Mezmur 106 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

106. Mezmur

1 Övgüler sunun, RAB'be! RAB'be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur. (1 Ta 16:34) 2 RAB'bin büyük işlerini kim anlatabilir, Kim O'na yeterince övgü sunabilir? 3 Ne mutlu adalete uyanlara, Sürekli doğru olanı yapanlara! 4 Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni, Onları kurtardığında ilgilen benimle. 5 Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim, Ulusunun sevincini, Kendi halkının kıvancını paylaşayım. 6 Atalarımız gibi biz de günah işledik, Suç işledik, kötülük ettik. 7 Atalarımız Mısır'dayken Yaptığın harikaları anlamadı, Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı, Denizde, Kızıldeniz'de başkaldırdılar. 8 Buna karşın RAB gücünü göstermek için, Adı uğruna kurtardı onları. 9 Kızıldeniz'i azarladı, kurudu deniz, Yürüdüler enginde O'nun öncülüğünde, Çölde yürür gibi. 10 Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları, Düşmanlarının pençesinden kurtardı. 11 Sular yuttu hasımlarını, Hiçbiri kurtulmadı. 12 O zaman atalarımız O'nun sözlerine inandılar, Ezgiler söyleyerek O'nu övdüler. 13 Ne var ki, RAB'bin yaptıklarını çabucak unuttular, Öğüt vermesini beklemediler. 14 Özlemle kıvrandılar çölde, Tanrı'yı denediler ıssız yerlerde. 15 Tanrı onlara istediklerini verdi, Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi. 16 Onlar ordugahlarında Musa'yı, RAB'bin kutsal kulu Harun'u kıskanınca, 17 Yer yarıldı ve Datan'ı yuttu, Aviram'la yandaşlarının üzerine kapandı. 18 Ateş kavurdu onları izleyenleri, Alev yaktı kötüleri. 19 Bir buzağı heykeli yaptılar Horev'de, Dökme bir puta tapındılar. 20 Tanrı'nın yüceliğini, Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler. 21 Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı'yı, Mısır'da yaptığı büyük işleri, 22 Ham ülkesinde yarattığı harikaları, Kızıldeniz kıyısında yaptığı müthiş işleri. 23 Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı, Ama seçkin kulu Musa O'nun önündeki gedikte durarak, Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O'nu. 24 Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi, Tanrı'nın verdiği söze inanmadılar. 25 Çadırlarında söylendiler, Dinlemediler RAB'bin sesini. 26-27 Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti. 28 Sonra Baal-Peor'a bel bağladılar, Ölülere sunulan kurbanları yediler. 29 Öfkelendirdiler RAB'bi yaptıklarıyla, Salgın hastalık çıktı aralarında. 30 Ama Pinehas kalkıp araya girdi, Felaketi önledi. 31 Bu doğruluk sayıldı ona, Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu. 32 Yine RAB'bi öfkelendirdiler Meriva suları yanında, Musa'nın başına dert açıldı onlar yüzünden; 33 Çünkü onu sinirlendirdiler, O da düşünmeden konuştu. 34 RAB'bin onlara buyurduğu gibi Yok etmediler halkları, 35 Tersine öteki uluslara karıştılar, Onların törelerini öğrendiler. 36 Putlarına taptılar, Bu da onlara tuzak oldu. 37 Oğullarını, kızlarını Cinlere kurban ettiler. 38 Kenan putlarına kurban olsun diye Oğullarının, kızlarının kanını, Suçsuzların kanını döktüler; Ülke onların kanıyla kirlendi. 39 Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar, Vefasız duruma düştüler töreleriyle. 40 RAB'bin öfkesi parladı halkına karşı, Tiksindi kendi halkından. 41 Onları ulusların eline teslim etti. Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu. 42 Düşmanları onları ezdi, Boyun eğdirdi hepsine. 43 RAB onları birçok kez kurtardı, Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydı Ve alçaltıldılar suçları yüzünden. 44 RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla Yakarışlarını duyunca. 45 Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna, Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından. 46 Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine. 47 Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB, Topla bizi ulusların arasından. Kutsal adına şükredelim, Yüceliğinle övünelim. 48 Öncesizlikten sonsuza dek, İsrail'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun! Bütün halk, ‹‹Amin!›› desin. RAB'be övgüler olsun!

