1Cóż więc powiemy?[1] Mamy pozostawać w grzechu,[2] aby obfitowała łaska?[3] (Rz 3,5; Rz 7,1; Rz 8,1)2W żadnym razie! Jakże my, którzy umarliśmy dla grzechu, mamy nadal w nim żyć? (1 P 4,1)3Czy nie wiecie,[4] że my wszyscy,[5] ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni[6] w Jego śmierć? (Mk 9,32; Rz 2,4; 1 Kor 14,38; Ga 3,27)4A zatem przez chrzest zostaliśmy pogrzebani wraz z Nim w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak byśmy i my prowadzili nowe życie.[7] (Ef 4,24; Kol 2,12; Kol 3,10)5Bo jeśli jesteśmy złączeni[8] z Nim w podobieństwie Jego śmierci, z pewnością będziemy [co do] zmartwychwstania,[9] (Rz 8,11; 1 Kor 6,14; 2 Kor 4,14; Flp 3,10)6wiedząc to,[10] że nasz stary[11] człowiek został razem z Nim ukrzyżowany, aby grzeszne ciało[12] zostało zniszczone, byśmy już dłużej nie służyli grzechowi. (Mt 9,30; Mk 4,13; Mk 5,29; 1 Kor 5,7; Ga 5,24)7Kto bowiem umarł, został uwolniony od grzechu.[13] (1 P 4,1)8A skoro[14] umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że też wraz z Nim będziemy żyć, (2 Tm 2,11)9wiedząc, że Chrystus wzbudzony z martwych już nie umiera,[15] śmierć nad Nim już nie panuje. (Ap 1,18)10Bo gdy umarł, dla grzechu raz na zawsze umarł, a gdy żyje – żyje dla Boga. (Ga 2,19; Hbr 9,26; 1 P 3,18)11Tak i wy zaliczajcie siebie[16] do umarłych dla grzechu, a [jednocześnie] do żyjących dla Boga w Chrystusie Jezusie. (Rz 1,16; 2 Kor 5,15; 1 P 2,24)
Skutki współukrzyżowania
12Niech[17] więc grzech nie panuje w waszym śmiertelnym ciele, by poddawać [was] jego żądzom.13Nie oddawajcie[18] też swoich członków grzechowi na oręż[19] nieprawości, ale oddajcie siebie Bogu jako ożywionych z martwych, a swoje członki Bogu na oręż sprawiedliwości. (Rz 12,1; Ef 2,5; Ef 5,14)14Grzech bowiem nie będzie[20] panował nad wami, ponieważ nie jesteście pod Prawem, lecz pod łaską.[21] (Rz 8,12; Ef 2,8; Kol 3,5; 1 J 3,6)
Współukrzyżowanie w praktyce
15Cóż zatem? Mamy grzeszyć, dlatego że nie jesteśmy pod Prawem, lecz pod łaską?[22] W żadnym razie! (Rz 5,17; Rz 5,21; 1 Kor 9,20)16Czyż nie wiecie, że jeśli oddajecie się jako niewolnicy[23] w posłuszeństwo, jesteście niewolnikami tego, komu się podporządkowujecie, czy to grzechowi ku śmierci, czy też posłuszeństwu – ku sprawiedliwości? (2 P 2,19)17Bogu zaś niech będą dzięki, że gdy byliście niewolnikami grzechu, z [całego] serca podporządkowaliście się temu rodzajowi[24] nauczania, któremu zostaliście przekazani,18uwolnieni zaś od grzechu, zostaliście poddani[25] sprawiedliwości. (Ga 5,1; 1 P 2,16)19Po ludzku mówię ze względu na słabość waszego ciała. Otóż jak oddawaliście wasze członki w niewolę nieczystości i bezprawia dla [czynienia] bezprawia, tak teraz oddajcie wasze członki w niewolę sprawiedliwości dla uświęcenia.20Gdy bowiem byliście niewolnikami grzechu, byliście wolni od sprawiedliwości.[26]21Jakie więc korzyści[27] wówczas mieliście? Takie, których się teraz wstydzicie, a których końcem jest śmierć. (Rz 7,5; Rz 8,6; Rz 8,13)22Teraz zaś, wyzwoleni od grzechu, a poddani Bogu, macie swą korzyść w uświęceniu,[28] końcem zaś jest życie wieczne. (1 P 1,9)23Gdyż zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest życie wieczne w Chrystusie Jezusie, naszym Panu. (Rz 5,12; Rz 5,15)