1‹‹Diyelim ki, bir adam karısını boşar, Kadın da onu bırakıp başka biriyle evlenir. Adam bir daha o kadına döner mi? Bu davranış ülkeyi büsbütün kirletmez mi? Oysa sen pek çok oynaşla fahişelik ettin, Yine bana mı dönmek istiyorsun?›› diyor RAB.2‹‹Çıplak tepelere bak da gör. Sevişmediğin yer mi kaldı? Çölde yaşayan bedevi gibi Yol kenarlarında oynaşlarını bekleyip durdun. Fahişeliğinle, kötülüklerinle ülkeyi kirlettin.3Bu yüzden yağmurların ardı kesildi, Son yağmur yağmadı. Yüzsüz bir fahişeye benzedin, Utanç duymak istemedin.4‹Baba, gençliğimden beri Benim dostumsun› diye az önce bana seslenmedin mi?5‹Sonsuza dek kızgın mı kalacaksın? Öfken sonsuza dek mi sürecek?› Evet, böyle konuşuyor, Ama elinden gelen her kötülüğü yapıyorsun.››
Dönek İsrail ve Yahuda
6Kral Yoşiya döneminde RAB bana, ‹‹Dönek İsrail'in yaptığını gördün mü?›› dedi, ‹‹Her yüksek tepenin üzerine, her bol yapraklı ağacın altına gidip fahişelik etti.7Bütün bunları yaptıktan sonra bana geri döneceğini düşündüm, ama dönmedi. Hain kızkardeşi Yahuda da gördü bunları.8Fahişeliği yüzünden dönek İsrail'i boşayıp ona boşanma belgesini verdiğim halde, kızkardeşi hain Yahuda'nın hiç korkmadığını, gidip fahişelik ettiğini gördüm.9Hiç umursamadan fahişeliğiyle ülkeyi kirletti; taşla, ağaçla zina etti.10Bütün bunlara karşın, hain kızkardeşi Yahuda içtenlikle değil, göstermelik olarak bana döndü.›› Böyle diyor RAB.11RAB bana, ‹‹Dönek İsrail hain Yahuda'dan daha doğru olduğunu gösterdi›› dedi,12‹‹Git, bu sözleri kuzeye duyur. De ki, ‹‹ ‹Ey dönek İsrail, geri dön› diyor RAB. ‹Size artık öfkeyle bakmayacağım, Çünkü ben sevecenim› diyor RAB. ‹Öfkemi sonsuza dek sürdürmem.13Ancak suçunu kabul et: Tanrın RAB'be başkaldırdın, Her bol yapraklı ağacın altında Sevgini yabancı ilahlarla paylaştın, Beni dinlemedin.› ›› Böyle diyor RAB.14‹‹Geri dön, ey dönek halk›› diyor RAB, ‹‹Çünkü kocan benim. Birinizi kentten, ikinizi bir boydan alıp Siyon'a geri getireceğim.15Size gönlüme göre çobanlar vereceğim; sizi bilgiyle, sağduyuyla güdecekler.16Ülkede büyüyüp sayıca çoğaldığınız günlerde›› diyor RAB, ‹‹Halk artık, ‹RAB'bin Antlaşma Sandığı› demeyecek. Sandık bir daha kimsenin aklına gelmeyecek; anımsanmayacak, özlenmeyecek, bir yenisi de yapılmayacak.17O zaman Yeruşalim'e, ‹RAB'bin Tahtı› diyecekler. RAB'bin adını onurlandırmak için bütün uluslar Yeruşalim'de toplanacak. Bundan böyle kötü yüreklerinin inadı uyarınca davranmayacaklar.18O günlerde Yahuda halkıyla İsrail halkı kuzeyde bir ülkeden birlikte yürüyecek, atalarına mülk olarak vermiş olduğum ülkede bir araya gelecekler.19‹‹Ben RAB, demiştim ki, ‹Ne kadar isterdim Seni çocuklarımdan saymayı; Sana güzel ülkeyi, Ulusların en güzel mülkünü vermeyi! Bana baba diyeceğini, Benden hiç ayrılmayacağını sandım.20Ama bir kadın kocasına nasıl ihanet ederse, Sen de bana öyle ihanet ettin, ey İsrail halkı!› ›› Böyle diyor RAB.21Çıplak tepelerde bir ses duyuluyor, İsrail halkının ağlayışı ve yakarışı. Çünkü doğru yoldan saptılar, Tanrıları RAB'bi unuttular.22‹‹Geri dönün, ey dönek çocuklar, Dönekliğinizi iyileştireyim.›› Halk, ‹‹İşte buradayız, sana geliyoruz!›› diyor, ‹‹Çünkü Tanrımız RAB sensin.23Kuşkusuz dağlardan, Tepelerden gelen tapınma sesleri aldatıcıdır. Kuşkusuz İsrail'in kurtuluşu Tanrımız RAB'dedir.24Gençliğimizden bu yana Atalarımızın emeğinin ürününü, Davarlarını, sığırlarını, Oğullarını, kızlarını Utanılası putlar yedi.25Utanç içinde yatalım, Rezilliğimiz bizi örtsün! Çünkü biz de atalarımız da Gençliğimizden bu yana Tanrımız RAB'be karşı günah işledik, Tanrımız RAB'bin sesine kulak asmadık.››
Yeremya 3
English Standard Version
Crossway'dan1“If[1] a man divorces his wife and she goes from him and becomes another man’s wife, will he return to her? Would not that land be greatly polluted? You have played the whore with many lovers; and would you return to me? declares the Lord. (Yas 24:1; Mez 106:38; Yer 2:20; Yer 3:9)2Lift up your eyes to the bare heights, and see! Where have you not been ravished? By the waysides you have sat awaiting lovers like an Arab in the wilderness. You have polluted the land with your vile whoredom. (Say 23:3; Yer 3:1; Yer 3:21; Yer 3:23; Yer 4:11; Yer 7:29; Hez 16:25)3Therefore the showers have been withheld, and the spring rain has not come; yet you have the forehead of a whore; you refuse to be ashamed. (Yas 28:24; Yer 6:15; Yer 9:12; Yer 14:22; Hez 3:7)4Have you not just now called to me, ‘My father, you are the friend of my youth— (Luk 15:18)5will he be angry forever, will he be indignant to the end?’ Behold, you have spoken, but you have done all the evil that you could.” (Mez 103:9)