English Standard Version

Crossway'dan

Give Thanks to the Lord, for He Is Good

1 Praise the Lord! Oh give thanks to the Lord, for he is good, for his steadfast love endures forever! (1 Ta 16:34; 1 Ta 16:41; Mez 100:5; Mez 105:1; Mez 105:45)

1 Ta 16:341 Ta 16:41Mez 100:5Mez 105:1Mez 105:45

2 Who can utter the mighty deeds of the Lord, or declare all his praise? 3 Blessed are they who observe justice, who do righteousness at all times! (Mez 15:2) 4 Remember me, O Lord, when you show favor to your people; help me when you save them,^[1] (Mez 119:132) 5 that I may look upon the prosperity of your chosen ones, that I may rejoice in the gladness of your nation, that I may glory with your inheritance. (Mez 105:6; Mez 105:43) 6 Both we and our fathers have sinned; we have committed iniquity; we have done wickedness. (Lev 26:40; 1 Kr 8:47; Ezr 9:6; Neh 1:6; Neh 9:16; Mez 79:8; Yer 3:25; Yer 14:20; Dan 9:5)

Lev 26:401 Kr 8:47Ezr 9:6Neh 1:6Neh 9:16Mez 79:8Yer 3:25Yer 14:20Dan 9:5

7 Our fathers, when they were in Egypt, did not consider your wondrous works; they did not remember the abundance of your steadfast love, but rebelled by the sea, at the Red Sea. (Çık 14:11; Mez 106:13; Mez 106:21) 8 Yet he saved them for his name’s sake, that he might make known his mighty power. (Çık 9:16; Hez 20:9; Hez 20:14) 9 He rebuked the Red Sea, and it became dry, and he led them through the deep as through a desert. (Çık 14:21; Mez 18:15; Mez 104:7; Yşa 50:2; Yşa 51:10; Yşa 63:13)

Çık 14:21Mez 18:15Mez 104:7Yşa 50:2Yşa 51:10Yşa 63:13

10 So he saved them from the hand of the foe and redeemed them from the power of the enemy. (Çık 14:30; Mez 107:2) 11 And the waters covered their adversaries; not one of them was left. (Çık 14:28; Çık 15:5) 12 Then they believed his words; they sang his praise. (Çık 14:31; Çık 15:1) 13 But they soon forgot his works; they did not wait for his counsel. (Çık 15:24; Çık 16:2; Çık 17:2; Mez 78:11; Mez 107:11)

Çık 15:24Çık 16:2Çık 17:2Mez 78:11Mez 107:11

14 But they had a wanton craving in the wilderness, and put God to the test in the desert; (Çık 17:2; Say 11:4; Mez 78:18; 1 Ko 10:6; 1 Ko 10:9)

Çık 17:2Say 11:4Mez 78:181 Ko 10:61 Ko 10:9

15 he gave them what they asked, but sent a wasting disease among them. (Mez 78:29; Yşa 10:16) 16 When men in the camp were jealous of Moses and Aaron, the holy one of the Lord, (Say 16:1; Yas 33:2; Zek 14:5; Yah 1:14)

Say 16:1Yas 33:2Zek 14:5Yah 1:14

17 the earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram. (Say 16:31; Yas 11:6) 18 Fire also broke out in their company; the flame burned up the wicked. (Say 16:35) 19 They made a calf in Horeb and worshiped a metal image. (Çık 32:4; Yas 9:8; Elç 7:41) 20 They exchanged the glory of God^[2] for the image of an ox that eats grass. (Yer 2:11; Rom 1:23) 21 They forgot God, their Savior, who had done great things in Egypt, (Yas 32:18; Mez 78:11; Mez 106:7; Mez 106:13)

Yas 32:18Mez 78:11Mez 106:7Mez 106:13

22 wondrous works in the land of Ham, and awesome deeds by the Red Sea. (Mez 78:51; Mez 105:23; Mez 105:27) 23 Therefore he said he would destroy them— had not Moses, his chosen one, stood in the breach before him, to turn away his wrath from destroying them. (Çık 32:10; Yas 9:14; Mez 105:6; Hez 20:8; Hez 22:30)

