Себе Си равен на Бога. (Йн 2:16; Йн 7:1; Йн 10:33; Йн 11:53; Йн 19:7)
Божествената власт на Сина и Неговите дела
19Иисус отговори на упреците им така: „Истината, истината ви казвам: Синът не може да прави нищо от Себе Си, а върши само това, което види Отец да прави. Понеже онова, което Той прави, това прави също и Синът. (Йн 5:30; Йн 8:28)20Защото Отец обича Сина и Му показва всичко, което Сам Той прави. Той ще Му покаже и по-големи дела от тези, та да се чудите. (Йн 3:35; Йн 10:17; Йн 15:9; Йн 17:23)21Защото както Отец възкресява мъртви и дава живот, така и Синът дава живот на тези, на които иска.22Също тъй Отец Сам не съди никого, но предаде целия съд на Сина, (Йн 5:27)23за да почитат всички Сина, както почитат Отец. Който не почита Сина, той не почита и Отец, Който Го е изпратил.24Истината, истината ви казвам: който слуша словото Ми и вярва в Онзи, Който Ме е изпратил, има вечен живот. Той няма да дойде на съд, но е преминал от смъртта в живота. (Йн 3:18; 1 Йн 3:14)25Истината, истината ви казвам: идва часът и вече е дошъл, когато мъртвите ще чуят гласа на Божия Син и които го чуят, ще живеят.26Защото както Отец има живот у Себе Си, така е дал и на Сина да има живот у Себе Си. (Йн 6:57)27И Му е дал власт да извършва съд, защото Той е Синът човешки.28Недейте се чуди на това, защото идва часът, когато всички, които са в гробовете, ще чуят Неговия глас29и ще излязат: онези, които са правили добро, ще възкръснат за живот, а които са правили зло, ще възкръснат за осъждане. (Дан 12:2)
Свидетелства за Иисус Христос и Неговите дела
30Аз не мога да правя нищо от Себе Си. Както слушам, така и съдя, и Моят съд е праведен, защото не се стремя да бъде Моята воля, а волята на Отец, Който Ме е изпратил. (Йн 4:34; Йн 6:38; Йн 8:16)31Ако Аз свидетелствам за Себе Си, свидетелството Ми не е истинно. (Йн 8:13)32Има Друг, Който свидетелства за Мене, и зная, че е истинско свидетелството, с което свидетелства за Мене.33Вие пратихте хора при Йоан и той засвидетелства истината. (Йн 1:19; Йн 3:27)34Аз нямам нужда от свидетелството на човек, но казвам това, за да се спасите вие.35Йоан беше като светилник, който гори и свети, а вие пожелахте да се радвате за кратко време на светлината му.36Но Аз имам по-голямо свидетелство от Йоановото, защото делата, които Отец Ми даде да извърша, самите тези дела, които върша, свидетелстват за Мене, че Отец Ме е изпратил. (Йн 4:34; Йн 10:25; Йн 10:37; Йн 17:4)37И Отец, Който Ме е изпратил, Сам свидетелства за Мене. А вие нито някога сте чули гласа Му, нито сте видели как изглежда[3]. (Мт 3:17; Мк 1:11; Лк 3:22)38И Неговото слово не пребъдва във вас, понеже не вярвате на Този, Когото Той е изпратил.39Изследвате Писанията, понеже мислите в тях да намерите вечен живот, и те са, които свидетелстват за Мене.40Но не искате да дойдете при Мене, за да имате живот.41Аз не търся да получа слава от хората, (Йн 12:43)42но зная, че вие нямате у себе си любов към Бога.43Аз дойдох в името на Моя Отец, а не Ме приемате. Но ако друг дойде от свое име, него ще приемете.44Как вие можете да повярвате, когато приемате слава един от друг, а не се стремите към славата от Единствения.45Не мислете, че Аз ще ви обвинявам пред Отец. Има против вас обвинител – Мойсей, на когото вие се уповавате.46Защото ако бяхте повярвали на Мойсей, щяхте да повярвате и на Мене, понеже той за Мене писа.47Но ако не вярвате на неговите писания, как ще вярвате на Моите думи?“
Jesus heilt am Sabbat einen Kranken beim Teich Bethesda