Faithless Israel Called to Repentance
6The Lord said to me in the days of King Josiah: “Have you seen what she did, that faithless one, Israel, how she went up on every high hill and under every green tree, and there played the whore? (Yer 1:2; Yer 2:20; Yer 3:1)7And I thought, ‘After she has done all this she will return to me,’ but she did not return, and her treacherous sister Judah saw it. (Hez 16:46; Hez 23:4)8She saw that for all the adulteries of that faithless one, Israel, I had sent her away with a decree of divorce. Yet her treacherous sister Judah did not fear, but she too went and played the whore. (Yas 24:1; 2 Kr 17:18; Yer 3:1; Hez 23:11; Hoş 1:6; Hoş 1:9; Mat 19:7; Mar 10:4)9Because she took her whoredom lightly, she polluted the land, committing adultery with stone and tree. (Yer 2:27)10Yet for all this her treacherous sister Judah did not return to me with her whole heart, but in pretense, declares the Lord.” (Hoş 7:14)11And the Lord said to me, “Faithless Israel has shown herself more righteous than treacherous Judah. (Hez 16:51)12Go, and proclaim these words toward the north, and say, “‘Return, faithless Israel, declares the Lord. I will not look on you in anger, for I am merciful, declares the Lord; I will not be angry forever. (Yas 30:1; Mez 86:5; Mez 86:15; Mez 103:9; Özd 28:13; Yer 3:18)13Only acknowledge your guilt, that you rebelled against the Lord your God and scattered your favors among foreigners under every green tree, and that you have not obeyed my voice, declares the Lord. (Lev 26:40; Yer 3:6)14Return, O faithless children, declares the Lord; for I am your master; I will take you, one from a city and two from a family, and I will bring you to Zion. (Yşa 54:5; Yşa 62:5; Yer 3:22; Hoş 2:19; Hoş 14:1; Mal 2:11)15“And I will give you shepherds after my own heart, who will feed you with knowledge and understanding. (Yer 23:4; Hez 34:23; Yu 10:11; Elç 20:28)16And when you have multiplied and been fruitful in the land, in those days, declares the Lord, they shall no more say, “The ark of the covenant of the Lord.” It shall not come to mind or be remembered or missed; it shall not be made again.17At that time Jerusalem shall be called the throne of the Lord, and all nations shall gather to it, to the presence of the Lord in Jerusalem, and they shall no more stubbornly follow their own evil heart. (Yşa 2:2; Yşa 60:9)18In those days the house of Judah shall join the house of Israel, and together they shall come from the land of the north to the land that I gave your fathers for a heritage. (Yşa 11:13; Yer 3:12; Yer 16:15; Yer 23:8; Yer 31:8; Yer 50:4; Hez 37:21; Hoş 1:11; Amo 9:15)19“I said, How I would set you among my sons, and give you a pleasant land, a heritage most beautiful of all nations. And I thought you would call me, My Father, and would not turn from following me. (Yşa 63:16)20Surely, as a treacherous wife leaves her husband, so have you been treacherous to me, O house of Israel, declares the Lord.’” (Yer 3:7; Yer 5:11)21A voice on the bare heights is heard, the weeping and pleading of Israel’s sons because they have perverted their way; they have forgotten the Lord their God. (Yer 3:2; Yer 31:9)22“Return, O faithless sons; I will heal your faithlessness.” “Behold, we come to you, for you are the Lord our God. (Yşa 57:18; Yer 3:14; Yer 30:17; Hoş 6:1)23Truly the hills are a delusion, the orgies[2] on the mountains. Truly in the Lord our God is the salvation of Israel. (Mez 3:8; Mez 121:1; Yer 3:21)24“But from our youth the shameful thing has devoured all for which our fathers labored, their flocks and their herds, their sons and their daughters.25Let us lie down in our shame, and let our dishonor cover us. For we have sinned against the Lord our God, we and our fathers, from our youth even to this day, and we have not obeyed the voice of the Lord our God.” (Ezr 9:6; Ezr 9:7; Eyü 8:22; Hez 2:3)