1.Mose 8 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Opadanie wód potopu

1 Wówczas Bóg skupił uwagę na Noem oraz na zwierzętach i bydle, które było z nim w arce. Sprawił, że nad ziemią powiał wiatr. Wody zaczęły opadać.

2 Zamknęły się źródła otchłani oraz upusty niebios i przestał padać deszcz.

3 Stopniowo zaczęły cofać się wody i po stu pięćdziesięciu dniach ustąpiły z ziemi.

4 Arka natomiast osiadła w siódmym miesiącu i w siedemnastym dniu tego miesiąca. Spoczęła na górach Ararat.

5 Wody tymczasem opadały dalej, aż do dziesiątego miesiąca. W pierwszym dniu tego właśnie miesiąca ukazały się szczyty gór.

6 Następnie, po upływie czterdziestu dni, Noe otworzył wykonane przez siebie okno.

7 Wypuścił przez nie kruka. Ptak wylatywał i wracał, póki nie ustąpiła z ziemi woda.

8 Następnie wypuścił również gołębicę. Chciał się przekonać, czy woda ustąpiła z pól.

9 Gołębica jednak nie znalazła miejsca na spoczynek i wróciła z powrotem do arki. Woda wciąż pokrywała powierzchnię całej ziemi. Noe wyciągnął rękę, ujął gołębicę i wniósł ją do siebie do arki.

10 Odczekał kolejnych siedem dni. Wypuścił ją ponownie.

11 Tym razem, pod wieczór, gołębica przyniosła mu w dziobie świeżo zerwany liść oliwki. Noe wiedział już zatem, że woda cofa się z ziemi.

12 Odliczył więc następnych siedem dni i znów wypuścił gołębicę. Tym razem jednak już do niego nie wróciła.

13 Tak więc w sześćsetnym pierwszym roku, w pierwszym miesiącu, w pierwszym dniu tego miesiąca, woda znikła z ziemi. Noe zdjął pokrycie arki i zobaczył, że pola niemal wyschły.

14 A w drugim miesiącu, w dwudziestym siódmym dniu tego miesiąca, ziemia była już sucha.

15 Wtedy Bóg polecił Noemu:

16 Wyjdź z arki ty i twoja żona, twoi synowie i żony twoich synów!

17 Wyprowadź też z arki wszystkie zwierzęta, które były z tobą. Niech wyjdzie wszystko, co żyje: ptactwo, bydło i to, co pełza po ziemi — niech się zaroją, rozrodzą i niech się rozmnożą na ziemi!

18 Wyszedł więc Noe i jego synowie. Wyszła żona Noego i żony jego synów.

19 Opuściły też arkę wszystkie zwierzęta, przeróżne płazy i ptactwo — wyszły one według swojego gatunku.

20 Noe zaś zbudował ołtarz dla PANA. Z każdego rodzaju bydła zaliczanego do zwierząt czystych oraz z każdego rodzaju czystych ptaków złożył on na tym ołtarzu ofiarę całopalną.

21 Gdy PAN poczuł miłą woń ofiary, postanowił w swym sercu: Już więcej nie przeklnę ziemi z powodu człowieka, mimo że plany ludzkiego serca już od młodości są złe. Nie zniszczę już niczego, co żyje, tak jak to uczyniłem tym razem.

22 Dopóki trwać będzie ziemia, siew oraz żniwo, chłód i gorąco, lato i zima, dzień oraz noc — nie ustaną.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Opadanie wód potopu

1 Potem Bóg wspomniał o Noem i o wszystkich zwierzętach,* i o całym bydle,* które było z nim w arce, i sprawił Bóg, że przeszedł wiatr* nad ziemią, i wody zaczęły opadać.

2 Zamknęły się źródła otchłani i upusty niebios, i ustał deszcz z niebios.

3 Stopniowo też znad ziemi zaczęły cofać się wody i ustąpiły przed końcem* stu pięćdziesięciu dni.

4 Arka zaś osiadła w siódmym miesiącu, w siedemnastym dniu* tego miesiąca, na górach* Ararat.

5 Wody opadały nadal aż do dziesiątego miesiąca. W dziesiątym [miesiącu], w pierwszym [dniu] tego miesiąca, ukazały się szczyty gór.

6 I stało się po upływie czterdziestu dni, że otworzył Noe okno, które uczynił.

7 I wypuścił kruka, który wylatywał i wracał, aż wyschły wody na ziemi.

8 Potem wypuścił gołębicę, aby zobaczyć, czy zeszły wody z oblicza pól.

9 Lecz nie znalazła gołębica [miejsca] dla stopy swojej nogi i wróciła do niego do arki, gdyż wody były na powierzchni całej ziemi. I wyciągnął swoją rękę, i wziął ją, i wniósł ją do siebie do arki.

10 I odczekał jeszcze dalsze siedem dni, i znów wypuścił gołębicę z arki.

11 I przyniosła mu gołębica w porze wieczornej – oto świeżo zerwany liść oliwki w swym dziobie. Wtedy poznał Noe, że ustąpiły wody z ziemi.

12 Odczekał więc jeszcze następnych siedem dni i wypuścił gołębicę, lecz już więcej do niego nie wróciła.

13 I stało się w sześćsetnym pierwszym roku,* w pierwszym [miesiącu], w pierwszym [dniu] tego miesiąca, że wyschły wody na ziemi. Wtedy Noe usunął przykrycie arki i zobaczył, że oto powierzchnia gruntu obeschła.

14 A w drugim miesiącu, w dwudziestym siódmym dniu tego miesiąca, ziemia wyschła.

15 Wtedy Bóg polecił Noemu:

16 Wyjdź z arki ty i twoja żona, i twoi synowie, i żony twoich synów z tobą!

17 Wyprowadź z sobą wszystkie zwierzęta, które są z tobą, spośród wszelkiego ciała: ptactwa, bydła i wszelkiego płaza pełzającego po ziemi – i niech zaroją się na ziemi, i niech rozrodzą się, i niech rozmnożą się na ziemi!

18 Wyszedł więc Noe i jego synowie, i jego żona, i żony jego synów wraz z nim.

19 Wszelkie zwierzęta,* wszelkie płazy i wszelkie ptactwo, wszystko, co pełza po ziemi według ich rodzin, wyszło z arki.

20 Wtedy zbudował Noe ołtarz dla JHWH i wziął z każdego bydła czystego i z każdego ptactwa czystego, i złożył ofiarę całopalną na ołtarzu.

21 I poczuł JHWH miłą woń, i powiedział JHWH w swoim sercu: Już więcej nie przeklnę ziemi z powodu człowieka, chociaż wytwór serca ludzkiego jest zły od jego młodości. I już więcej nie uderzę niczego, co żyje, jak to uczyniłem.

22 Po wszystkie dni ziemi siew i żniwo, zimno i gorąco, lato i zima, dzień i noc – nie ustaną.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).