Йоан 6

Библия, ревизирано издание

от Bulgarian Bible Society
1 След това Исус отиде на отсрещната страна на Галилейското, т. е. Тивериадското езеро[1]. (Мт 14:13; Мк 6:30; Мк 6:35; Лк 9:10; Лк 9:12)2 И след Него вървеше едно голямо множество, защото гледаха знаменията, които вършеше с болните.3 И Исус се изкачи на хълма и там седеше с учениците Си.4 А наближаваше юдейският празник Пасха. (Изх 12:18; Лев 23:5; Лев 23:7; Вт 16:1; Йн 2:13; Йн 5:1)5 Исус, като вдигна очи и видя, че към Него идва голямо множество, каза на Филип: Откъде да купим хляб да ядат тези хора? (Мт 14:16; Мк 6:35; Мк 6:36; Лк 9:12)6 (А каза това, за да го изпита; защото Той самият знаеше какво ще направи.)7 Филип Му отговори: За двеста динария хляб няма да им стигне, за да вземе всеки по малко. (Чис 11:21; Чис 11:22)8 Един от учениците Му, Андрей, брат на Симон Петър, Му каза:9 Тук има едно момче, което има пет ечемичени хляба и две риби; но какво са те за толкова хора. (4 Цар 4:43)10 Исус каза: Накарайте хората да насядат. А на това място имаше много трева; и така, насядаха около пет хиляди мъже на брой.11 И така, Исус взе хлябовете и като благодари, раздаде ги на учениците, а те – на седналите; така и от рибите, колкото искаха.12 И като се наситиха, каза на учениците Си: Съберете останалите къшеи, за да не се изгуби нищо.13 И така от петте ечемичени хляба събраха и напълниха дванадесет коша с къшеи, останали от тези, които бяха яли. (Мк 8:19)14 Тогава хората, като видяха знамението, което Той извърши, казаха: Наистина, Този е пророкът, Който трябва да дойде на света. (Бит 49:10; Вт 18:15; Вт 18:18; Мт 11:3; Йн 1:21; Йн 4:19; Йн 4:25; Йн 7:40)15 И така, Исус, като разбра, че ще дойдат да Го вземат насила, за да Го направят цар, пак се оттегли сам на хълма.16 А когато се свечери, учениците Му слязоха до езерото (Мт 14:22; Мт 14:23; Мк 6:45; Мк 6:47)17 и влязоха в ладия, и отплаваха към другата страна на езерото в Капернаум. И вече се беше стъмнило, а Исус още не беше дошъл при тях; (Мт 14:22; Мк 6:47)18 и езерото се вълнуваше, понеже духаше силен вятър.19 И като бяха гребали около двадесет и пет или тридесет стадии, видяха, че Исус ходи по езерото и се приближава към лодката; и се уплашиха.20 Но Той им каза: Аз съм; не бойте се!21 Затова бяха готови да Го вземат в лодката; и веднага лодката се озова при сушата, към която отиваха.22 На другия ден множеството, което стоеше от другата страна на езерото, като видя, че има само една ладия и че Исус не беше влязъл с учениците Си в лодката, а че учениците Му бяха тръгнали сами,23 обаче други лодки бяха дошли от Тивериада близо до мястото, където бяха яли хляба, след като Господ бе благодарил,24 и така, множеството хора, като видя, че нито Исус, нито учениците Му са там, те сами влязоха в ладиите и дойдоха в Капернаум, и търсеха Исус.25 И като Го намериха от другата страна на езерото, Му казаха: Учителю, кога си дошъл тук?26 Исус им отговори: Истина, истина ви казвам: Търсите Ме, не защото видяхте знамения, а защото ядохте от хлябовете и се наситихте.27 Работете не за храна, която се разваля, а за храна, която трае за вечен живот, която