Psalm 53 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Psalm 53 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Skarga na nierozumnych

Na czas choroby.

1 Dla prowadzącego chór. Pieśń pouczająca. Dawidowa. 2 Nierozumny stwierdził w swym sercu: Nie ma Boga! Wszyscy ulegli zepsuciu, żyją niegodziwie — Nikt nie dba o dobro! 3 Bóg spojrzał z nieba na ludzi, By zobaczyć, czy jest ktoś rozumny, ktoś, kto szukałby Boga. 4 Ale wszyscy zboczyli, wszyscy stali się podli, Nikt nie dba o dobro, brak choćby jednego. 5 Czy nie mają poznania ci wszyscy czyniący nieprawość, Chętni kąsać mój lud? Jedzą chleb, lecz do Boga nie wołają. 6 Ale dopadnie ich strach, Choć się wcześniej nie bali, Gdyż Bóg już rozrzucił kości oblegających ciebie — Zawstydziłeś ich, bo Bóg nimi pogardził. 7 Oby już przyszło z Syjonu* zbawienie Izraela! A gdy PAN przywróci powodzenie swemu ludowi,* Wtedy niech cieszy się Jakub, Niech się weseli Izrael!

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Skarga na nierozumnych

1 Dla prowadzącego chór.* Na Machalat.* Maskil* Dawida. 2 Głupiec stwierdził w swoim sercu: Nie ma Boga! Są zepsuci, ohydnie oszukują; Nikt nie czyni dobra. 3 Bóg spojrzał z niebios na synów ludzkich, By zobaczyć, czy jest ktoś rozumny, Szukający Boga. 4 Wszyscy oni* zboczyli i razem spodleli, Nikt nie czyni dobra, Brak choćby jednego. 5 Czy nie mają poznania wszyscy dopuszczający się nieprawości, Pożeracze mego ludu? Zjedli chleb, do Boga nie zawołali.* 6 Tam obleciał ich strach, [Gdzie] strachu nie było, Gdyż Bóg rozrzucił kości oblegających ciebie – Zawstydziłeś ich, bo Bóg nimi wzgardził. 7 Kto przyniesie* z Syjonu* zbawienie Izraela? Gdy Bóg odwróci niewolę swego ludu, Niech ucieszy się Jakub i rozweseli Izrael.