1Wówczas Bóg skupił uwagę na Noem oraz na zwierzętach i bydle, które było z nim w arce. Sprawił, że nad ziemią powiał wiatr. Wody zaczęły opadać.2Zamknęły się źródła otchłani oraz upusty niebios i przestał padać deszcz.3Stopniowo zaczęły cofać się wody i po stu pięćdziesięciu dniach ustąpiły z ziemi.4Arka natomiast osiadła w siódmym miesiącu i w siedemnastym dniu tego miesiąca. Spoczęła na górach Ararat.5Wody tymczasem opadały dalej, aż do dziesiątego miesiąca. W pierwszym dniu tego właśnie miesiąca ukazały się szczyty gór.6Następnie, po upływie czterdziestu dni, Noe otworzył wykonane przez siebie okno.7Wypuścił przez nie kruka. Ptak wylatywał i wracał, póki nie ustąpiła z ziemi woda.8Następnie wypuścił również gołębicę. Chciał się przekonać, czy woda ustąpiła z pól.9Gołębica jednak nie znalazła miejsca na spoczynek i wróciła z powrotem do arki. Woda wciąż pokrywała powierzchnię całej ziemi. Noe wyciągnął rękę, ujął gołębicę i wniósł ją do siebie do arki.10Odczekał kolejnych siedem dni. Wypuścił ją ponownie.11Tym razem, pod wieczór, gołębica przyniosła mu w dziobie świeżo zerwany liść oliwki. Noe wiedział już zatem, że woda cofa się z ziemi.12Odliczył więc następnych siedem dni i znów wypuścił gołębicę. Tym razem jednak już do niego nie wróciła.13Tak więc w sześćsetnym pierwszym roku, w pierwszym miesiącu, w pierwszym dniu tego miesiąca, woda znikła z ziemi. Noe zdjął pokrycie arki i zobaczył, że pola niemal wyschły.14A w drugim miesiącu, w dwudziestym siódmym dniu tego miesiąca, ziemia była już sucha.15Wtedy Bóg polecił Noemu:16Wyjdź z arki ty i twoja żona, twoi synowie i żony twoich synów!17Wyprowadź też z arki wszystkie zwierzęta, które były z tobą. Niech wyjdzie wszystko, co żyje: ptactwo, bydło i to, co pełza po ziemi — niech się zaroją, rozrodzą i niech się rozmnożą na ziemi!18Wyszedł więc Noe i jego synowie. Wyszła żona Noego i żony jego synów.19Opuściły też arkę wszystkie zwierzęta, przeróżne płazy i ptactwo — wyszły one według swojego gatunku.20Noe zaś zbudował ołtarz dla PANA. Z każdego rodzaju bydła zaliczanego do zwierząt czystych oraz z każdego rodzaju czystych ptaków złożył on na tym ołtarzu ofiarę całopalną.21Gdy PAN poczuł miłą woń ofiary, postanowił w swym sercu: Już więcej nie przeklnę ziemi z powodu człowieka, mimo że plany ludzkiego serca już od młodości są złe. Nie zniszczę już niczego, co żyje, tak jak to uczyniłem tym razem.22Dopóki trwać będzie ziemia, siew oraz żniwo, chłód i gorąco, lato i zima, dzień oraz noc — nie ustaną.
Rodzaju 8
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Potem Bóg wspomniał o Noem i o wszystkich zwierzętach,[1] i o całym bydle,[2] które było z nim w arce, i sprawił Bóg, że przeszedł wiatr[3] nad ziemią, i wody zaczęły opadać.2Zamknęły się źródła otchłani i upusty niebios, i ustał deszcz z niebios.3Stopniowo też znad ziemi zaczęły cofać się wody i ustąpiły przed końcem[4] stu pięćdziesięciu dni.4Arka zaś osiadła w siódmym miesiącu, w siedemnastym dniu[5] tego miesiąca, na górach[6] Ararat.5Wody opadały nadal aż do dziesiątego miesiąca. W dziesiątym [miesiącu], w pierwszym [dniu] tego miesiąca, ukazały się szczyty gór.6I stało się po upływie czterdziestu dni, że otworzył Noe okno, które uczynił.7I wypuścił kruka, który wylatywał i wracał, aż wyschły wody na ziemi.8Potem wypuścił gołębicę, aby zobaczyć, czy zeszły wody z oblicza pól.9Lecz nie znalazła gołębica [miejsca] dla stopy swojej nogi i wróciła do niego do arki, gdyż wody były na powierzchni całej ziemi. I wyciągnął swoją rękę, i wziął ją, i wniósł ją do siebie do arki.10I odczekał jeszcze dalsze siedem dni, i znów wypuścił gołębicę z arki.11I przyniosła mu gołębica w porze wieczornej – oto świeżo zerwany liść oliwki w swym dziobie. Wtedy poznał Noe, że ustąpiły wody z ziemi.12Odczekał więc jeszcze następnych siedem dni i wypuścił gołębicę, lecz już więcej do niego nie wróciła.13I stało się w sześćsetnym pierwszym roku,[7] w pierwszym [miesiącu], w pierwszym [dniu] tego miesiąca, że wyschły wody na ziemi. Wtedy Noe usunął przykrycie arki i zobaczył, że oto powierzchnia gruntu obeschła.14A w drugim miesiącu, w dwudziestym siódmym dniu tego miesiąca, ziemia wyschła.15Wtedy Bóg polecił Noemu:16Wyjdź z arki ty i twoja żona, i twoi synowie, i żony twoich synów z tobą!17Wyprowadź z sobą wszystkie zwierzęta, które są z tobą, spośród wszelkiego ciała: ptactwa, bydła i wszelkiego płaza pełzającego po ziemi – i niech zaroją się na ziemi, i niech rozrodzą się, i niech rozmnożą się na ziemi!18Wyszedł więc Noe i jego synowie, i jego żona, i żony jego synów wraz z nim.19Wszelkie zwierzęta,[8] wszelkie płazy i wszelkie ptactwo, wszystko, co pełza po ziemi według ich rodzin, wyszło z arki.20Wtedy zbudował Noe ołtarz dla JHWH i wziął z każdego bydła czystego i z każdego ptactwa czystego, i złożył ofiarę całopalną na ołtarzu.21I poczuł JHWH miłą woń, i powiedział JHWH w swoim sercu: Już więcej nie przeklnę ziemi z powodu człowieka, chociaż wytwór serca ludzkiego jest zły od jego młodości. I już więcej nie uderzę niczego, co żyje, jak to uczyniłem.22Po wszystkie dni ziemi siew i żniwo, zimno i gorąco, lato i zima, dzień i noc – nie ustaną.