Psalm 62 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Wezwanie do zaufania Bogu

Na melodię Jedutuna.

1 Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida.

2 Jedynie w Bogu jest uciszenie mej duszy, Jemu zawdzięczam zbawienie,

3 Tylko On mą opoką i moim wybawcą, Moją twierdzą — dlatego nic mną nie zachwieje.

4 Jak długo będziecie wygrażać człowiekowi? Wy wszyscy, którzy chcecie jego zguby, Jesteście pułapką jak przechylona ściana, jak mur na wpół przewrócony.*

5 Bo myślą tylko o tym, jak zdeptać ludzką godność, Chętnie korzystają z kłamstwa, Ich usta zawsze skore są do życzeń szczęścia, Wnętrze zaś kryje przekleństwa. Sela.

6 Jedynie w Bogu ucisz się, ma duszo! W Nim źródło mojej nadziei,

7 Tylko On mą opoką i moim wybawcą, Moją twierdzą — i nic mną nie zachwieje.

8 Na Bogu opiera się moje zbawienie, w Nim ma nadzieja chwały, On gwarantem mej mocy, On moim ratunkiem —

9 Ufaj Mu, Jego ludu, zawsze i we wszystkim,* Wylewaj przed Nim to, co ci leży na sercu — Bóg bowiem jest naszą ucieczką! Sela.

10 Ludzie natomiast są tylko tchnieniem, Ich wiarygodność jest złudna,* Na wadze podnoszą się w górę, Razem wzięci są mniej pewni niż mgła.*

11 Nie ufajcie przemocy, Grabież to nie droga do bogactwa, A gdy się ono mnoży, nie wiążcie z nim swego serca!

12 Bóg przemówił raz jeden, Zrozumiałem jednak dwie sprawy: Że moc przynależy Bogu —

13 Jesteś zaś, Panie, łaskawy — I że Ty odpłacasz każdemu stosownie do jego postawy.*

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Wezwanie do zaufania Bogu

1 Dla prowadzącego chór. Na [melodię] Jedutuna.* Psalm Dawida.

2 Jedynie w Bogu jest uciszenie mej duszy, Od Niego jest moje zbawienie.

3 Tylko On moją skałą i moim zbawieniem, Moją twierdzą – i nic mną wielce nie zachwieje.

4 Jak długo będziecie napadać na człowieka – Wy wszyscy – aby go dobić, Jakby był pochyloną ścianą, murem niemal przewróconym?*

5 Myślą tylko o tym, jak zdeptać jego godność, lubią kłamstwo, Swymi ustami błogosławią, Lecz we wnętrzu – złorzeczą. Sela.

6 Jedynie w Bogu ucisz się, ma duszo! Bo On jest [źródłem] mej nadziei;

7 Tylko On moją skałą i moim zbawieniem, Moją twierdzą – i nic mną nie zachwieje.

8 Na Bogu opiera się moje zbawienie i moja godność; Skała mej mocy, moja ucieczka jest w Bogu.

9 Ludu, ufajcie Mu o każdej porze, Wylewajcie przed Nim swe serca – Bóg jest naszą ucieczką! Sela.

10 Synowie ludzcy* są tylko tchnieniem, Kłamstwem są synowie człowieka,* Na wadze podnoszą się w górę, Są oni, razem wzięci, ulotniejsi niż mgła.*

11 Nie ufajcie przemocy, Na grabieży nie budujcie bogactwa, A gdy się mnoży, nie umacniajcie serca!*

12 Bóg przemówił raz jeden, A dwa razy to usłyszałem: Że moc przynależy Bogu –

13 U Ciebie zaś, Panie, jest łaska – I że* Ty odpłacasz każdemu zgodnie z jego czynem.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).