2.Mose 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Narodziny i dzieciństwo Mojżesza

1 A pewien człowiek z domu Lewiego poszedł i pojął [za żonę] córkę z domu Lewiego. 2 I poczęła ta kobieta, i urodziła syna. Widząc zaś, że jest piękny, ukrywała go* przez trzy miesiące. 3 A gdy nie mogła go już ukrywać, wzięła* dla niego kosz* z trzciny, powlokła go smołą i żywicą* i umieściła w nim dziecko – i umieściła [je] w sitowiu na brzegu Nilu.* 4 Jego siostra zaś ustawiła się* z daleka, aby wiedzieć, co się z nim stanie. 5 Wtedy zeszła córka faraona,* aby wykąpać się w Nilu, a jej dziewczęta* przechadzały się nad brzegiem Nilu. Wtedy zobaczyła koszyk pośród sitowia i posłała swoją niewolnicę,* aby go zabrała. 6 A gdy otworzyła i zobaczyła go – dziecko – oto był to chłopiec, który płakał. I zlitowała się nad nim. Powiedziała: To jedno z dzieci hebrajskich. 7 Wtedy jego siostra powiedziała do córki faraona: Czy mam pójść i zawołać ci jakąś kobietę, mamkę, spośród Hebrajek, by karmiła ci to dziecko? 8 I odpowiedziała jej córka faraona: Idź! Młoda dziewczyna* poszła i zawołała matkę dziecka. 9 Wówczas córka faraona powiedziała jej: Zabierz to dziecko i wykarm mi je, a ja dam ci twoją zapłatę. Wzięła więc kobieta dziecko i wykarmiła je. 10 A gdy dziecko podrosło, przyprowadziła je do córki faraona – i był jej za syna. I nadała mu imię Mojżesz,* bo powiedziała: Z wody go wyciągnęłam.

Mojżesz wśród swoich

11 I stało się w tych dniach, kiedy Mojżesz już dorósł, że wyszedł do swoich braci i przyglądał się ich przymusowym robotom. Wtedy zobaczył pewnego Egipcjanina, który bił Hebrajczyka, jednego z jego braci. 12 Rozejrzał się więc dookoła, zobaczył, że nikogo nie ma, powalił* Egipcjanina – i zagrzebał go w piasku. 13 Wyszedł też następnego dnia, a oto dwaj mężczyźni, Hebrajczycy, szarpali się [ze sobą]. Wtedy powiedział do winnego:* Dlaczego bijesz swego bliźniego? 14 A [ten] odpowiedział: Kto cię ustanowił księciem i sędzią* nad nami? Czy ty mówisz, że chcesz mnie zabić, tak jak zabiłeś Egipcjanina?* Wtedy Mojżesz przestraszył się, bo powiedział: Na pewno wydała się sprawa! 15 I [rzeczywiście] usłyszał faraon o tej sprawie, i próbował zabić Mojżesza, lecz Mojżesz uciekł przed faraonem i zatrzymał się w ziemi Midianitów* – i zatrzymał się przy studni.

Mojżesz w Midianie

16 Pewien zaś kapłan Midianitów miał siedem córek. [Te] przyszły, zaczęły czerpać [wodę] i napełniać poidła, by napoić owce swego ojca, 17 ale przyszli pasterze i odpędzili je. Wtedy Mojżesz wstał i wybawił je – i napoił ich owce. 18 Gdy więc przyszły do Reuela,* swego ojca, [ten] powiedział: Dlaczego dziś pośpieszyłyście z przyjściem? 19 A one odpowiedziały: Jakiś Egipcjanin wybawił nas z ręki pasterzy, a też obficie naczerpał nam [wody] i napoił owce. 20 Zapytał więc swoje córki: A gdzie on jest? Dlaczego to* zostawiłyście tego człowieka? Przywołajcie go, niech zje posiłek.* 21 Mojżesz zgodził się pozostać u tego człowieka, a [ten] dał Mojżeszowi Syporę,* swoją córkę, za żonę.* 22 I urodziła syna, i dał mu na imię Gerszom,* bo powiedział: Stałem się przychodniem w obcej ziemi.

Wysłuchana modlitwa

23 I stało się po wielu tych dniach, że umarł król egipski. Synowie Izraela wzdychali z powodu [ciężkiej] pracy i wołali – i dotarło do Boga ich wołanie o pomoc z powodu pracy. 24 I usłyszał Bóg ich jęk, i wspomniał Bóg na swoje przymierze z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem. 25 I wejrzał Bóg na synów Izraela – i przejął się Bóg.*