1Danach war ein Fest der Juden, und Jesus zog hinauf nach Jerusalem. (Пс 122:1)2Es ist aber in Jerusalem beim Schaftor ein Teich, der auf Hebräisch Bethesda heißt und der fünf Säulenhallen hat. (Неем 3:1; Неем 3:32; Неем 12:39)3In diesen lag eine große Menge von Kranken, Blinden, Lahmen und Abgezehrten, welche auf die Bewegung des Wassers warteten. (Пр 8:34; П Ер 3:26; Як 5:7)4Denn ein Engel stieg zu gewissen Zeiten in den Teich hinab und bewegte das Wasser. Wer nun nach der Bewegung des Wassers zuerst hineinstieg, der wurde gesund, mit welcher Krankheit er auch geplagt war. (Евр 1:7; Евр 1:14)5Es war aber ein Mensch dort, der 38 Jahre in der Krankheit zugebracht hatte. (Лк 8:43; Лк 13:10; Д А 3:2; Д А 4:22)6Als Jesus diesen daliegen sah und erfuhr, dass er schon so lange Zeit [in diesem Zustand] war, spricht er zu ihm: Willst du gesund werden? (Ос 7:1; Ос 7:13)7Der Kranke antwortete ihm: Herr, ich habe keinen Menschen, der mich in den Teich bringt, wenn das Wasser bewegt wird; während ich aber selbst gehe, steigt ein anderer vor mir hinab. (Пс 142:5)8Jesus spricht zu ihm: Steh auf, nimm deine Liegematte[1] und geh umher! (Мт 9:6)9Und sogleich wurde der Mensch gesund, hob seine Liegematte auf und ging umher. Es war aber Sabbat an jenem Tag.10Nun sprachen die Juden zu dem Geheilten: Es ist Sabbat; es ist dir nicht erlaubt, die Liegematte zu tragen! (Мт 23:4; Йн 9:14)11Er antwortete ihnen: Der mich gesund machte, der sprach zu mir: Nimm deine Liegematte und geh umher! (Мк 2:9; Йн 9:7)12Da fragten sie ihn: Wer ist der Mensch, der zu dir gesagt hat: Nimm deine Liegematte und geh umher?13Aber der Geheilte wusste nicht, wer es war, denn Jesus war weggegangen, weil so viel Volk an dem Ort war. (Йн 10:12)14Danach findet ihn Jesus im Tempel und spricht zu ihm: Siehe, du bist gesund geworden; sündige hinfort nicht mehr, damit dir nicht etwas Schlimmeres widerfährt! (Пс 116:12; Пс 116:18; Лк 11:26; Йн 8:11; 2 Пет 2:21)15Da ging der Mensch hin und verkündete den Juden, dass es Jesus war, der ihn gesund gemacht hatte.16Und deshalb verfolgten die Juden Jesus und suchten ihn zu töten, weil er dies am Sabbat getan hatte. (Мт 12:14)
Jesus offenbart sich als der Sohn Gottes
17Jesus aber antwortete ihnen: Mein Vater wirkt bis jetzt, und ich wirke auch. (Йн 9:4; Йн 14:10)18Darum suchten die Juden nun noch mehr, ihn zu töten, weil er nicht nur den Sabbat brach, sondern auch Gott seinen eigenen Vater nannte, womit er sich selbst Gott gleich machte. (Лк 1:35; Йн 10:30; Фил 2:6)19Da antwortete Jesus und sprach zu ihnen: Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Der Sohn kann nichts von sich selbst aus tun, sondern nur, was er den Vater tun sieht; denn was dieser tut, das tut gleicherweise auch der Sohn. (Йн 5:30; Йн 8:29; Йн 14:9; Еф 5:1)20Denn der Vater liebt den Sohn und zeigt ihm alles, was er selbst tut; und er wird ihm noch größere Werke zeigen als diese, sodass ihr euch verwundern werdet. (Йн 3:35)21Denn wie der Vater die Toten auferweckt und lebendig macht, so macht auch der Sohn lebendig, welche er will. (1 Цар 2:6; Йн 17:2)22Denn der Vater richtet niemand, sondern alles Gericht hat er dem Sohn übergeben, (Мт 25:31; Д А 10:42; 2 Кор 5:10)23damit alle den Sohn ehren, wie sie den Vater ehren. Wer den Sohn nicht ehrt, der ehrt den Vater nicht, der ihn gesandt hat. (Фил 2:10; 1 Йн 2:23; Отк 5:13)24Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Wer mein Wort hört und dem glaubt, der mich gesandt hat, der hat ewiges Leben und kommt nicht ins Gericht, sondern er ist vom Tod zum