от Bulgarian Bible Society1Що се пък отнася до идоложертвените храни, мислим, че всички имаме знание. – Добре, но знанието възгордява, а любовта назидава. (1 Кор 13:4)2Ако някой мисли, че знае нещо, той още нищо не е тъй узнал, както трябва да знае. (1 Кор 13:12)3Ако пък някой люби Бога, той е познат от Него. (2 Тим 2:19)4– Колкото за ядене идолски жертви знаем, че идолът е нищо в света и че други бог няма, освен Единаго Бога. (Вт 4:39; 1 Тим 2:5)5Защото, макар и да има само по име богове, било на небето, било на земята (както и има много богове и много господевци), (Вт 10:17)6ние обаче имаме един Бог Отец, от Когото е всичко, и ние сме у Него, и един Господ Иисус Христос, чрез Когото е всичко и ние сме чрез Него. (Мал 2:10; Йн 13:13)7– Добре, но не у всички има това знание; някои с досегашните си понятия за идолите ядат идоложертвено като идолски жертви, и съвестта им, бидейки немощна, се осквернява. (Рим 14:23)8Храната не ни приближава към Бога, защото, нито ако ядем, печелим, нито ако не ядем, губим. (Рим 14:17)9Пазете се обаче, да не би някак тая ваша свобода стане съблазън за немощните. (Рим 14:13)10Защото, ако някой види, че ти, който разбираш, седиш на трапеза в капище, то неговата съвест, като на немощен, не ще ли го насърчи да яде идолски жертви?11И при твоето разбиране ще загине немощният брат, за когото е умрял Христос. (Рим 14:15)12А като грешите тъй против братята и биете немощната им съвест, вие грешите против Христа. (Рим 14:1)13Затова, щом храната съблазнява брата ми, няма да ям месо никога, за да не съблазня брата си. (Рим 14:21)
Das Essen von Götzenopferfleisch und die Grenzen der Freiheit des Gläubigen
1Was aber die Götzenopfer angeht, so wissen wir: Wir alle haben Erkenntnis. Die Erkenntnis bläht auf, die Liebe aber erbaut. (Д А 15:20; Д А 15:29; Рим 14:14; 1 Кор 8:4; 1 Кор 10:33; 1 Кор 13:4; Гал 5:13)2Wenn aber jemand meint, etwas zu wissen, der hat noch nichts so erkannt, wie man erkennen soll. (Пр 26:12; Гал 6:3; 1 Тим 6:3)3Wenn aber jemand Gott liebt, der ist von ihm erkannt. (Йн 10:14; Йн 21:17; Гал 4:9; 2 Тим 2:19)4Was nun das Essen der Götzenopfer betrifft, so wissen wir, dass ein Götze in der Welt nichts ist, und dass es keinen anderen Gott gibt außer dem Einen. (Вт 4:39; Ис 44:6; Ис 45:21; Ер 10:14; 1 Кор 10:19; 1 Тим 2:5)5Denn wenn es auch solche gibt, die Götter genannt werden, sei es im Himmel oder auf Erden — wie es ja wirklich viele »Götter« und viele »Herren« gibt —, (Пс 82:6; Пс 97:7; Пс 97:9; Еф 1:21; Еф 6:12)6so gibt es für uns doch nur einen Gott, den Vater, von dem alle Dinge sind und wir für ihn; und einen Herrn, Jesus Christus, durch den alle Dinge sind, und wir durch ihn. (Мал 2:10; Мт 6:9; Йн 1:3; Йн 13:13; Д А 17:25; Рим 11:36; Еф 2:10; Еф 4:5; Еф 4:6; Фил 2:11; Кол 1:16)7Aber nicht alle haben die Erkenntnis, sondern etliche machen sich ein Gewissen wegen des Götzen und essen [das Fleisch] noch immer als Götzenopferfleisch, und so wird ihr Gewissen befleckt, weil es schwach ist. (Рим 14:23; 1 Кор 10:28)8Nun bringt uns aber eine Speise nicht näher zu Gott; denn wir sind nicht besser, wenn wir essen, und sind nicht geringer, wenn wir nicht essen. (Рим 14:6; Рим 14:17; Кол 2:16)9Habt aber acht, dass diese eure Freiheit den Schwachen nicht zum Anstoß wird! (Рим 14:13; Рим 14:20; Гал 5:13)10Denn wenn jemand dich, der du die Erkenntnis hast, im Götzentempel zu Tisch sitzen sieht, wird nicht sein Gewissen, weil es schwach ist, dazu ermutigt werden, Götzenopferfleisch zu essen? (Лев 19:4; Чис 25:2; Ам 2:8)11Und so wird wegen deiner Erkenntnis der schwache Bruder verderben, um dessen willen Christus gestorben ist. (Рим 14:15; Рим 15:1)12Wenn ihr aber auf solche Weise an den Brüdern sündigt und ihr schwaches Gewissen verletzt, so sündigt ihr gegen Christus. (Мт 25:45)13Darum, wenn eine Speise meinem Bruder ein Anstoß [zur Sünde] wird, so will ich lieber in Ewigkeit kein Fleisch essen, damit ich meinem Bruder keinen Anstoß [zur Sünde] gebe. (Рим 14:21; 1 Кор 9:22; 1 Кор 13:5)