Човешкият Син ще ви даде; защото Бог Отец Него е потвърдил с печата Си. (Мт 3:17; Мт 17:5; Мк 1:11; Мк 9:7; Лк 3:22; Лк 9:35; Йн 1:32; Йн 1:33; Йн 4:14; Йн 5:37; Йн 6:54; Йн 8:18; Йн 10:36; Д А 2:22; 2 Пет 1:17)28 Затова те Му казаха: Какво да направим, за да вършим Божиите дела?29 Исус им отговори: Това е Божието дело – да повярвате в Този, Когото Той е изпратил. (Йн 17:3; 1 Йн 3:23)30 Тогава Му казаха: Че Ти какво знамение правиш, за да видим и да Ти повярваме? Какво вършиш? (Мт 12:38; Мт 16:1; Мк 8:11; 1 Кор 1:22)31 Бащите ни са яли манната в пустинята, както е писано: „Хляб от небето им даде да ядат.“ (Изх 16:15; Чис 11:7; Неем 9:15; Пс 78:24; Пс 78:25; 1 Кор 10:3)32 На това Исус им каза: Истина, истина ви казвам – не Моисей ви даде хляба от небето, а Моят Отец ви дава истинския хляб от небето.33 Защото Божият хляб е хлябът, който слиза от небето и дава живот на света.34 Тогава те Му казаха: Господи, давай ни винаги този хляб. (Йн 4:15)35 Исус им отговори: Аз съм хлябът на живота; който дойде при Мене, никога няма да огладнее, и който вярва в Мене, никога няма да ожаднее. (Йн 4:14; Йн 6:48; Йн 6:58; Йн 7:37)36 Но ви казвам, че вие Ме видяхте и пак не вярвате. (Йн 6:26; Йн 6:64)37 Всичко, което Ми дава Отец, ще дойде при Мен, и който дойде при Мене, никак няма да го изгоня; (Мт 24:24; Йн 6:45; Йн 10:28; Йн 10:29; 2 Тим 2:19; 1 Йн 2:19)38 защото слязох от небето не Моята воля да върша, а волята на Този, Който Ме е изпратил. (Мт 26:39; Йн 4:34; Йн 5:30; Йн 8:29)39 И ето волята на Този, Който Ме е пратил: от всичко, което Ми е дал, да не изгубя нищо, но да го възкреся в последния ден. (Йн 10:28; Йн 17:12; Йн 18:9)40 Защото това е волята на Моя Отец: всеки, който види Сина и повярва в Него, да има вечен живот и Аз да го възкреся в последния ден. (Йн 3:15; Йн 3:16; Йн 4:14; Йн 6:27; Йн 6:47; Йн 6:54)41 Тогава юдеите роптаеха против Него, защото каза: Аз съм хлябът, който е слязъл от небето.42 И попитаха: Не е ли този Исус, Йосифовият син, Чиито баща и майка ние познаваме? Как казва Той сега: Аз съм слязъл от небето? (Мт 13:55; Мк 6:3; Лк 4:22)43 Исус им отговори: Не роптайте помежду си.44 Никой не може да дойде при Мен, ако не го привлече Отец, Който Ме е пратил, и Аз ще го възкреся в последния ден. (П П 1:4; Йн 6:65)45 Писано е в пророците: „Всички ще бъдат научени от Бога.“ Всеки, който е чул от Отца и се е научил, идва при Мене. (Ис 54:13; Йн 6:37; Евр 8:10; Евр 10:16)46 Не че някой е видял Отца освен Онзи, Който е от Бога. Той е видял Отца. (Мт 11:27; Лк 10:22; Йн 1:18; Йн 5:37; Йн 7:29; Йн 8:19)47 Истина, истина ви казвам: Който вярва в Мен, има вечен живот. (Йн 3:16; Йн 3:18; Йн 3:36; Йн 6:40)48 Аз съм хлябът на живота. (Йн 6:33; Йн 6:35)49 Бащите ви ядоха манната в пустинята и въпреки това умряха. (Йн 6:31)50 Този е хлябът, който слиза от небето, за да яде някой от него и да не умре. (Йн 6:51; Йн 6:58)51 Аз съм живият хляб, който е слязъл от небето. Ако яде някой от този хляб, ще живее до века; да! И хлябът, който Аз ще дам, е Моята плът, която Аз ще дам за живота на света. (Йн 3:13)52 Тогава юдеите взеха да се препират помежду си и да казват: Как