1За първия певец. По мелодията на махалат.[1] Поучение на Давид. (Пс 14:1)2[2] Неразумният каза в сърцето си: „Няма Бог.“ Хората се поквариха и сториха отвратителни неща. Няма кой да върши добро.3Бог погледна от небесата, за да види има ли разумен човек, който да търси Бога.4Всички се отклониха, всички се поквариха. Няма кой да върши добро, няма нито един. (Екл 7:20; Рим 3:10)5Нима няма да се вразумят онези, които вършат зло? Те поглъщат моя народ, както ядат хляб, а не призовават Бога.6Те се ужасяват там, където няма нищо за страх, защото Бог ще разпръсне костите на онези, които те притесняват. Ще ги посрамиш, защото Той ги е отхвърлил.7Кой ще даде спасение на Израил от Сион? Когато Бог върне пленените от Своя народ, Израил ще се развесели.
1Eine Unterweisung Davids, vorzusingen, zum Reigentanz. (Пс 14:1)2Die Toren sprechen in ihrem Herzen: »Es ist kein Gott.« Sie taugen nichts; ihr Treiben ist ein Gräuel; da ist keiner, der Gutes tut.3Gott schaut vom Himmel auf die Menschenkinder, dass er sehe, ob jemand klug sei und nach Gott frage.4Aber sie sind alle abgefallen und allesamt verdorben; da ist keiner, der Gutes tut, auch nicht einer.5Wollen denn die Übeltäter sich nichts sagen lassen, die mein Volk fressen, dass sie sich nähren, Gott aber rufen sie nicht an?6Da erschrecken sie sehr, wo kein Schrecken ist; doch Gott zerstreut die Gebeine derer, die dich bedrängen. Du machst sie zuschanden, denn Gott hat sie verworfen.7Ach dass die Hilfe aus Zion über Israel käme! / Wenn Gott das Geschick seines Volkes wendet, freue sich Jakob und sei Israel fröhlich!