от Bulgarian Bible Society1Сетне, след четиринайсет години, пак възлязох в Иерусалим с Варнава, като взех с мене си и Тита.2А възлязох по откровение и предложих на верните, насаме пък на най-видните, благовестието, което проповядвам между езичниците, – да не би да тичам, или да съм тичал напразно. (Фил 2:16)3Но и Тит, който беше с мене, макар и елин, не биде принуден да се обреже. (Д А 16:3)4Колкото пък за привмъкналите се лъжебратя, които скришно дойдоха да подглеждат нашата свобода, що имаме в Христа Иисуса, за да ни поробят, (Гал 4:3)5тям нито за час се оставихме да ни покорят, та да се запази у вас истината на благовестието.6А що се отнася до най-видните (каквито и да са били те някогаш, мене е все едно: Бог не гледа човека по лице), те нищо не ми прибавиха. (Вт 10:17; 2 Лет 19:7; Йов 34:19; Д А 10:34; Рим 2:11; Еф 6:9)7Напротив, като видяха, че мене е поверено да благовестя на необрязаните, както Петру – на обрязаните (Д А 9:15)8(понеже Оня, Който помогна на Петра в апостолството между обрязаните, помогна и на мене между езичниците),9и като узнаха за дадената мене благодат, Иаков, Кифа и Иоан, смятани за стълбове, подадоха на мене и на Варнава ръка за общуване, за да отидем ние при езичниците, а те – при обрязаните,10като само ни поръчаха да помним сиромасите, което се и постарах да изпълня точно. (Д А 24:17; Рим 15:26; 1 Кор 16:1; 2 Кор 9:1)11А когато дойде Петър в Антиохия, аз му се лично опрях, защото се бе изложил на осъждане.12Понеже, преди да пристигнат някои от Иакова, той ядеше заедно с езичниците; а когато те дойдоха, почна да се спотаява и да страни, като се боеше от обрязаните. (Д А 21:20)13Заедно с него лицемереха и другите иудеи, тъй че дори и Варнава се увлече от лицемерието им.14Но, когато видях, че те не постъпват право по евангелската истина, казах на Петра пред всички: ако ти, бидейки иудеин, живееш по езически, а не по иудейски, защо караш езичниците да живеят по иудейски? (Д А 10:28)15Ние по природа сме иудеи, а не грешници от езичниците;16обаче, като узнахме, че човек се оправдава не чрез дела по закона, а само чрез вяра в Иисуса Христа, и ние повярвахме в Христа Иисуса, за да се оправдаем чрез вярата в Христа, а не чрез дела по закона; защото чрез дела по закона няма да се оправдае никоя плът. (Д А 13:38; Гал 3:11; Тит 3:7)17Ако пък, залягайки да се оправдаем в Христа, и сами се оказахме грешници, нима Христос е служител на греха? Съвсем не! (Рим 3:19; Рим 3:24)18Защото, ако отново градя, що съм разрушил, сам себе си правя престъпник:19чрез закона умрях за закона, та да живея за Бога. Разпнах се с Христа, (Рим 7:6; 2 Кор 5:15; 1 Пет 4:2)20и вече не аз живея, а Христос живее в мене. А дето живея сега в плът, живея с вярата в Сина Божий, Който ме възлюби и предаде Себе Си за мене. (Рим 6:6; Тит 2:14)21Не отхвърлям Божията благодат; защото, ако чрез закона е оправданието, тогава Христос напразно умря. (Гал 5:2; Евр 7:11)
Die Anerkennung des Aposteldienstes von Paulus durch Petrus, Jakobus und Johannes
1Darauf, nach 14 Jahren, zog ich wieder hinauf nach Jerusalem mit Barnabas und nahm auch Titus mit. (Д А 11:22; Д А 15:2; Тит 1:4)2Ich zog aber aufgrund einer Offenbarung hinauf und legte ihnen, insbesondere den Angesehenen, das Evangelium vor, das ich unter den Heiden verkündige, damit ich nicht etwa vergeblich liefe oder gelaufen wäre. (Рим 2:16; 1 Кор 3:15; Гал 2:6; Гал 2:9; Фил 2:16)3Aber nicht einmal mein Begleiter Titus, obwohl er ein Grieche ist, wurde gezwungen, sich beschneiden zu lassen. (1 Кор 9:21)4Was aber die eingeschlichenen falschen