Psalm 107 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pieśń wdzięczności za powodzenie

1 Wysławiajcie PANA, ponieważ jest dobry, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

2 Niech to powiedzą odkupieni przez PANA, Ci, których wykupił z ręki gnębiciela,

3 Zebrał z przeróżnych krajów: Ze wschodu i zachodu, Z północy i z południa!

4 Błądzili po pustyni, po pustkowiach, Nie mogli znaleźć drogi do miejsc zamieszkałych;

5 Dręczył ich głód i pragnienie, Byli też bliscy załamania.*

6 I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA — A On wyzwolił ich z pognębienia,

7 Poprowadził ich prostą drogą, Tak że doszli do miast zamieszkałych przez ludzi.

8 Niech wysławiają PANA, Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich,

9 Gdyż nakarmił spragnioną duszę, A jej głód zaspokoił dobrem!

10 Serca ludzi siedzących w ciemności i pogrążonych w mroku,* Związanych nędzą i żelazem

11 Z powodu swego buntu przeciw słowom Boga Oraz pogardy dla rad Najwyższego,

12 Upokorzył mozołem, A gdy się potykali, nie miał im kto pomóc.

13 I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA — A On wyzwolił ich z pognębienia;

14 Wyprowadził z ciemności oraz z gęstego mroku I skruszył to, co ich trzymało w więzieniu.

15 Niech wysławiają PANA, Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich,

16 Gdyż wyrwał wrota ze spiżu I połamał żelazne zasuwy.

17 Potracili rozum, i przez swe nieprawości, przez swoje winy cierpieli.

18 Obrzydł im wszelki pokarm, Stanęli na progu śmierci.

19 I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA, A On wyzwolił ich z pognębienia,

20 Posłał swoje Słowo, uzdrowił ich I ochronił przed całkowitym zniszczeniem.

21 Niech wysławiają PANA, Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich,

22 Niech złożą dziękczynne ofiary I niech z radością sławią Jego czyny!

23 Ci, którzy na statkach wyruszyli w morze, Prowadzili handel na zamorskich szlakach,

24 Ci widzieli wielkie dzieła PANA, Jego cuda na bezkresnych głębiach.

25 Oto wydał rozkaz — zerwała się wichura! Podniosły się potężne fale!

26 Parli w górę ku niebu, Pruli w dół, w otchłanie, Ich dusze zastygały w przerażeniu.

27 Zataczali się i chwiali jak pijani, Ich mądrość poszła w rozsypkę.

28 I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA, A On wyzwolił ich z pognębienia,

29 Uciszył wzburzone morze I uspokoił jego fale.

30 Ucieszył ich ten spokój, Uradowało to, że ich wprowadził do upragnionej przystani.

31 Niech wysławiają PANA, Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich,

32 Niech Go wywyższają w zgromadzeniu ludu I chwalą Go w radzie starszych!

33 Zamienił rzeki w pustynię, A źródła wód w suchą ziemię —

34 Z powodu zła swych mieszkańców Żyzna ziemia stała się ugorem.

35 Ale także pustynię zamienił w jeziora I suchą ziemię w źródła.

36 W niej osadził głodnych, A oni wybudowali tam miasto na mieszkanie.

37 Obsiali pola, zasadzili winnice I zebrali obfite plony.

38 Błogosławił im i bardzo się rozrośli, Zadbał też, by nie zabrakło im bydła.

39 [Ich wrogowie natomiast] zmaleli i podupadli Przez ucisk, nieszczęście i rozpacz.

