Tytusa 3

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Przypominaj im, że mają być poddani, posłuszni zwierzchnościom,[1] władzom, być gotowi do wszelkiego dobrego dzieła; (Rz 13,1; 2 Tm 2,21; 2 Tm 3,17; 1 P 2,13)2 nikomu nie bluźnić, nie wdawać się w spory, być uprzejmi, wszystkim ludziom okazujący wszelką łagodność.[2] (Mt 13,33; Flp 4,5; 1 Tm 3,3; 2 Tm 2,24; Tt 1,12)3 Bo i my byliśmy niegdyś nierozumni, nieposłuszni, błądzący, zniewoleni przez pożądania i różnorodne rozkosze,[3] żyjący w złości i zazdrości, znienawidzeni i nienawidzący się nawzajem. (Łk 8,14; Rz 1,29; Rz 6,17; Rz 11,30; 1 Kor 6,11; Ef 2,2; Ef 4,31; Ef 5,8; Kol 1,21; Jk 4,1; Jk 4,3; 2 P 2,13)4 Gdy jednak pojawiła się dobroć[4] i miłość do ludzi[5] Zbawiciela naszego, Boga, (Rz 2,4; Rz 3,12; Ga 5,22; Ef 2,4; Ef 2,7; 1 Tm 1,1; Tt 1,3; Tt 2,10; 1 J 4,9)5 zbawił nas nie z uczynków, które my dokonaliśmy w sprawiedliwości, lecz według swojego miłosierdzia przez kąpiel[6] odrodzenia[7] oraz odnowę[8] Ducha Świętego,[9] (Dz 22,16; 1 Kor 6,11; Ef 2,8; Ef 5,26; 2 Tm 1,9; Tt 3,3; Hbr 10,22; 1 P 3,21)6 którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, naszego Zbawcę, (Dz 2,33; Dz 10,45; Rz 5,5)7 abyśmy usprawiedliwieni Jego łaską, stali się dziedzicami według nadziei życia wiecznego. (Rz 3,24; Rz 5,15; Rz 5,17; Rz 5,21; Rz 8,17; Ga 2,16; Ga 3,29; Ga 4,7; 1 Tm 1,16; Tt 1,2)8 Wiarygodne to Słowo[10] – i chcę, abyś przy tym obstawał, aby ci, którzy zaufali Bogu, skupiali się na przodowaniu w szlachetnych czynach; to jest szlachetne i pożyteczne dla ludzi. (1 Tm 1,15; 1 Tm 3,1; 1 Tm 4,9; 2 Tm 2,11; Tt 3,4)9 Natomiast głupich dociekań i rodowodów, i sporów, i kłótni prawnych unikaj; są bowiem nieużyteczne i próżne. (2 Kor 12,20; 1 Tm 1,4; 1 Tm 4,7; 1 Tm 6,4; 2 Tm 2,14; 2 Tm 2,16; 2 Tm 2,23)10 Człowieka wywołującego rozłamy[11] po pierwszym i drugim ostrzeżeniu unikaj, (Mt 18,15; Rz 16,17; 1 Kor 11,19; Ga 5,20; 2 Tes 3,6; 2 Tes 3,14; 2 J 1,10)11 wiedząc, że taki jest wypaczony i grzeszy, będąc samopotępiony. (2 Kor 12,21; 2 Kor 13,2; 1 Tm 6,4)12 Gdy poślę do ciebie Artemasa[12] lub Tychikosa,[13] postaraj się przyjść do mnie do Nikopolis,[14] gdyż tam postanowiłem przezimować. (Dz 20,4; Ef 6,21; Kol 4,7; 2 Tm 4,9; 2 Tm 4,10; 2 Tm 4,12)13 Pilnie wypraw w drogę Zenasa,[15] prawnika,[16] i Apollosa,[17] aby niczego im nie brakowało. (Dz 18,24; Dz 19,1; 1 Kor 1,12; 1 Kor 3,4; 1 Kor 3,6; 1 Kor 3,22; 1 Kor 4,6; 1 Kor 16,12)14 Niech zaś i nasi uczą się przodować w [zaspokajaniu] pilnych potrzeb – aby nie byli bezowocni. (Mt 7,19; Dz 20,34; Rz 12,13; Flp 1,11; Flp 2,25; Flp 4,16; Kol 1,6; Kol 1,10; 1 Tm 6,18; Tt 2,14; 2 P 1,8)15 Pozdrawiają cię wszyscy, którzy są ze mną. Pozdrów przyjaznych nam w wierze. Łaska [niech będzie] z wami wszystkimi.[18] (1 Tm 6,21; 2 Tm 4,22; Tt 2,15)