Hiob 11 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Sofar: Wezwanie do opamiętania się

1 Wtedy Sofar z Naama odezwał się w te słowa:

2 Czy ta obfitość słów pozostanie bez odpowiedzi i czy można usprawiedliwiać człowieka* gadatliwego?*

3 Twoja paplanina – czy ma uciszyć mężczyzn? Gdy kpisz, czy nikt cię nie ma zganić?

4 Twierdzisz: Mówię szczerze,* jestem czysty w Twoich oczach!

5 Lecz niechby Bóg przemówił i otworzył swe usta przed tobą!

6 Niechby ci ogłosił tajniki mądrości, bo podwójne są dla zrozumienia,* wtedy poznałbyś, że Bóg [i tak] zapomina o części twoich win.

7 Czy zgłębiłeś tajemnicę Boga? Czy zbadałeś doskonałość* Wszechmocnego?*

8 Jest wyższa niż niebiosa – co [ty] możesz zrobić? Jest głębsza niż szeol – co [ty] wiesz?

9 Dłuższa niż ziemia w swej mierze, szersza niż morze.

10 Kiedy przechodzi i [kogoś] zamyka lub [kogoś] pociąga – kto Go powstrzyma?*

11 Bo On zna mężczyzn pustych i widzi nieprawość – czy jej nie rozważa?

12 Lecz człowiek próżny tak może zmądrzeć, jak samiec osła urodzić się człowiekiem.

13 Jeśli ty przygotujesz swe serce i wyciągniesz do Niego dłonie –

14 jeśli nieprawość jest w twych rękach, oddal ją, i nie pozwól mieszkać w twych namiotach bezprawiu –

15 wtedy rzeczywiście będziesz mógł podnieść swe oblicze ze splamienia, będziesz mocny i nie będziesz się bał.

16 Wtedy też zapomnisz o udręce, wspomnisz o niej jak o wodach, które przepłynęły,

17 i jaśniejsze niż południe nastanie dla ciebie życie, a co ciemniejsze,* będzie jak poranek.

18 Będziesz mógł ufać, bo będzie nadzieja, i pozamykasz się,* by odpocząć bezpiecznie.

19 Będziesz leżał i nikt cię nie przestraszy, a wielu zabiegać będzie o twe względy.*

20 A oczy bezbożnych pogasną, nie będzie dla nich ucieczki, a ich nadzieją – wyzionięcie duszy.*

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).