Jakobus 4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Jakobus 4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Harmonijne życie i odpowiedzi na modlitwy

1 Skąd wojny* i skąd walki* między wami?* Czy nie stąd – z waszych namiętności* ścierających się w waszych członkach? 2 Pożądacie, a nie macie; zabijacie i zazdrościcie, a nie możecie osiągnąć; walczycie i wojujecie – nie macie, bo nie prosicie. 3 Prosicie, a nie otrzymujecie, dlatego że źle się dopraszacie – aby roztrwonić to na własne namiętności. 4 Wiarołomni,* czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem jest wrogością wobec Boga? Jeśli więc ktoś chce być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga. 5 Albo czy sądzicie, że na próżno Pismo mówi: Do zazdrości pragnie On ducha, któremu dał w nas mieszkanie? 6 Większą zaś okazuje łaskę, gdyż mówi: Bóg się pysznym przeciwstawia,* a pokornym daje łaskę. 7 Poddajcie się więc Bogu, przeciwstawcie się zaś diabłu, a ucieknie od was. 8 Zbliżcie się do Boga, a zbliży się do was. Obmyjcie ręce,* grzesznicy, i oczyśćcie serca, chwiejni.* 9 Okażcie żal, zasmućcie się i zapłaczcie; niech wasz śmiech zamieni się w smutek, a radość w przygnębienie.* 10 Uniżcie się przed Panem,* a wywyższy was.

Nagana dla legalistycznych zapędów

11 Nie obmawiajcie jedni drugich, bracia. Kto obmawia brata lub osądza swego brata, obmawia Prawo i osądza Prawo; jeśli zaś sądzisz Prawo, nie jesteś wykonawcą Prawa, ale sędzią. 12 Jeden jest Prawodawca i Sędzia, Ten, który jest w stanie zbawić i zatracić. Ty zaś kim jesteś, że sądzisz bliźniego?*

Nagana dla pewności siebie

13 Chodźcie teraz wy, którzy mówicie: Dziś lub jutro pójdziemy do tego oto miasta, będziemy tam działać przez rok, będziemy handlować i zarabiać – 14 wy, którzy nie wiecie, co będzie jutro. Czym jest wasze życie? Bo mgłą* jesteście, która ukazuje się na krótko, a potem znika. 15 Zamiast tego, powinniście mówić: Jeśli Pan zechce, to będziemy żyli i zrobimy to lub owo. 16 Wy tymczasem chełpicie się w swoich przechwałkach; wszelka taka chełpliwość jest zła. 17 Kto więc wie* jak dobrze czynić, a nie czyni, dopuszcza się grzechu.