Galatów 2,9

Słowo Życia

9 Tak więc Jakub, Piotr i Jan, uważani za filary kościoła, potwierdzili, że Bóg zlecił mi tę szczególną misję. Dlatego podali mi i Barnabie dłoń na znak jedności. Odtąd my nadal mieliśmy głosić dobrą nowinę wśród pogan, a oni—wśród Żydów. 

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

9 i gdy poznali daną mi łaskę, Jakub i Kefas, i Jan, którzy uchodzą za filary, podali mi i Barnabie prawicę [na znak] wspólnoty, abyśmy [szli] do narodów, a oni do obrzezanych; (Mt 4,21; Dz 3,1; Dz 4,19; Rz 1,5; 1 Kor 15,10; Ga 1,15; Ga 1,18; Ga 1,19; Flp 2,1; 1 Tm 3,15; 1 J 1,3; 1 J 1,7; Ap 3,12) 

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

9 Gdy więc zdali sobie sprawę z danej mi łaski, Jakub, Kefas i Jan — ludzie uchodzący za filary — uścisnęli mnie i Barnabie rękę na znak wspólnoty. Uczynili to w przekonaniu, że my mamy iść do pogan, a oni do obrzezanych.