Sędziów 2

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 I wstąpił Anioł JHWH[1] z Gilgal do Bokim i powiedział: Wywiodłem was z Egiptu i wprowadziłem was do ziemi, którą przysiągłem waszym ojcom. Powiedziałem: Nie zerwę mojego przymierza z wami na wieki. (Rdz 16,7; Wj 3,6; Wj 14,19; Wj 23,20; Kpł 26,44; Joz 4,19; Joz 5,9; Sdz 5,23; Sdz 6,11; Sdz 6,12; Sdz 6,20; Sdz 13,3; Sdz 13,13; Sdz 13,15; Sdz 13,16; Sdz 13,18; Sdz 13,20; Sdz 13,21; Ps 89,34)2 Tylko wy nie zawierajcie przymierza z mieszkańcami tej ziemi; zburzcie ich ołtarze. Nie posłuchaliście jednak mojego głosu. Co wy zrobiliście?! (Wj 23,32; Wj 34,12; Pwt 7,2; Pwt 12,3)3 Dlatego też mówię:[2] Nie wypędzę ich[3] przed wami, staną się [cierniem][4] na wasze boki,[5] a ich bogowie będą dla was sidłem. (Wj 23,33; Lb 33,55; Pwt 7,16; Joz 23,13)4 A gdy Anioł JHWH oznajmił te słowa wszystkim synom Izraela, lud podniósł swój głos i zapłakał –5 i nadano temu miejscu nazwę Bokim,[6] i złożyli tam JHWH ofiarę.6 Gdy Jozue odesłał lud, synowie Izraela udali się każdy do swojego dziedzictwa, aby posiąść ziemię. (Joz 24,28; Joz 24,29)7 Lud zaś służył JHWH przez wszystkie dni [życia] Jozuego i przez wszystkie dni [życia] starszych, którzy przeżyli Jozuego i którzy oglądali całe to wielkie dzieło JHWH, którego dokonał dla Izraela.8 Potem Jozue, syn Nuna, sługa JHWH, umarł. Liczył sobie sto dziesięć lat.9 Pochowano go w obrębie jego dziedzictwa w Timnat-Cheres,[7] na pogórzu Efraima, na północ od góry Gaasz. (Joz 24,29)10 Przyłączone do swoich ojców zostało też całe to pokolenie.[8] Po nich zaś nastało inne pokolenie, które nie znało JHWH ani dzieła, którego dokonał [On] dla Izraela.11 I synowie Izraela zaczęli czynić to, co złe w oczach JHWH – służyli baalom.12 Opuścili JHWH, Boga swoich ojców, Tego, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej, i poszli za innymi bogami spośród bogów ludów, które ich otaczały, kłaniali się im i [w ten sposób] drażnili JHWH.13 JHWH zatem opuścili, a służyli Baalowi[9] i Asztoret.[10] (Lb 25,3; Lb 25,5; Pwt 4,3; Joz 11,17; Sdz 2,11; Sdz 3,3; Sdz 3,7; Sdz 6,1; Sdz 8,33; Sdz 10,6; Sdz 10,10; 1 Sm 7,4; 1 Sm 12,10; 2 Sm 13,23; 1 Krl 11,5; 1 Krl 11,33; 1 Krl 16,29; 1 Krl 18,18; 1 Krl 18,19; 1 Krl 22,51; 2 Krl 1,1; 2 Krl 3,2; 2 Krl 10,1; 2 Krl 10,27; 2 Krl 11,18; 2 Krl 17,16; 2 Krl 21,3; 2 Krl 23,4; 2 Krl 23,13; 2 Krn 17,3; 2 Krn 23,17; 2 Krn 24,7; 2 Krn 28,2; 2 Krn 33,3; 2 Krn 34,4; Ps 106,28; Pnp 8,11; Jer 2,8; Jer 2,23; Jer 7,9; Jer 7,18; Jer 9,13; Jer 11,13; Jer 11,17; Jer 12,16; Jer 19,5; Jer 23,13; Jer 23,27; Jer 32,29; Jer 32,35; Jer 44,17; Jer 44,18; Oz 2,10; Oz 2,15; Oz 2,19; Oz 9,10; Oz 11,2; Oz 13,1; So 1,4)14 Wówczas zapłonął gniew JHWH na Izraela i wydał ich w rękę łupieżców – i [ci] ich łupili; sprzedał ich też w rękę ich okolicznych wrogów i nie potrafili już ostać się przed swoimi wrogami.15 We wszystkim, do czego wyszli, ręka JHWH była przeciw nim ku nieszczęściu, jak zapowiedział JHWH i jak im JHWH poprzysiągł – i bardzo ich pognębił. (Pwt 28,25; Joz 23,13)16 JHWH wzbudzał jednak sędziów,[11] a ci ratowali ich z rąk ich łupieżców. (1 Sm 14,48; 1 Sm 23,1; 2 Krl 17,20; Ps 44,11; Iz 10,13; Iz 42,22; Oz 13,15)17 Lecz także swoich sędziów nie słuchali, gdyż dopuszczali się nierządu, [idąc] za innymi bogami, i kłaniali im się. Szybko zboczyli z drogi, którą kroczyli ich ojcowie, słuchając przykazań JHWH – [oni] tak nie postępowali.18 A kiedy JHWH wzbudzał im sędziów, to był JHWH z sędzią, [którego wzbudził,] i wybawiał ich z ręki ich wrogów przez wszystkie dni tego sędziego, gdyż JHWH litował się ze względu na ich wzdychanie z powodu ich gnębicieli i ciemiężców.19 Jednak po śmierci sędziego odwracali się i upadali jeszcze niżej niż ich ojcowie; szli za innymi bogami, służyli im i kłaniali się im – nie porzucali swoich postępków ani swojej upartej drogi.20 Dlatego zapłonął gniew JHWH przeciw Izraelowi, tak że powiedział: Ponieważ ten naród przestąpił moje przymierze, którego [przestrzeganie] przykazałem ich ojcom, nie usłuchali mojego głosu,21 to Ja także nie wydziedziczę już przed nimi żadnego spośród narodów, które pozostawił Jozue, gdy umierał –22 po to, by przez nie doświadczyć Izraela, czy będą strzec drogi JHWH, aby po niej kroczyć, jak strzegli jej ich ojcowie, czy też nie.23 I pozostawił JHWH te narody w spokoju, nie wypędzając ich rychło – i nie wydał ich w rękę Jozuego.