1RAB Avram'a, ‹‹Ülkeni, akrabalarını, baba evini bırak, sana göstereceğim ülkeye git›› dedi,2‹‹Seni büyük bir ulus yapacağım, Seni kutsayacak, sana ün kazandıracağım, Bereket kaynağı olacaksın.3Seni kutsayanları kutsayacak, Seni lanetleyeni lanetleyeceğim. Yeryüzündeki bütün halklar Senin aracılığınla kutsanacak.››4Avram RAB'bin buyurduğu gibi yola çıktı. Lut da onunla birlikte gitti. Avram Harran'dan ayrıldığı zaman yetmiş beş yaşındaydı.5Karısı Saray'ı, yeğeni Lut'u, Harran'da kazandıkları malları, edindikleri uşakları yanına alıp Kenan ülkesine doğru yola çıktı. Oraya vardılar.6Avram ülke boyunca Şekem'deki More meşesine kadar ilerledi. O günlerde orada Kenanlılar yaşıyordu.7RAB Avram'a görünerek, ‹‹Bu toprakları senin soyuna vereceğim›› dedi. Avram kendisine görünen RAB'be orada bir sunak yaptı.8Oradan Beytel'in doğusundaki dağlık bölgeye doğru gitti. Çadırını batıdaki Beytel'le doğudaki Ay Kenti'nin arasına kurdu. Orada RAB'be bir sunak yapıp RAB'bi adıyla çağırdı.9Sonra kona göçe Negev'e doğru ilerledi.
Avram Mısır'da
10Ülkedeki şiddetli kıtlık yüzünden Avram geçici bir süre için Mısır'a gitti.11Mısır'a yaklaştıklarında karısı Saray'a, ‹‹Güzel bir kadın olduğunu biliyorum›› dedi,12‹‹Olur ki Mısırlılar seni görüp, ‹Bu onun karısı› diyerek beni öldürür, seni sağ bırakırlar.13Lütfen, ‹Onun kızkardeşiyim› de ki, senin hatırın için bana iyi davransınlar, canıma dokunmasınlar.››14Avram Mısır'a girince, Mısırlılar karısının çok güzel olduğunu farkettiler.15Kadını gören firavunun adamları, güzelliğini firavuna övdüler. Kadın saraya alındı.16Onun hatırı için firavun Avram'a iyi davrandı. Avram davar, sığır, erkek ve dişi eşek, erkek ve kadın köle, deve sahibi oldu.17RAB Avram'ın karısı Saray yüzünden firavunla ev halkının başına korkunç felaketler getirdi.18Firavun Avram'ı çağırtarak, ‹‹Nedir bana bu yaptığın?›› dedi, ‹‹Neden Saray'ın karın olduğunu söylemedin?19Niçin ‹Saray kızkardeşimdir› diyerek onunla evlenmeme izin verdin? Al karını, git!››20Firavun Avram için adamlarına buyruk verdi. Böylece Avram'la karısını sahip olduğu her şeyle birlikte gönderdiler.
10Es entstand aber eine Hungersnot im Land; da zog Abram nach Ägypten hinab, um dort als Fremder zu leben, denn die Hungersnot lag schwer auf dem Land. (Yar 26:1; Yar 41:57; Yar 42:5; Yar 43:1; Rut 1:1)11Und es geschah, als er nahe daran war, nach Ägypten hineinzukommen, sagte er zu seiner Frau Sarai: Siehe doch, ich weiß[5], dass du eine Frau von schönem Aussehen bist; (Yar 24:16; Yar 26:7; Yar 29:17; 1 Sa 25:3; 2 Sa 11:2; 1 Kr 1:4)12und es wird geschehen, wenn die Ägypter dich sehen, werden sie sagen: Sie ist seine Frau. Dann werden sie mich erschlagen und dich leben lassen. (Yar 20:11; Özd 29:25)13Sage doch, du seist meine Schwester, damit es mir gut geht um deinetwillen und meine Seele deinetwegen am Leben bleibt! (Yar 20:2; Yar 26:7)14Und es geschah, als Abram nach Ägypten kam, da sahen die Ägypter, dass die Frau sehr schön war.15Und die Hofbeamten[6] des Pharao sahen sie und rühmten sie vor dem Pharao; und die Frau wurde in das Haus des Pharao geholt. (Yar 20:2; Yar 26:7)16Und er tat Abram ihretwegen Gutes; und er bekam Schafe und Rinder und Esel, Knechte und Mägde, Eselinnen und Kamele. (Yar 16:1; Yar 20:14)17Der HERR aber schlug den Pharao und sein Haus mit großen Plagen[7] um Sarais willen, der Frau Abrams. (Yar 20:17; Mez 105:14)18Da ließ der Pharao Abram rufen und sagte: Was hast du mir da angetan! Warum hast du mir nicht mitgeteilt, dass sie deine Frau ist? (Yar 3:13; Yar 20:9; Yar 26:10; Yar 29:25; Hak 2:2; 2 Sa 3:24)19Warum hast du gesagt: Sie ist meine Schwester, sodass ich sie mir zur Frau nahm? Und nun siehe, da ist deine Frau, nimm sie und geh!20Und der Pharao entbot seinetwegen Männer, die geleiteten ihn und seine Frau und alles, was er hatte.