може Този да ни даде да ядем плътта Му? (Йн 3:9; Йн 7:43; Йн 9:16; Йн 10:19)53 Затова Исус им каза: Истина, истина ви казвам: Ако не ядете плътта на Човешкия Син и не пиете кръвта Му, нямате живот в себе си. (Мт 26:26; Мт 26:28)54 Който се храни с плътта Ми и пие кръвта Ми, има вечен живот; и Аз ще го възкреся в последния ден. (Йн 4:14; Йн 6:27; Йн 6:40; Йн 6:63)55 Защото Моята плът е истинска храна и Моята кръв е истинско питие.56 Който се храни с Моята плът и пие Моята кръв, той пребъдва в Мен и Аз в него. (1 Йн 3:24; 1 Йн 4:15; 1 Йн 4:16)57 Както живият Отец Ме е пратил и Аз живея чрез Отца, така и онзи, който се храни с Мене, ще живее чрез Мене.58 Този е хлябът, който слезе от небето; онзи, който се храни с този хляб, ще живее до века, а не както бащите ви ядоха и после измряха. (Йн 6:49)59 Това каза Исус в синагогата, като поучаваше в Капернаум.60 И така, мнозина от учениците Му, като чуха това, казаха: Тежко е това учение; кой може да го слуша? (Мт 11:6; Йн 6:66)61 Но Исус, като знаеше в Себе Си, че учениците Му негодуват за това, ги попита: Това ли ви съблазнява?62 Тогава какво ще кажете, ако видите Човешкия Син да отива там, където е бил преди? (Мт 26:64; Мк 16:19; Йн 3:13; Д А 1:9; Еф 4:8)63 Духът е, който дава живот; плътта нищо не ползва; думите, които съм ви говорил, са дух и живот. (Рим 8:2; 2 Кор 3:6)64 Но има някои от вас, които не вярват. Защото Исус отначало знаеше кои са невярващите и кой е този, който щеше да Го предаде. (Мк 2:8; Йн 2:24; Йн 2:25; Йн 3:27; Йн 6:36; Йн 13:11)65 И прибави: Затова ви казах, че никой не може да дойде при Мен, ако не му е дадено от Отца. (Йн 6:44; Йн 6:45)66 Поради това мнозина от учениците Му отстъпиха и не ходеха вече с Него. (Йн 6:60)67 Тогава Исус каза на дванадесетте: Да не искате и вие да си отидете?68 Симон Петър Му отговори: Господи, при кого да отидем? Ти имаш думи на вечен живот (Д А 5:20)69 и ние вярваме и знаем, че Ти си Христос, Син на живия Бог, Святият Божий. (Мт 16:16; Мк 8:29; Лк 9:20; Йн 1:49; Йн 11:27)70 Исус им отговори: Нима не Аз избрах вас, дванадесетте? А, ето, един от вас е дявол. (Лк 6:13; Йн 13:27)71 А Той говореше за Юда Симонов Искариотски; защото той, един от дванадесетте, щеше да Го предаде.

Йоан 6

Schlachter 2000

от Genfer Bibelgesellschaft
1 Danach fuhr Jesus über den See von Galiläa bei Tiberias. (Йн 6:23; Йн 21:1)2 Und es folgte ihm eine große Volksmenge nach, weil sie seine Zeichen sahen, die er an den Kranken tat. (Йн 2:23)3 Jesus aber ging auf den Berg und saß dort mit seinen Jüngern beisammen. (Йн 6:15)4 Es war aber das Passah nahe, das Fest der Juden. (Йн 2:13)5 Da nun Jesus die Augen erhob und sah, dass eine große Volksmenge zu ihm kam, sprach er zu Philippus: Wo kaufen wir Brot, damit diese essen können? (Йн 1:44)6 (Das sagte er aber, um ihn auf die Probe zu stellen, denn er selbst wusste wohl, was er tun wollte.) (Бит 22:1; Вт 8:2; Вт 8:16)7 Philippus antwortete ihm: Für 200 Denare Brot reicht nicht aus für sie, dass jeder von ihnen auch nur ein wenig bekommt! (Чис 11:21; 2 Лет 25:9)8 Da sprach einer von seinen Jüngern, Andreas, der Bruder des Simon Petrus, zu