Jakobus 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Zapowiedź odpłaty dla wyzyskiwaczy

1 Chodźcie teraz [wy], bogaci. Zapłaczcie, lamentując nad swymi nadchodzącymi nieszczęściami. 2 Wasze bogactwo zbutwiało, a wasze szaty zostały zżarte przez mole. 3 Wasze złoto i srebro zaśniedziało, a ich śniedź* będzie świadectwem przeciw wam i strawi wasze ciała jak ogień. Nagromadziliście skarbów w dniach ostatecznych. 4 Oto zapłata robotników, którzy zżęli wasze pola, zatrzymana przez was, krzyczy, a wołania żniwiarzy dotarły do uszu Pana Zastępów.* 5 Dogadzaliście sobie na ziemi i używaliście, utuczyliście wasze serca na dzień rzezi. 6 Skazaliście, zamordowaliście sprawiedliwego; nie opiera się wam.

Cierpliwości! Nadchodzi sąd

7 Bądźcie zatem cierpliwi, bracia, aż do przyjścia Pana.* Oto rolnik oczekuje cennego plonu ziemi, cierpliwie czekając na niego, aż przyjmie wczesny i późny deszcz.* 8 Bądźcie cierpliwi i wy, umocnijcie swoje serca, gdyż przyjście Pana jest bliskie. 9 Nie narzekajcie,* bracia, jedni na drugich, abyście nie zostali osądzeni; oto Sędzia stanął u drzwi. 10 Za przykład niedoli i cierpliwości bierzcie, bracia, proroków, którzy przemawiali w imieniu Pana. 11 Oto za szczęśliwych uważamy tych, którzy wytrwali. Słyszeliście o wytrwałości Joba i zobaczyliście zakończenie* Pana, że Pan jest bardzo litościwy i miłosierny.*

O zobowiązaniach

12 A przede wszystkim, moi bracia, nie przysięgajcie* ani na niebo, ani na ziemię, ani nie składajcie żadnej innej przysięgi;* ale niech wasze: tak, będzie: tak, a wasze: nie, niech będzie: nie, abyście nie popadli pod sąd.

W obliczu słabości

13 Cierpi ktoś między wami? Niech się modli. Cieszy się ktoś? Niech śpiewa pieśni.* 14 Niedomaga ktoś między wami? Niech przywoła prezbiterów zgromadzenia i niech się pomodlą nad nim wraz z namaszczeniem go oliwą w imieniu Pańskim. 15 A modlitwa wiary uratuje chorego i Pan go podźwignie; jeżeli zaś dopuścił się grzechów, będą mu odpuszczone. 16 Wyznawajcie zatem grzechy jedni drugim i módlcie się jedni za drugich, abyście w ten sposób byli uleczeni. Wiele może usilna* modlitwa sprawiedliwego. 17 Eliasz był człowiekiem podobnym do nas* i modlił się usilnie,* żeby nie spadł deszcz; i nie padało na ziemi przez trzy lata i sześć miesięcy. 18 Potem znów się pomodlił i niebo dało deszcz, a ziemia wydała swój plon.

Ważność duszpasterstwa

19 Bracia moi, gdyby ktoś spośród was zboczył od prawdy, a ktoś go nawrócił, 20 niech wie, że ten, kto nawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, uratuje jego duszę od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów.*