2.Mose 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Dzieje Izraelitów w Egipcie

1 Oto imiona* synów Izraela przybyłych z Jakubem* do Egiptu – każdy przybył ze swoim domem:* 2 Ruben, Symeon, Lewi i Juda; 3 Issachar, Zebulon i Beniamin; 4 Dan i Naftali, Gad i Aszer. 5 A było wszystkich dusz, które wyszły z lędźwi Jakuba, dusz siedemdziesiąt,* Józef zaś był już w Egipcie. 6 Potem umarł Józef i wszyscy jego bracia, i całe to pokolenie. 7 A synowie Izraela byli płodni i mnożyli się,* i stawali się liczni, i potężnieli coraz bardziej i bardziej,* i ziemia była nimi zapełniona. 8 Nastał też w Egipcie nowy król,* który nie znał Józefa. 9 I powiedział do swego ludu: Oto lud synów Izraela stał się liczniejszy i potężniejszy niż my. 10 Postąpmy z nim mądrze, aby się nie rozrastał, bo gdyby spotkała nas wojna, mógłby i on dołączyć do tych, którzy nas nienawidzą, i walczyć przeciw nam – i odejść* z tej ziemi. 11 Ustanowiono zatem nad nim książąt* nad przymusowymi robotnikami, po to, by gnębili go ciężkimi robotami – a budowano wtedy dla faraona miasta-spichlerze:* Pitom* i Ramses.* 12 Lecz im bardziej go gnębili, tym stawał się liczniejszy i tym bardziej się rozrastał – i wzdrygano się* przed synami Izraela. 13 I zmusili Egipcjanie synów Izraela do pracy pod przymusem, 14 i uprzykrzali im życie ciężką pracą w glinie i przy cegłach, i najróżniejszą pracą na polu, a wszystkie te prace, które wykonywali, [wykonywali] pod przymusem. 15 Powiedział też król Egiptu do położnych hebrajskich, z których jedna miała na imię Szifra,* a druga miała na imię Pua:* 16 Gdy będziecie przy porodach Hebrajek, patrzcie na stolik:* Jeśli to syn, uśmiercajcie go, a jeśli to córka, niech zostanie przy życiu. 17 Położne jednak bały się Boga i nie czyniły tak, jak im nakazał król Egiptu, ale zostawiały chłopców przy życiu. 18 Wtedy król* Egiptu wezwał położne i powiedział do nich: Dlaczego uczyniłyście tę rzecz i zostawiałyście chłopców przy życiu? 19 A położne odpowiedziały faraonowi, że Hebrajki* nie są jak kobiety egipskie, bo są one żywotne – rodzą, zanim przyjdzie do nich położna! 20 Bóg zaś darzył położne tym, co dobre, a lud mnożył się* i bardzo potężniał. 21 A ponieważ położne bały się Boga, obdarzył je domami.* 22 Wtedy faraon nakazał całemu swemu ludowi: Każdego syna, który się urodzi – wrzućcie go do Nilu; a każdą córkę pozostawcie przy życiu!