ihm: (Йн 1:40)9 Es ist ein Knabe hier, der hat fünf Gerstenbrote und zwei Fische; doch was ist das für so viele? (4 Цар 4:43)10 Jesus aber sprach: Lasst die Leute sich setzen! Es war nämlich viel Gras an dem Ort. Da setzten sich die Männer; es waren etwa 5 000. (2 Кор 9:8; Фил 4:19)11 Und Jesus nahm die Brote, sagte Dank und teilte sie den Jüngern aus, die Jünger aber denen, die sich gesetzt hatten; ebenso auch von den Fischen, so viel sie wollten. (Лк 22:19; Лк 24:30; Йн 6:23)12 Und als sie gesättigt waren, sprach er zu seinen Jüngern: Sammelt die übrig gebliebenen Brocken, damit nichts verdirbt! (Пс 103:1; Мт 15:27)13 Da sammelten sie und füllten zwölf Körbe mit Brocken von den fünf Gerstenbroten, die denen übrig geblieben waren, welche gegessen hatten. (Пр 11:24)14 Als nun die Leute das Zeichen sahen, das Jesus getan hatte, sprachen sie: Das ist wahrhaftig der Prophet, der in die Welt kommen soll! (Вт 18:15; Йн 7:40)15 Da nun Jesus erkannte, dass sie kommen würden, um ihn mit Gewalt zum König zu machen, zog er sich wiederum auf den Berg zurück, er allein. (Мт 14:23)16 Als es aber Abend geworden war, gingen seine Jünger hinab an den See,17 und sie stiegen in das Schiff und fuhren über den See nach Kapernaum. Und es war schon finster geworden, und Jesus war nicht zu ihnen gekommen. (Мк 6:45; Йн 2:12; Йн 4:46)18 Und der See ging hoch, da ein starker Wind wehte. (Пс 107:25; Пс 135:7)19 Als sie nun ungefähr 25 oder 30 Stadien gerudert hatten, sahen sie Jesus auf dem See gehen und sich dem Schiff nähern; und sie fürchteten sich. (Мт 14:20)20 Er aber sprach zu ihnen: Ich bin’s, fürchtet euch nicht! (Пс 35:3; Ис 43:1; Отк 1:17)21 Da wollten sie ihn in das Schiff nehmen, und sogleich war das Schiff am Land, wohin sie fahren wollten.22 Am folgenden Tag, als die Volksmenge, die am jenseitigen Ufer des Sees stand, gesehen hatte, dass kein anderes Schiff dort war, als nur das eine, in welches seine Jünger gestiegen waren, und dass Jesus nicht mit seinen Jüngern in das Schiff gestiegen war, sondern dass seine Jünger allein abgefahren waren, (Йн 6:2; Йн 6:26)23 (es kamen aber andere Schiffe von Tiberias nahe an den Ort, wo sie das Brot gegessen hatten nach der Danksagung des Herrn)24 — da also die Volksmenge sah, dass Jesus nicht dort war, auch nicht seine Jünger, stiegen auch sie in die Schiffe und kamen nach Kapernaum und suchten Jesus. (Мк 1:37; Йн 1:39; Йн 7:11; Йн 11:56; Йн 12:21)25 Und als sie ihn am anderen Ufer des Sees fanden, sprachen sie zu ihm: Rabbi, wann bist du hierher gekommen? (Йн 1:38)26 Jesus antwortete ihnen und sprach: Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Ihr sucht mich nicht deshalb, weil ihr Zeichen gesehen, sondern weil ihr von den Broten gegessen habt und satt geworden seid.27 Wirkt nicht [für] die Speise, die vergänglich ist, sondern [für] die Speise, die bis ins ewige Leben bleibt, die der Sohn des Menschen euch geben wird; denn diesen hat Gott, der Vater, bestätigt! (Ис 42:1; Ис 55:2; Мт 6:33; Мт 16:26; Лк 10:42; Йн 1:33; Йн 4:13; Йн 5:36; Йн 6:51; Йн 6:58; Йн 14:9)28 Da sprachen sie zu ihm: Was sollen wir tun, um die