Brüder betrifft, die sich hereingedrängt hatten, um unsere Freiheit auszukundschaften, die wir in Christus Jesus haben, damit sie uns unterjochen könnten — (Д А 15:1; Рим 8:15; 2 Кор 11:26; Кол 2:20; 2 Пет 2:1; 1 Йн 4:1)5denen gaben wir auch nicht eine Stunde nach, dass wir uns ihnen unterworfen hätten, damit die Wahrheit des Evangeliums bei euch bestehen bliebe. (Гал 5:2)6Von denen aber, die etwas gelten — was sie früher waren, ist mir gleich; Gott achtet das Ansehen der Person nicht —, mir haben diese Angesehenen nichts weiter auferlegt; (Вт 10:17; Д А 10:34; Рим 2:11; Гал 2:2; Гал 2:9; Кол 3:25)7sondern im Gegenteil, als sie sahen, dass ich mit dem Evangelium an die Unbeschnittenen[1] betraut bin, gleichwie Petrus mit dem an die Beschneidung[2] — (1 Тим 2:7; 1 Пет 1:1)8denn der, welcher in Petrus kräftig wirkte zum Aposteldienst unter der Beschneidung, der wirkte auch in mir kräftig für die Heiden —, (Д А 2:41; Рим 15:18)9und als sie die Gnade erkannten, die mir gegeben ist, reichten Jakobus und Kephas[3] und Johannes, die als Säulen gelten, mir und Barnabas die Hand der Gemeinschaft, damit wir unter den Heiden, sie aber unter der Beschneidung wirkten; (Ер 1:18; Д А 15:26; Рим 1:5; Гал 1:18; Еф 2:20)10nur sollten wir an die Armen gedenken, und ich habe mich auch eifrig bemüht, dies zu tun. (Д А 11:29; Рим 15:26)
Paulus widersteht Petrus in Antiochia
11Als aber Petrus nach Antiochia kam, widerstand ich ihm ins Angesicht, denn er war im Unrecht. (Д А 15:35; Гал 1:10)12Bevor nämlich etliche von Jakobus kamen, aß er mit den Heiden; als sie aber kamen, zog er sich zurück und sonderte sich ab, weil er die aus der Beschneidung fürchtete. (Пр 29:25; Мк 2:16; Д А 10:28)13Und auch die übrigen Juden heuchelten mit ihm, sodass selbst Barnabas von ihrer Heuchelei mit fortgerissen wurde. (Екл 9:18)14Als ich aber sah, dass sie nicht richtig wandelten nach der Wahrheit des Evangeliums, sprach ich zu Petrus vor allen: Wenn du, der du ein Jude bist, heidnisch lebst und nicht jüdisch, was zwingst du die Heiden, jüdisch zu leben? (Пс 125:5; Д А 15:10; Гал 6:1; 1 Тим 5:20; Евр 12:13)
Durch Christus gerechtfertigt – mit Christus gekreuzigt
15Wir sind [zwar] von Natur Juden und nicht Sünder aus den Heiden; (Рим 3:1; Фил 3:4)16[doch] weil wir erkannt haben, dass der Mensch nicht aus Werken des Gesetzes gerechtfertigt wird[4], sondern durch den Glauben an Jesus Christus, so sind auch wir an Christus Jesus gläubig geworden, damit wir aus dem Glauben an Christus gerechtfertigt würden und nicht aus Werken des Gesetzes, weil aus Werken des Gesetzes kein Fleisch gerechtfertigt wird. (Д А 13:39; Д А 15:11; Рим 3:20; Еф 2:9; Фил 3:9)17Wenn wir aber, weil wir in Christus gerechtfertigt zu werden suchen, auch selbst als Sünder erfunden würden, wäre demnach Christus ein Sündendiener? Das sei ferne! (Рим 6:2; Рим 11:6; 1 Йн 3:5)18Denn wenn ich das, was ich niedergerissen habe, wieder aufbaue, so stelle ich mich selbst als Übertreter hin. (Гал 4:9; Гал 5:11)19Nun bin ich aber durch das Gesetz[5] dem Gesetz gestorben, um für Gott zu leben. (Рим 6:11; 2 Кор 5:15; 1 Пет 4:2)20Ich bin mit Christus gekreuzigt; und nun lebe ich, aber nicht mehr ich [selbst], sondern Christus lebt in mir. Was ich aber jetzt im Fleisch lebe, das lebe ich im Glauben an den Sohn Gottes, der mich geliebt und sich selbst für mich hingegeben hat. (Йн 10:15; Йн 15:4; Рим 6:4; Еф 3:17; Фил 1:21; Кол 2:20; 1 Йн 5:12)21Ich verwerfe die Gnade Gottes nicht; denn wenn durch das Gesetz Gerechtigkeit [kommt], so ist Christus vergeblich gestorben.