Hebräer 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza
1Każdy bowiem arcykapłan brany spośród ludzi wyznaczany jest ze względu na ludzi do prowadzenia spraw dotyczących Boga – po to, by składał* dary i ofiary za grzechy2jako zdolny zrozumieć nieświadomych i błądzących,* gdyż sam podlega słabości3i ze względu na nią musi tak za lud, jak i za samego siebie składać ofiary za grzechy.4Nikt też sam sobie tej godności nie przyznaje, lecz – podobnie jak Aaron – powoływany jest [do niej] przez Boga.5Stąd i Chrystus nie sam siebie wywyższył, stając się Arcykapłanem, lecz [uczynił to] Ten, który do Niego powiedział: Jesteś moim Synem, Ja Cię dziś zrodziłem.6Podobnie mówi w innym [miejscu]: Ty jesteś kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka.*7W dniach swego życia w ciele* z wielkim wołaniem i ze łzami zanosił On błagania oraz prośby do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i ze względu na pobożność* został wysłuchany;8i chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa dzięki temu, co wycierpiał,*9a uczyniony doskonałym, stał się dla wszystkich Mu posłusznych przyczyną wiecznego zbawienia –10nazwany przez Boga Arcykapłanem według porządku Melchizedeka.
Potrzeba i naturalność duchowego rozwoju
11Mamy o tym* wiele do powiedzenia, lecz trudno to wyjaśnić,* gdyż staliście się ociężali w słuchaniu.12Biorąc bowiem pod uwagę czas,* powinniście być nauczycielami, tymczasem znowu jest wam potrzebny ktoś, kto by was uczył podstawowych zasad [zawartych] w wypowiedziach Boga; potrzebujecie mleka,* a nie pokarmu stałego.13Każdy bowiem, kto karmi się mlekiem,* nie doświadczył nauki o sprawiedliwości, jest bowiem niemowlęciem;14natomiast pokarm stały* jest dla dojrzałych,* którzy dzięki doświadczeniu mają zmysły* wyćwiczone do rozróżniania między dobrem a złem.*
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.