Werke Gottes zu wirken[1]? (Лк 10:25; Д А 2:37; Д А 16:30)29 Jesus antwortete und sprach zu ihnen: Das ist das Werk Gottes, dass ihr an den glaubt, den er gesandt hat. (Д А 10:30; Д А 10:34; 1 Йн 3:23)30 Da sprachen sie zu ihm: Was tust du denn für ein Zeichen, damit wir sehen und dir glauben? Was wirkst du? (Йн 2:18; Йн 6:11; Йн 12:37; 1 Кор 1:22)31 Unsere Väter haben das Manna gegessen in der Wüste, wie geschrieben steht: »Brot aus dem Himmel gab er ihnen zu essen«.[2] (Изх 16:14; Неем 9:15; Пс 78:24; 1 Кор 10:3)32 Da sprach Jesus zu ihnen: Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Nicht Mose hat euch das Brot aus dem Himmel gegeben, sondern mein Vater gibt euch das wahre Brot aus dem Himmel. (Изх 16:4; Изх 16:8)33 Denn das Brot Gottes ist derjenige, der aus dem Himmel herabkommt und der Welt Leben gibt. (Йн 6:51; Йн 6:58; Фил 1:21)34 Da sprachen sie zu ihm: Herr, gib uns allezeit dieses Brot! (Йн 4:15)35 Jesus aber sprach zu ihnen: Ich bin das Brot des Lebens.[3] Wer zu mir kommt, den wird nicht hungern, und wer an mich glaubt, den wird niemals dürsten. (Ис 55:2; Йн 4:14; Йн 7:37; Йн 8:12; Йн 9:5; Йн 10:7; Йн 10:9; Йн 10:11; Йн 10:14; Йн 11:25; Йн 14:6; Йн 15:1; Йн 15:5; Отк 7:16)36 Aber ich habe es euch gesagt, dass ihr mich gesehen habt und doch nicht glaubt. (Лк 16:31; Йн 5:39)37 Alles, was mir der Vater gibt, wird zu mir kommen; und wer zu mir kommt, den werde ich nicht hinausstoßen. (Ис 55:7; Мт 11:28; Лк 23:43; Йн 17:2; Д А 13:48; 1 Тим 1:15)38 Denn ich bin aus dem Himmel herabgekommen, nicht damit ich meinen Willen tue, sondern den Willen dessen, der mich gesandt hat. (Йн 5:30; Фил 2:8)39 Und das ist der Wille des Vaters, der mich gesandt hat, dass ich nichts verliere von allem, was er mir gegeben hat, sondern dass ich es auferwecke am letzten Tag. (Мт 18:14; Йн 10:28; Йн 17:12; Рим 8:11; 1 Сол 4:14)40 Das ist aber der Wille dessen, der mich gesandt hat, dass jeder, der den Sohn sieht und an ihn glaubt, ewiges Leben hat; und ich werde ihn auferwecken am letzten Tag. (Йн 6:47; Йн 6:54)41 Da murrten die Juden über ihn, weil er gesagt hatte: Ich bin das Brot, das aus dem Himmel herabgekommen ist, (Лк 5:30; 1 Кор 10:10)42 und sie sprachen: Ist dieser nicht Jesus, der Sohn Josephs, dessen Vater und Mutter wir kennen? Wie kann dieser denn sagen: Ich bin aus dem Himmel herabgekommen? (Мк 6:3; Лк 4:22; Йн 1:45; Йн 7:27)43 Da antwortete Jesus und sprach zu ihnen: Murrt nicht untereinander!44 Niemand kann zu mir kommen, es sei denn, dass ihn der Vater zieht, der mich gesandt hat; und ich werde ihn auferwecken am letzten Tag. (Мт 16:17; Д А 13:48; Д А 16:14; Фил 2:13)45 Es steht geschrieben in den Propheten: »Und sie werden alle von Gott gelehrt sein«.