Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1My zaś, mocni, powinniśmy nosić słabości niemocnych, a nie dogadzać sobie samym.2Każdy z nas niech bliźniemu sprawia przyjemność – dla dobra, ku zbudowaniu. (Rz 14,1; 1 Kor 9,19; 1 Kor 10,24; 1 Kor 10,33)3Gdyż i Chrystus nie sobie samemu dogadzał, ale jak napisano: Zniewagi znieważających Ciebie spadły na Mnie.4Cokolwiek bowiem uprzednio napisano, napisano dla naszego pouczenia, abyśmy przez wytrwałość i przez pociechę [płynącą z] Pism mieli nadzieję. (Rz 4,23; 1 Kor 10,11)5A Bóg wytrwałości i pociechy niech wam sprawi, abyście byli jednej myśli względem siebie nawzajem wzorem Chrystusa Jezusa, (Rz 12,16; 1 Kor 1,10; Flp 2,2; 1 P 3,8)6abyście jednomyślnie, jednymi ustami chwalili Boga i Ojca naszego Pana, Jezusa Chrystusa.7Dlatego przygarniajcie jedni drugich, jak i Chrystus przygarnął was dla chwały Boga. (Rz 14,1; Rz 16,2)8Mówię bowiem, że Chrystus stał się sługą obrzezania ze względu na prawdę Bożą, aby potwierdzić obietnice [dane] ojcom (Dz 3,25)9i aby narody ze względu na miłosierdzie oddały chwałę Bogu, jak napisano: Dlatego będę Cię wyznawał wśród narodów i śpiewał Twojemu imieniu. (Rz 9,23; Rz 11,3)10I znowu mówi: Cieszcie się, narody, wraz z Jego ludem.[1]11I znów: Uwielbiajcie Pana, wszystkie narody, i niech Go wysławiają wszystkie ludy![2]12I znów Izajasz mówi: Nastanie korzeń Jessaja, który też został ustanowiony, by rządzić narodami; w Nim narody będą pokładać nadzieję. (Mt 12,21; Ap 5,5)13A Bóg nadziei niech was wypełni wszelką radością i pokojem, gdy [trwacie] w wierze, po to, byście obfitowali w nadziei, w mocy Ducha Świętego.14Ja sam zaś, moi bracia, jestem przekonany co do was, że i wy pełni jesteście dobroci, napełnieni wszelkim poznaniem, zdolni też jedni drugich pouczać.15Odważniej zaś napisałem wam tu i ówdzie, jako ten, który wam przypomina, [a to] ze względu na łaskę daną mi przez Boga, (Rz 1,5; Rz 12,3)16abym był dla narodów sługą[3] Chrystusa Jezusa, sprawującym świętą służbę [zwiastowania] ewangelii Bożej, aby narody stały się przyjemną ofiarą, uświęconą w Duchu Świętym.[4] (Rz 11,13; 1 Kor 6,11; Flp 2,17; 1 P 2,5; 1 P 2,9; Ap 1,6)17Mam zatem chlubę w Chrystusie Jezusie w tym, co odnosi się do Boga. (1 Kor 9,16; 2 Kor 10,15; 2 Kor 11,16; Hbr 2,17; Hbr 5,1)18Nie odważę się bowiem czegokolwiek powiedzieć o tym, czego Chrystus nie dokonał przeze mnie dla posłuszeństwa pogan, czy to słowem, czy czynem, (Dz 15,12; Dz 21,19; Rz 1,5; Rz 16,26; 2 Kor 3,5)19w mocy znaków i cudów, w mocy Ducha Bożego, tak że od Jerozolimy i okolic[5] aż po Illirię[6] dopełniłem [dzieła zwiastowania] ewangelii Chrystusa.[7] (Mk 16,17; Dz 4,30; Dz 20,1; Rz 15,13; 1 Kor 2,4; 2 Kor 12,12; 2 Kor 13,1; 2 Tes 2,3; 1 Tm 1,5; Hbr 2,4)20W ten to sposób stawiam sobie za punkt honoru[8] głosić ewangelię nie tam, gdzie już wspominano imię Chrystusa, abym nie budował na cudzym fundamencie, (2 Kor 10,15)21lecz jak napisano: Zobaczą [Go] ci, którym o Nim nie głoszono, a ci, którzy nie usłyszeli, zrozumieją.
Apostoł o swoich zamiarach
22Dlatego też wielokrotnie miałem przeszkody w przyjściu do was;[9] (Rz 1,13; Rz 15,20)23teraz jednak, nie mając już miejsca w tych stronach, a [jednocześnie] od wielu lat żywiąc pragnienie przyjścia do was,24mam nadzieję, że po drodze, gdy będę szedł do Hiszpanii, odwiedzę was i że przez was zostanę tam wysłany,[10] gdy się przedtem wami po trosze nacieszę. (Rz 15,30; 1 Kor 16,6)25Teraz zaś idę do Jerozolimy, aby usłużyć świętym. (Dz 19,21; Dz 20,22)26Macedonia bowiem i Achaja uznały za słuszne zebrać pewną składkę na ubogich spośród świętych[11] w Jerozolimie. (Dz 4,32; Dz 6,1; Dz 11,29; 1 Kor 16,1; 2 Kor 8,1; 2 Kor 9,2; 2 Kor 9,12; Ga 2,10)27Uznały za słuszne natomiast, bo też są ich dłużnikami, bo skoro narody dostąpiły udziału w ich [dobrach] duchowych, dłużni są usłużyć im w cielesnych. (Rz 9,4; 1 Kor 9,11; Ga 6,6)28Po załatwieniu tego i po przypieczętowaniu im tego owocu, wybiorę się przez wasze [strony] do Hiszpanii.29A wiem, że idąc do was, przyjdę w pełni Chrystusowego błogosławieństwa.[12] (Rz 1,11)30Proszę was zaś, bracia, przez [wzgląd na] naszego Pana, Jezusa Chrystusa, oraz przez [wzgląd na] miłość Ducha, abyście dołączyli i wraz ze mną walczyli w modlitwach[13] o mnie do Boga, (Mt 26,42; Łk 22,44; 2 Kor 1,11; Ef 1,17; Flp 1,27; Kol 4,3; Kol 4,12; 2 Tes 3,1)31abym został uratowany od nieposłusznych [wierze][14] w Judei i aby moja posługa na rzecz Jerozolimy została dobrze przyjęta przez świętych, (Dz 14,2; Rz 11,30; 2 Tes 3,2)32tak bym z radością, za wolą Bożą, przyszedł do was i mógł się razem z wami odświeżyć.[15] (Rz 1,10)33A Bóg pokoju niech będzie z wami wszystkimi. Amen. (Rz 16,20; Flp 4,9; 1 Tes 5,23; Hbr 13,20)