Dalszy podbój przydzielonej ziemi Pokonanie Adoni-Bezeka
1Po śmierci Jozuego[1] synowie Izraela pytali JHWH:[2] Kto nam wyruszy do Kananejczyka, by na początku z nim walczyć? (Lb 27,21; Sdz 1,2; Sdz 18,30; Sdz 20,18; 2 Sm 24,16)2JHWH odpowiedział: Juda wyruszy! Oto wydałem tę ziemię w jego rękę. (Rdz 49,8; Sdz 20,18)3Juda zaś powiedział do Symeona, swojego brata: Wyrusz ze mną [do ziemi, którą przydzielono mi] losem,[3] walczmy z Kananejczykami,[4] a potem również ja pójdę z tobą [do ziemi, którą przydzielono] losem tobie. I Symeon z nim poszedł. (Rdz 29,33; Rdz 29,35; Joz 19,1; Joz 19,9; Sdz 13,1)4Wyruszył więc Juda, a JHWH wydał Kananejczyka i Peryzytę w ich rękę i pobili ich w Bezek – dziesięć tysięcy[5] mężczyzn.5W Bezek natknęli się na Adoni-Bezeka,[6] walczyli przeciwko niemu – i pobili Kananejczyków oraz Peryzytów.6Adoni-Bezek uciekł, ścigali go jednak, schwytali i obcięli mu kciuki u rąk i [wielkie palce] u nóg.7Wtedy Adoni-Bezek powiedział: Siedemdziesięciu królów z obciętymi kciukami u rąk i [wielkimi palcami] u nóg zbierało [resztki] pod moim stołem – jak ja czyniłem, tak odpłacił mi Bóg. Potem sprowadzili go do Jerozolimy i tam umarł.
Zdobycie Jerozolimy
8Następnie synowie Judy walczyli przeciw Jerozolimie. Zdobyli ją, pobili ostrzem miecza, a miasto puścili z dymem.[7] (Joz 15,63; Sdz 1,21; 2 Sm 5,6)9Potem synowie Judy zeszli w dół, by walczyć z Kananejczykami mieszkającymi na pogórzu, na południu i na nizinie.[8]
Zdobycie Hebronu
10Następnie Juda[9] udał się do Kananejczyków, którzy mieszkali w Hebronie[10] – a Hebron nazywało się wcześniej Kiriat-Arba – i pobili Szeszaja, Achimana i Talmaja.[11] (Rdz 23,2; Rdz 23,19; Joz 15,13)
Zdobycie Debiru
11Stamtąd udał się do mieszkańców Debiru, a Debir nazywało się wcześniej Kiriat-Sefer. (Joz 15,15; Joz 21,15)12Tam Kaleb powiedział: Temu, kto pobije Kiriat-Sefer i zdobędzie je, dam Achsę, moją córkę, za żonę.13I zdobył je Otniel, syn Kenaza, brata Kaleba młodszego niż on;[12] dał mu więc Achsę, swoją córkę, za żonę. (Joz 15,17)14A gdy ta przybyła, ujęła[13] go, by wyprosić od swego ojca [również] pole. Kiedy zsiadła[14] z osła, Kaleb zapytał ją: Co tobie?[15]15I odpowiedziała mu: Daj mi, proszę, błogosławieństwo.[16] Skoro dałeś mi ziemię Negeb, to daj mi [też] sadzawki[17] z wodą. I Kaleb[18] dał jej sadzawki górne oraz sadzawki dolne. (Rdz 33,11; 1 Sm 25,27; 1 Sm 30,26; 2 Krl 5,15)16Synowie zaś Kenity Chobaba,[19] teścia Mojżesza, wyruszyli z synami Judy z Miasta Palm na pustynię judzką,[20] która leży w Negebie przy Arad[21] – i przyszli, i zamieszkali[22] wraz z ludem. (Wj 3,1; Lb 10,29; Pwt 34,3; 2 Krn 28,15)
Dalsze zdobycze Judy
