Apokalipsa 19,10

Słowo Życia

10 Wtedy padłem mu do nóg, chcąc oddać mu cześć, ale on rzekł: —Nie czyń tego! Ja także jestem tylko sługą Boga, podobnie jak ty i inni wierzący, którzy—natchnieni przez Ducha—opowiadają ludziom o Jezusie. Cześć należy się tylko Bogu! 

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

10 I upadłem przed jego stopami, aby mu się pokłonić. A on do mnie: Nie rób tego! Jestem współsługą twoim i twoich braci, którzy mają świadectwo Jezusa – Bogu oddaj pokłon! A świadectwem Jezusa jest duch proroctwa. (Mt 3,16; Mk 1,10; Łk 3,21; Dz 10,25; Dz 14,14; Ap 1,2; Ap 1,3; Ap 4,1; Ap 10,1; Ap 10,11; Ap 11,19; Ap 14,7; Ap 14,17; Ap 15,5; Ap 18,1; Ap 19,1; Ap 19,7; Ap 22,7; Ap 22,8; Ap 22,10; Ap 22,18) 

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

10 Wtedy upadłem do jego stóp, by mu się pokłonić. Lecz on mnie powstrzymał: Nie rób tego! — powiedział. — Jestem współsługą twoim oraz twoich braci, którzy mają świadectwo Jezusa. Pokłon oddaj Bogu! A tym świadectwem Jezusa jest duch proroctwa.