Hiob 12 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny) Słowo Życia

Hiob 12 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Job: Mowa o oczywistościach – również tych mniej zauważanych

1 A Job odpowiedział tymi słowy: 2 Doprawdy, jesteście ludem* i wraz z wami umrze mądrość! 3 Również ja mam rozum jak wy, nie odstaję w tym od was.* Kto miałby nie znać tych rzeczy? 4 Stałem się pośmiewiskiem dla swego przyjaciela, ja, który wzywałem Boga, a On odpowiadał, pośmiewiskiem – [ja], sprawiedliwy, nienaganny. 5 Szczęśliwy nieszczęście ma w pogardzie. Cios? Dla ledwie stojących!* 6 Spokojne są namioty łupieżców, a bezpieczeństwo – dla drażniących Boga, dla tych, którzy Boga uchwycili w swą garść. 7 Doprawdy, pytaj bydła, a nauczy cię, i ptactwa niebios, a oznajmi ci! 8 Albo pomów z ziemią, a pouczy cię, i niech wytłumaczą ci ryby morskie. 9 Kto spośród nich wszystkich nie wie, że dokonała tego ręka JHWH, 10 że w Jego ręku jest dusza wszystkiego, co żyje, i duch w ciele każdego człowieka? 11 Czy ucho nie ma badać słów, tak jak podniebienie próbuje smaku pożywienia? 12 U sędziwych jest mądrość, a w długości dni rozum. 13 U Niego jest mądrość i siła,* u Niego rada i rozum. 14 Oto [co On] zburzy, nie będzie odbudowane. Gdy [On] zamknie człowieka, nie będzie mu otwarte. 15 Oto gdy [On] zatrzyma wody, wysychają; gdy je wypuści, zalewają ziemię. 16 U Niego jest moc i rozum, Jego jest błądzący i oszust. 17 Puszcza radców boso, a z sędziów robi głupców. 18 Uchyla rozkazy* królów i zawiązuje przepaski na ich biodrach. 19 Puszcza kapłanów boso i niezachwianych przewraca. 20 Odbiera mowę doświadczonym,* a pozbawia starców rozeznania. 21 Wylewa pogardę na dostojnych, a rozluźnia pas potężnych. 22 Odsłania głębie okryte ciemnością, a cienie śmierci wyprowadza na światło. 23 Doprowadza do wielkości* narody, a potem je gubi, rozprzestrzenia narody,* a potem je uprowadza. 24 Odbiera rozum przywódcom ludów ziemi i gubi ich w pustce bezdroży. 25 Macają w ciemności, bez światła, i zataczają się jak pijani.