Römer 8 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Życie przemienione w dziele odkupienia – wolne od potępienia i zniewalających roszczeń cielesności

1 Teraz jednak nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie.* 2 Bo prawo Ducha [odnoszące się do] życia w Chrystusie Jezusie* uwolniło cię od prawa grzechu i śmierci.

Życie przemienione dziełem odkupienia – wolne od Prawa, a jednak czyniące zadość jego normie

3 Co* do niemocy Prawa,* w której niedomagało z powodu ciała, Bóg, przez posłanie swego Syna w podobieństwie grzesznego ciała* oraz za grzech, potępił grzech w ciele,* 4 aby słuszna norma Prawa* została wypełniona w nas, którzy postępujemy nie według ciała, ale według Ducha.* 5 Ci bowiem, którzy są według ciała, myślą o tym, co cielesne; ci zaś, [którzy są] według Ducha – o tym, co od Ducha.* 6 Gdyż zamysł ciała to śmierć, a zamysł Ducha – to życie i pokój. 7 Dlatego zamysł ciała jest wrogi Bogu; nie poddaje się bowiem Prawu Bożemu, bo też nie jest w stanie. 8 Ci zaś, którzy są w ciele, Bogu podobać się nie są w stanie.

Być w Duchu

9 Wy jednak nie jesteście w ciele, lecz w Duchu* – skoro Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś ktoś nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest Jego. 10 Jeśli jednak Chrystus jest w was, to chociaż ciało jest martwe z powodu grzechu, duch jest żywy dzięki sprawiedliwości. 11 Jeśli zaś Duch Tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, to Ten, który Jezusa Chrystusa wzbudził z martwych, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez swego Ducha, który mieszka w was. 12 Tak więc, bracia, jesteśmy dłużnikami nie ciała, aby żyć według ciała. 13 Jeśli bowiem według ciała żyjecie,* przyjdzie wam umrzeć;* jeśli jednak Duchem* sprawy ciała uśmiercacie – będziecie żyli.* 14 Bo wszyscy, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi. 15 Nie wzięliście przecież Ducha niewoli, by znowu [pogrążać się] w lęku, lecz wzięliście Ducha synostwa, w którym wołamy: Abba, Ojcze! 16 Ten to Duch świadczy wraz z naszym duchem, że jesteśmy dziećmi Boga. 17 A jeśli dziećmi, to i dziedzicami – dziedzicami Boga, a [jednocześnie] współdziedzicami Chrystusa, skoro* razem [z Nim] cierpimy, aby również razem [z Nim] móc dostąpić* chwały.*

Teraźniejsze utrapienia i nadchodząca chwała

18 Uważam bowiem,* że utrapienia teraźniejszego czasu nic nie znaczą w związku z chwałą, która ma nam zostać objawiona.* 19 Stworzenie bowiem z tęsknotą oczekuje objawienia się synów Boga,* 20 gdyż stworzenie zostało poddane marności, nie z własnej chęci, lecz przez Tego, który je poddał, w nadziei, 21 że i to stworzenie zostanie wyzwolone z niewoli skażenia* [i wprowadzone] w [pełną] chwały wolność dzieci Boga.* 22 Wiemy bowiem, że całe stworzenie razem wzięte aż dotąd wzdycha i przeżywa bóle rodzenia.* 23 Ale nie tylko [to], również my sami, którzy posiadamy pierwszy owoc, Ducha,* wzdychamy i my w sobie samych, oczekując synostwa, odkupienia naszego ciała.* 24 W tej bowiem nadziei zbawieni jesteśmy;* a nadzieja, którą się ogląda, nie jest nadzieją, bo kto widzi, po co ma mieć nadzieję? 25 Jeśli jednak spodziewamy się tego, czego nie widzimy, wytrwale [na to] czekamy.* 26 Podobnie zaś i Duch wspiera [nas] w naszej słabości;* nie wiemy bowiem, o co się modlić, jak należy, ale sam Duch wstawia się [za nami] w niewysłowionych westchnieniach.* 27 Ten zaś, który bada serca, wie, jaki jest zamysł Ducha, bo po [myśli] Bożej wstawia się za świętymi. 28 Wiemy też, że kochającym Boga* wszystko współdziała ku dobremu* – tym, którzy są powołani zgodnie z [Jego] postanowieniem.* 29 Bo tych, których wcześniej poznał,* przeznaczył* – współdzielących kształt obrazu Jego Syna – do tego, by On był pierworodnym pośród wielu braci;* 30 których zaś przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił,* a których usprawiedliwił, tych też uwielbił.

Bezpieczeństwo naszego odkupienia

31 Co więc na to powiemy? Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam?* 32 On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże nie miałby wraz z Nim podarować* nam wszystkiego? 33 Kto będzie oskarżał wybranych Bożych?* Bóg [przecież] usprawiedliwia.* 34 Kto będzie potępiał? Chrystus Jezus, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który jest po prawicy Boga, On przecież wstawia się za nami.* 35 Kto nas odłączy od miłości Chrystusowej?* Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód, nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? 36 Jak napisano: Z powodu ciebie cały dzień nas zabijają, uważani jesteśmy za owce [przeznaczone] na rzeź.* 37 Ale w tym wszystkim wyraźnie zwyciężamy przez Tego, który nas ukochał.*

Pewność Bożej miłości

38 Gdyż jestem tego pewien,* że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani teraźniejszość, ani przyszłość, ani moce, 39 ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie* nie zdoła nas odłączyć od miłości Bożej,* która jest w Chrystusie Jezusie,* naszym Panu.*