17Następnie Juda poszedł z Symeonem, swoim bratem, i pobili Kananejczyka mieszkającego w Sefat, obłożyli je klątwą i nadali temu miastu nazwę Chorma.18Potem Juda zdobył[23] Gazę wraz z tym, co leżało w obrębie jej granic, Aszkelon wraz z tym, co leżało w obrębie jego granic, i Ekron wraz z tym, co leżało w obrębie jego granic. (Joz 13,2; Sdz 14,19; Sdz 16,1; 1 Sm 5,10)19JHWH zaś był z Judą. Posiadł on pogórze, nie wydziedziczył mieszkańców dolin, gdyż mieli żelazne rydwany.20Kalebowi dali Hebron, tak jak powiedział Mojżesz, a on wydziedziczył stamtąd trzech[24] synów Anaka. (Lb 14,24; Joz 14,13; Joz 15,14)21Synowie Beniamina nie wydziedziczyli natomiast Jebuzytów mieszkających w Jerozolimie i Jebuzyci mieszkają w Jerozolimie z synami Beniamina aż do dnia dzisiejszego. (Joz 15,63; 2 Sm 5,6; 1 Krn 11,4)
Podboje potomków Józefa
22Wyruszył również dom[25] Józefa – do Betel, a JHWH był z nimi. (Rdz 13,3; Rdz 31,13; Joz 8,17; Joz 12,16)23Synowie Józefa przeprowadzili wywiad w Betel, a miasto to nazywało się wcześniej Luz. (Rdz 28,19)24Szpiedzy zobaczyli człowieka wychodzącego z miasta i powiedzieli do niego: Pokaż nam wejście do miasta, a okażemy ci łaskę.25I pokazał im wejście do miasta – i wybili miasto ostrzem miecza, lecz tego człowieka wraz z całą jego rodziną puścili wolno.26Człowiek ten udał się do ziemi Chetytów, zbudował miasto i nadał mu nazwę Luz. Taka jest jego nazwa aż do dnia dzisiejszego.27Manasses natomiast nie zdołał posiąść Bet-Szean wraz z jego osadami, Tanak wraz z jego osadami, mieszkańców Dor wraz z jego osadami, mieszkańców Jibleam wraz z jego osadami ani mieszkańców Megiddo wraz z jego osadami. Kananejczycy zatem utrzymali się i mieszkają w tej ziemi. (Joz 17,11)28[Dopiero] gdy Izrael się wzmocnił, narzucił Kananejczykom pańszczyznę, ale całkiem ich nie wydziedziczył.29Efraim także nie wydziedziczył Kananejczyka mieszkającego w Gezer i Kananejczyk mieszkał w Gezer wśród nich. (Joz 16,10; 1 Krl 9,16)
Nieudane podboje pozostałych plemion
30Zebulon nie wydziedziczył mieszkańców Kitron ani mieszkańców Nachalol i Kananejczyk mieszkał wśród nich – lecz odrabiali pańszczyznę.31Aszer nie wydziedziczył mieszkańców Akko ani mieszkańców Sydonu, Achlab, Akzib, Chelba, Afik i Rechob.32Aszeryci mieszkali zatem wśród Kananejczyków mieszkających w tej ziemi, gdyż ich nie wydziedziczyli.[26]33Naftali nie wydziedziczył mieszkańców Bet-Szemesz ani mieszkańców Bet-Anat, mieszkał więc wśród Kananejczyków mieszkających w tej ziemi, lecz mieszkańcy Bet-Szemesz i Bet-Anat odrabiali dla nich pańszczyznę.34Amoryci [natomiast] wyparli synów Dana na pogórze i nie pozwolili im zejść w doliny. (Joz 19,47; Sdz 18,1)35Amoryci utrzymali się i mieszkali w Har-Cheres, w Ajalon i w Szaalbim, lecz ręka synów Józefa zaciążyła [nad nimi][27] i odrabiali pańszczyznę.36Granice zaś Amorytów sięgały od Przełęczy Skorpionów,[28] od Seli[29] – i wzwyż.