Çık 32:10Yas 9:14Mez 105:6Hez 20:8Hez 22:30

24 Then they despised the pleasant land, having no faith in his promise. (Say 14:31; Yas 1:32; Yas 9:23; Zek 7:14)

Say 14:31Yas 1:32Yas 9:23Zek 7:14

25 They murmured in their tents, and did not obey the voice of the Lord. (Say 14:2; Yas 1:27) 26 Therefore he raised his hand and swore to them that he would make them fall in the wilderness, (Çık 6:8; Say 14:30; Yas 32:40; Mez 95:11; Hez 20:6; Hez 20:15; Hez 20:23)

Çık 6:8Say 14:30Yas 32:40Mez 95:11Hez 20:6Hez 20:15Hez 20:23

27 and would make their offspring fall among the nations, scattering them among the lands. (Mez 44:11) 28 Then they yoked themselves to the Baal of Peor, and ate sacrifices offered to the dead; (Say 25:3; Yşa 8:19; Hoş 9:10) 29 they provoked the Lord to anger with their deeds, and a plague broke out among them. 30 Then Phinehas stood up and intervened, and the plague was stayed. (Say 25:7) 31 And that was counted to him as righteousness from generation to generation forever. (Yar 15:6; Say 25:10) 32 They angered him at the waters of Meribah, and it went ill with Moses on their account, (Say 20:2; Yas 1:37) 33 for they made his spirit bitter,^[3] and he spoke rashly with his lips. (Say 20:10; Mez 78:40; Mez 107:11; Yşa 63:10)

Say 20:10Mez 78:40Mez 107:11Yşa 63:10

34 They did not destroy the peoples, as the Lord commanded them, (Yas 7:2; Yas 7:16; Hak 1:21; Hak 1:27; Hak 2:2)

Yas 7:2Yas 7:16Hak 1:21Hak 1:27Hak 2:2

35 but they mixed with the nations and learned to do as they did. (Hak 3:5; Ezr 9:2) 36 They served their idols, which became a snare to them. (Çık 23:33; Yas 7:16; Hak 2:3) 37 They sacrificed their sons and their daughters to the demons; (Yas 32:17; 2 Kr 16:3; Yşa 57:5; Hez 16:20; Hez 20:26; 1 Ko 10:20)

Yas 32:172 Kr 16:3Yşa 57:5Hez 16:20Hez 20:261 Ko 10:20

38 they poured out innocent blood, the blood of their sons and daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan, and the land was polluted with blood. (Yşa 24:5) 39 Thus they became unclean by their acts, and played the whore in their deeds. (Mez 73:27; Hez 20:18; Hez 20:30) 40 Then the anger of the Lord was kindled against his people, and he abhorred his heritage; (Hak 2:14; Mez 28:9; Mez 78:59; Mez 78:62)

Hak 2:14Mez 28:9Mez 78:59Mez 78:62

41 he gave them into the hand of the nations, so that those who hated them ruled over them. (Neh 9:27) 42 Their enemies oppressed them, and they were brought into subjection under their power. (Hak 4:3; Hak 10:12) 43 Many times he delivered them, but they were rebellious in their purposes and were brought low through their iniquity. (Lev 26:39; Hak 2:16; Mez 81:12) 44 Nevertheless, he looked upon their distress, when he heard their cry. (Hak 3:9; Hak 4:3; Hak 6:7; Hak 10:10)

Hak 3:9Hak 4:3Hak 6:7Hak 10:10

45 For their sake he remembered his covenant, and relented according to the abundance of his steadfast love. (Lev 26:42; Mez 51:1; Mez 69:16; Mez 90:13; Mez 105:8; Mez 106:7; Yşa 63:7; Ağı 3:32)

Lev 26:42Mez 51:1Mez 69:16Mez 90:13Mez 105:8Mez 106:7Yşa 63:7Ağı 3:32

46 He caused them to be pitied by all those who held them captive. (1 Kr 8:50; 2 Ta 30:9; Ezr 9:9; Neh 1:11; Yer 42:12)

1 Kr 8:502 Ta 30:9Ezr 9:9Neh 1:11Yer 42:12

47 Save us, O Lord our God, and gather us from among the nations, that we may give thanks to your holy name and glory in your praise. (1 Ta 16:35; Mez 107:3) 48 Blessed be the Lord, the God of Israel, from everlasting to everlasting! And let all the people say, “Amen!” Praise the Lord! (Mez 41:13; Mez 104:35)