[4] Jeder nun, der vom Vater gehört und gelernt hat, kommt zu mir. (Йов 36:22; Ис 54:13; 1 Кор 2:12)46 Nicht, dass jemand den Vater gesehen hätte; nur der, welcher von Gott ist, der hat den Vater gesehen. (Лк 10:22; Йн 1:18)47 Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Wer an mich glaubt, der hat ewiges Leben. (Йн 3:36; Йн 6:40; Д А 16:31)48 Ich bin das Brot des Lebens. (Йн 6:33; Йн 6:35)49 Eure Väter haben das Manna gegessen in der Wüste und sind gestorben;50 dies ist das Brot, das aus dem Himmel herabkommt, damit, wer davon isst, nicht stirbt. (Йн 6:35; Йн 6:58)51 Ich bin das lebendige Brot, das aus dem Himmel herabgekommen ist. Wenn jemand von diesem Brot isst, so wird er leben in Ewigkeit. Das Brot aber, das ich geben werde, ist mein Fleisch, das ich geben werde für das Leben der Welt. (Евр 9:28; Евр 10:5; 1 Йн 2:2)52 Da stritten die Juden untereinander und sprachen: Wie kann dieser uns [sein] Fleisch zu essen geben? (Йн 3:4; Йн 3:9)53 Darum sprach Jesus zu ihnen: Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Wenn ihr nicht das Fleisch des Menschensohnes esst und sein Blut trinkt, so habt ihr kein Leben in euch. (1 Кор 10:16; 1 Кор 11:24)54 Wer mein Fleisch isst und mein Blut trinkt, der hat ewiges Leben, und ich werde ihn auferwecken am letzten Tag. (Лев 17:11; 1 Йн 1:7)55 Denn mein Fleisch ist wahrhaftig Speise, und mein Blut ist wahrhaftig Trank. (Мт 26:26; Лк 22:19; Йн 6:35)56 Wer mein Fleisch isst und mein Blut trinkt, der bleibt in mir und ich in ihm. (Гал 2:20; Еф 3:17; 1 Йн 4:15)57 Wie mich der lebendige Vater gesandt hat und ich um des Vaters willen lebe, so wird auch der, welcher mich isst, um meinetwillen leben. (Йн 5:26; Фил 1:21; Кол 3:3)58 Dies ist das Brot, das aus dem Himmel herabgekommen ist; es ist nicht wie das Manna, das eure Väter gegessen haben, und sind gestorben; wer dieses Brot isst, der wird leben in Ewigkeit! (Йн 6:48)59 Dies sprach er, als er in der Synagoge von Kapernaum lehrte. (Йн 6:24)60 Viele nun von seinen Jüngern, die das hörten, sprachen: Das ist eine harte Rede! Wer kann sie hören? (Мт 19:22; 2 Пет 3:16)61 Da aber Jesus bei sich selbst erkannte, dass seine Jünger darüber murrten, sprach er zu ihnen: Ist euch das ein Ärgernis?62 Wie nun, wenn ihr den Sohn des Menschen dorthin auffahren seht, wo er zuvor war? (Мк 16:19; Йн 3:13; Д А 1:9; Еф 4:8)63 Der Geist ist es, der lebendig macht, das Fleisch nützt gar nichts. Die Worte, die ich zu euch rede, sind Geist und sind Leben. (Пр 13:14; Йн 6:68; Рим 8:5; 1 Кор 2:14; 2 Кор 3:6)64 Aber es sind etliche unter euch, die nicht glauben. Denn Jesus wusste von Anfang an, wer die waren, die nicht glaubten, und wer ihn verraten würde. (Йн 2:25; Йн 6:71; 2 Тим 2:19)65 Und er sprach: Darum habe ich euch gesagt: Niemand kann zu mir kommen, es sei ihm denn von meinem Vater gegeben! (Йн 6:44)66 Aus diesem Anlass zogen sich viele seiner Jünger zurück und gingen nicht mehr mit ihm. (Лк 9:62; Йн 6:15; Евр 10:38)67 Da sprach Jesus zu den Zwölfen: Wollt ihr nicht auch weggehen? (И Н 24:15; Рут 1:11; 2 Цар 15:19)68 Da antwortete ihm Simon Petrus: Herr, zu wem sollen wir gehen? Du hast Worte ewigen Lebens; (Д А 5:20; 2 Тим 1:10; 1 Йн 5:11)69 und wir haben geglaubt und erkannt, dass du der Christus bist, der Sohn des lebendigen Gottes!70 Jesus antwortete ihnen: Habe ich nicht euch Zwölf erwählt? Und doch ist einer von euch ein Teufel! (Йн 15:16)71 Er redete aber von Judas, Simons Sohn, dem Ischariot, denn dieser sollte ihn verraten, er, der einer von den Zwölfen war.