Leben hindurchgedrungen. (Йн 3:16; Йн 3:36; Еф 2:5; 1 Йн 3:14)25Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Die Stunde kommt und ist schon da, wo die Toten die Stimme des Sohnes Gottes hören werden, und die sie hören, werden leben. (Мт 8:22; Йн 5:21; Йн 5:24; Рим 8:2; Еф 2:1)26Denn wie der Vater das Leben in sich selbst hat, so hat er auch dem Sohn verliehen, das Leben in sich selbst zu haben. (Йн 1:4; Йн 14:6; 1 Кор 15:45; 1 Йн 1:1)27Und er hat ihm Vollmacht gegeben, auch Gericht zu halten, weil er der Sohn des Menschen ist. (Дан 7:13; Йн 5:22)28Verwundert euch nicht darüber! Denn es kommt die Stunde, in der alle, die in den Gräbern sind, seine Stimme hören werden, (Йов 19:25; Ис 26:19; Ос 13:14; Йн 11:38; 1 Кор 15:21; 1 Сол 4:14; Отк 20:12)29und sie werden hervorgehen: die das Gute getan haben, zur Auferstehung des Lebens; die aber das Böse getan haben, zur Auferstehung des Gerichts. (Дан 12:2; Д А 24:15; Рим 8:11; 1 Кор 15:22; Фил 3:11; Евр 9:27; Отк 20:12)30Ich kann nichts von mir selbst aus tun. Wie ich höre, so richte ich; und mein Gericht ist gerecht, denn ich suche nicht meinen Willen, sondern den Willen des Vaters, der mich gesandt hat. (Пс 40:9; Йн 4:34; Йн 5:19; Йн 8:28; Евр 10:5)
Der Vater legt Zeugnis ab von seinem Sohn
31Wenn ich von mir selbst Zeugnis ablege, so ist mein Zeugnis nicht glaubwürdig[2]. (Вт 19:15; Пр 27:2; 2 Кор 13:1; 1 Тим 5:19)32Ein anderer ist es, der von mir Zeugnis ablegt; und ich weiß, dass das Zeugnis glaubwürdig ist, das er von mir bezeugt. (Мт 3:17)33Ihr habt zu Johannes gesandt, und er hat der Wahrheit Zeugnis gegeben. (Йн 1:19)34Ich aber nehme das Zeugnis nicht von einem Menschen an, sondern ich sage das, damit ihr gerettet werdet. (Йн 20:31)35Jener war die brennende und scheinende Leuchte, ihr aber wolltet euch nur eine Stunde an ihrem Schein erfreuen. (Мт 21:26; Лк 1:13)36Ich aber habe ein Zeugnis, das größer ist als das des Johannes; denn die Werke, die mir der Vater gab, dass ich sie vollbringe, eben die Werke, die ich tue, geben Zeugnis von mir, dass der Vater mich gesandt hat. (Йн 3:2; Йн 10:25; Д А 2:22)37Und der Vater, der mich gesandt hat, hat selbst von mir Zeugnis gegeben. Ihr habt weder seine Stimme jemals gehört noch seine Gestalt gesehen; (Мт 5:8; Мк 1:11; Лк 9:35; Йн 6:45; 3 Йн 1:11)38und sein Wort habt ihr nicht bleibend in euch, weil ihr dem nicht glaubt, den er gesandt hat. (Кол 3:16; 1 Йн 2:14)39Ihr erforscht die Schriften, weil ihr meint, in ihnen das ewige Leben zu haben; und sie sind es, die von mir Zeugnis geben. (Ез 20:11; Лк 24:27; Лк 24:45; Йн 7:49; 1 Пет 1:10; Отк 19:10)40Und doch wollt ihr nicht zu mir kommen, um das Leben zu empfangen. (Вт 30:15; Мт 23:37)41Ich nehme nicht Ehre von Menschen, (Йн 5:34; Йн 8:50; 1 Сол 2:6)42aber bei euch habe ich erkannt, dass ihr die Liebe Gottes nicht in euch habt. (Йн 5:23; Йн 8:42)43Ich bin im Namen meines Vaters gekommen, und ihr nehmt mich nicht an. Wenn ein anderer in seinem eigenen Namen kommt, den werdet ihr annehmen. (Мт 24:5; Мт 24:24; Д А 5:36; Д А 21:38)44Wie könnt ihr glauben, die ihr Ehre voneinander nehmt und die Ehre von dem alleinigen Gott nicht sucht?45Denkt nicht, dass ich euch bei dem Vater anklagen werde. Es ist einer, der euch anklagt: Mose, auf den ihr eure Hoffnung gesetzt habt. (Рим 2:12)46Denn wenn ihr Mose glauben würdet, so würdet ihr auch mir glauben; denn von mir hat er geschrieben. (Бит 3:15; Вт 18:15)47Wenn ihr aber seinen Schriften nicht glaubt, wie werdet ihr meinen Worten glauben? (Лк 16:31)