40 Dostojnych dotknął pogardą, Zmusił do błądzenia po pustynnych bezdrożach,

41 Ale ubogiego wyprowadził z nędzy, A jego rodzinę rozmnożył niczym owce w stadzie.

42 Prawi to zobaczą — i ogarnie ich radość, Wszelkie bezprawie natomiast zamknie swoje usta.

43 Kto mądry, niech z tego korzysta* I niech rozważa w swych myślach przejawy łaski PANA!

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pieśń wdzięczności za powodzenie

1 Wysławiajcie JHWH, ponieważ jest dobry, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!

2 Niech powiedzą [to] odkupieni* przez JHWH, Ci, których wykupił z ręki gnębiciela,

3 Zebrał z [przeróżnych] ziem: Ze wschodu i zachodu, Z północy i z południa!

4 Błądzili po pustyni, po pustkowiu, Nie znajdowali drogi do zamieszkałego miasta.

5 Byli głodni i spragnieni, Omdlewała w nich dusza,

6 Wtedy zawołali do JHWH w swej niedoli – [A On] wyzwolił ich z pognębienia.

7 Poprowadził ich prostą drogą, Aby doszli do zamieszkałego miasta.

8 Niech wysławiają JHWH – Jego łaskę i Jego cuda dla synów ludzkich,

9 Gdyż nasycił duszę spragnioną* I duszę wygłodniałą* napełnił dobrem!

10 Siedzących w ciemności i w cieniu śmierci, Więźniów nędzy i żelaza –

11 Ponieważ zbuntowali się przeciwko słowom Boga I pogardzili radą Najwyższego –

12 Upokorzył ich serce mozołem; Potykali się – i nie było pomocnika.

13 Wtedy zawołali do JHWH w swej niedoli – [A On] wybawił ich z pognębienia.

14 Wyprowadził* ich z ciemności oraz cienia śmierci – I skruszył ich kajdany.

15 Niech wysławiają* JHWH – Jego łaskę i Jego cuda dla synów ludzkich,

16 Gdyż pokruszył wrota ze spiżu I połamał żelazne zasuwy.

17 Głupcy – przez swe występne drogi i przez swoje winy cierpieli.*

18 Wszelki pokarm obrzydł ich duszy I zbliżyli się do bram śmierci.

19 Wtedy zawołali do JHWH w swej niedoli, [A On] wybawił ich z pognębienia –

20 Posłał swoje Słowo i uleczył ich, I uratował ich przed dołem.

21 Niech wysławiają JHWH – Jego łaskę i Jego cuda dla synów ludzkich,*

22 Niech składają ofiary dziękczynne, Niech z radością głoszą Jego czyny!

23 Ci, którzy zeszli na statkach na morze, Którzy prowadzili handel na wielkich wodach –

24 Ci widzieli dzieła JHWH I Jego cuda na głębinach.*

25 Powiedział – i powstał wiatr burzy, Podniosły się jej fale!*

26 Szli w górę, ku niebu, Schodzili w otchłanie; Ich dusza* truchlała w nieszczęściu.*

27 Zataczali się i chwiali jak pijani, A cała ich mądrość przepadła.

28 Wtedy zawołali do JHWH w swej niedoli, [A On] wyprowadził ich* z pognębienia.

29 Sprowadził burzę do ciszy I uspokoiły się jej fale.*

30 Ucieszyli się, że stanęły – I zaprowadził ich do upragnionej przystani.*

31 Niech wysławiają JHWH – Jego łaskę i Jego cuda dla synów ludzkich!

32 Niech Go wywyższają w zgromadzeniu ludu I chwalą Go w radzie starszych!

33 Zamienił rzeki w pustynię I źródła wód w suchą ziemię.

34 Żyzną ziemię w ugór Z powodu zła mieszkających w niej.

35 Zamienił pustynię w stawy [pełne] wody, A ziemię suchą* w źródła wód.*

36 Osadził tam głodnych* I założyli miasto* dla zamieszkania.

37 Obsiali pola i zasadzili winnice I zrobili obfite zbiory.

38 Błogosławił im i bardzo się rozmnożyli, Nie umniejszył też ich bydła.

39 Zmaleli jednak* i podupadli* Przez ucisk, nieszczęście i rozpacz.

40 Wylał pogardę na dostojnych I doprowadził do ich błądzenia po pustkowiach bez drogi,

41 Lecz podniósł z nędzy* ubogiego I uczynił* [ich] rodziny jak stada owiec.

42 Prawi to widzą i cieszą się – I wszelkie bezprawie zamyka swe usta.*

43 Kto mądry, niech tego przestrzega, Niech się zastanowi nad łaską JHWH!

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).